LIGMAN JANINA, dyrektor Biblioteki Głównej Politechniki Gdańskiej
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę LIGMAN JANINA na LIGMAN JANINA, dyrektorka Biblioteki Głównej Politechniki Gdańskiej) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''JANINA LIGMAN''' (9 VII 1939 Hrubieszów – 8 X 2017 Gdańsk), bibliotekarka, dyrektorka [[BIBLIOTEKA GŁÓWNA POLITECHNIKI GDAŃSKIEJ | Biblioteki Głównej Politechniki Gdańskiej]] (BG PG). Córka Antoniego Sawińca i Wandy z domu Manz. W 1957 | + | '''JANINA LIGMAN''' (9 VII 1939 Hrubieszów – 8 X 2017 Gdańsk), bibliotekarka, dyrektorka [[BIBLIOTEKA GŁÓWNA POLITECHNIKI GDAŃSKIEJ | Biblioteki Głównej Politechniki Gdańskiej]] (BG PG). Córka Antoniego Sawińca i Wandy z domu Manz. W 1957 uzyskała maturę w IV Liceum Ogólnokształcącym w Szczecinie, w 1970 ukończyła Wydział Ekonomiki Produkcji Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie ([[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytet Gdański]], UG), magister ekonomii. W latach 1957–1959 pracowała w Garnizonowym Klubie Oficerskim w Szczecinie jako technik-plastyk, dekorator, kierowniczka biblioteki, następnie (1959–1961) w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Szczecinie jako pomocnik bibliotekarza i kierownik filii; do jej osiągnięć należało nowatorskie wówczas wprowadzenie wolnego dostępu do książek. W okresie 1961–1963 przebywała na urlopie wychowawczym. W latach 1963–1970 pracowała w Bibliotece Głównej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie na stanowisku młodszego bibliotekarza, później: bibliotekarza; następnie od 1970 do 1982 w Bibliotece Głównej UG, kolejno na stanowiskach: starszego bibliotekarza (1971), kustosza (1973), kustosza dyplomowanego (1979), starszego kustosza dyplomowanego (1981) i kierownika filii bibliotecznej w Instytucie Matematyki UG, którą zorganizowała. Od 1 III 1982 do kwietnia 2000 była dyrektorem BG PG. W 1991 opracowała koncepcję funkcjonowania biblioteki uniwersytetów technicznych. Od 2001 zatrudniona na stanowisku starszego kustosza dyplomowanego w Oddziale Systemów Komputerowych i Informacji Naukowej działu Dokumentacji Prac Naukowo-Badawczych. <br/><br/> |
| − | Do jej osiągnięć na stanowisku dyrektorki BG PG należało między innymi utworzenie w 1987 | + | Do jej osiągnięć na stanowisku dyrektorki BG PG należało między innymi utworzenie w 1987 Pracowni Historii. Ponadto opracowała i wdrożyła nową koncepcję struktury organizacyjnej i funkcjonowania BG PG oraz (po raz pierwszy po 1945) skontrum posiadanego księgozbioru wraz z odtworzeniem pełnego katalogu przedmiotowego za lata 1945–1960, doprowadziła do umieszczenia BG PG w wykazie bibliotek uprawnionych do otrzymywania egzemplarza obowiązkowego. Zainicjowała i wspierała starania rektorów [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] w kwestii rewindykacji księgozbioru wywiezionego do Bremy podczas II wojny światowej. Dzięki jej inicjatywie BG PG otrzymywała dary książek od Fundacji Kościuszkowskiej, Polonii w Kanadzie i innych. Nawiązała też współpracę i wymianę biblioteczną z Biblioteką Kongresu Stanów Zjednoczonych oraz bibliotekami uniwersytetów w Manchesterze, Hotfield, Roskilde, Hanowerze, Wasedzie, Nagoi, Zurychu. Zreorganizowała strukturę organizacyjną BG, przekształcając biblioteki wydziałowe w jej filie. W 1996 przeprowadziła gruntowny remont magazynu biblioteki w gmachu głównym PG, instalując samojezdne regały w systemie norweskim w czytelni oraz na Wydziale Chemicznym. W 1997 wprowadziła nowoczesny system komputerowy VTLS-VIRTUA i zorganizowała szkolenia z jego obsługi dla jedenastu bibliotek naukowych Trójmiasta, a także system LINKS z dostępem do katalogu on-line bibliotek uczelni technicznych w kraju, utworzyła pracownię konserwacji książki. Wraz z zespołem zestawiła bibliografię pracowników naukowych PG za lata 1981–1986. Zorganizowała 22–24 IX 1999 w Gdańsku międzynarodową konferencję z zakresu nowoczesnych nośników i środków informacji naukowej w bibliotekach szkół wyższych. Była też autorką fachowych publikacji w „Przeglądzie Bibliotecznym”, „Bibliotekarzu”, „Bibliotekarzu Gdańskim”. <br/><br/> |
| − | Od 1984 do 1990 | + | Od 1984 do 1990 była członkiem Wojewódzkiej Rady Książki przy wojewodzie gdańskim, a w okresie 1997–2000 – członkiem jury konkursu „Bursztynowa Księga”, powołanego przez wojewodę gdańskiego. Współpracowała z Kołem Byłych Studentów Polaków Politechniki Gdańskiej z lat 1904–1939. Należała do Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich. <br/><br/> |
| − | Odznaczona Honorową Odznaką Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich, Medalem Polskiego Czerwonego Krzyża. Za pomoc w organizacji wystaw na PG i współpracę otrzymała honorowe członkostwo Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej okręgu gdańskiego oraz Stowarzyszenia Rodzina Katyńska w Gdańsku. W 2011 | + | Odznaczona Honorową Odznaką Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich, Medalem Polskiego Czerwonego Krzyża. Za pomoc w organizacji wystaw na PG i współpracę otrzymała honorowe członkostwo Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej okręgu gdańskiego oraz Stowarzyszenia Rodzina Katyńska w Gdańsku. W 2011 została uhonorowana medalem „Niepokorni na Politechnice Gdańskiej 1945–1989”. <br/><br/> |
Pochowana na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie. {{author: WP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Pochowana na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie. {{author: WP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 11:02, 9 paź 2022
JANINA LIGMAN (9 VII 1939 Hrubieszów – 8 X 2017 Gdańsk), bibliotekarka, dyrektorka Biblioteki Głównej Politechniki Gdańskiej (BG PG). Córka Antoniego Sawińca i Wandy z domu Manz. W 1957 uzyskała maturę w IV Liceum Ogólnokształcącym w Szczecinie, w 1970 ukończyła Wydział Ekonomiki Produkcji Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie ( Uniwersytet Gdański, UG), magister ekonomii. W latach 1957–1959 pracowała w Garnizonowym Klubie Oficerskim w Szczecinie jako technik-plastyk, dekorator, kierowniczka biblioteki, następnie (1959–1961) w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Szczecinie jako pomocnik bibliotekarza i kierownik filii; do jej osiągnięć należało nowatorskie wówczas wprowadzenie wolnego dostępu do książek. W okresie 1961–1963 przebywała na urlopie wychowawczym. W latach 1963–1970 pracowała w Bibliotece Głównej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie na stanowisku młodszego bibliotekarza, później: bibliotekarza; następnie od 1970 do 1982 w Bibliotece Głównej UG, kolejno na stanowiskach: starszego bibliotekarza (1971), kustosza (1973), kustosza dyplomowanego (1979), starszego kustosza dyplomowanego (1981) i kierownika filii bibliotecznej w Instytucie Matematyki UG, którą zorganizowała. Od 1 III 1982 do kwietnia 2000 była dyrektorem BG PG. W 1991 opracowała koncepcję funkcjonowania biblioteki uniwersytetów technicznych. Od 2001 zatrudniona na stanowisku starszego kustosza dyplomowanego w Oddziale Systemów Komputerowych i Informacji Naukowej działu Dokumentacji Prac Naukowo-Badawczych.
Do jej osiągnięć na stanowisku dyrektorki BG PG należało między innymi utworzenie w 1987 Pracowni Historii. Ponadto opracowała i wdrożyła nową koncepcję struktury organizacyjnej i funkcjonowania BG PG oraz (po raz pierwszy po 1945) skontrum posiadanego księgozbioru wraz z odtworzeniem pełnego katalogu przedmiotowego za lata 1945–1960, doprowadziła do umieszczenia BG PG w wykazie bibliotek uprawnionych do otrzymywania egzemplarza obowiązkowego. Zainicjowała i wspierała starania rektorów Politechniki Gdańskiej w kwestii rewindykacji księgozbioru wywiezionego do Bremy podczas II wojny światowej. Dzięki jej inicjatywie BG PG otrzymywała dary książek od Fundacji Kościuszkowskiej, Polonii w Kanadzie i innych. Nawiązała też współpracę i wymianę biblioteczną z Biblioteką Kongresu Stanów Zjednoczonych oraz bibliotekami uniwersytetów w Manchesterze, Hotfield, Roskilde, Hanowerze, Wasedzie, Nagoi, Zurychu. Zreorganizowała strukturę organizacyjną BG, przekształcając biblioteki wydziałowe w jej filie. W 1996 przeprowadziła gruntowny remont magazynu biblioteki w gmachu głównym PG, instalując samojezdne regały w systemie norweskim w czytelni oraz na Wydziale Chemicznym. W 1997 wprowadziła nowoczesny system komputerowy VTLS-VIRTUA i zorganizowała szkolenia z jego obsługi dla jedenastu bibliotek naukowych Trójmiasta, a także system LINKS z dostępem do katalogu on-line bibliotek uczelni technicznych w kraju, utworzyła pracownię konserwacji książki. Wraz z zespołem zestawiła bibliografię pracowników naukowych PG za lata 1981–1986. Zorganizowała 22–24 IX 1999 w Gdańsku międzynarodową konferencję z zakresu nowoczesnych nośników i środków informacji naukowej w bibliotekach szkół wyższych. Była też autorką fachowych publikacji w „Przeglądzie Bibliotecznym”, „Bibliotekarzu”, „Bibliotekarzu Gdańskim”.
Od 1984 do 1990 była członkiem Wojewódzkiej Rady Książki przy wojewodzie gdańskim, a w okresie 1997–2000 – członkiem jury konkursu „Bursztynowa Księga”, powołanego przez wojewodę gdańskiego. Współpracowała z Kołem Byłych Studentów Polaków Politechniki Gdańskiej z lat 1904–1939. Należała do Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich.
Odznaczona Honorową Odznaką Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich, Medalem Polskiego Czerwonego Krzyża. Za pomoc w organizacji wystaw na PG i współpracę otrzymała honorowe członkostwo Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej okręgu gdańskiego oraz Stowarzyszenia Rodzina Katyńska w Gdańsku. W 2011 została uhonorowana medalem „Niepokorni na Politechnice Gdańskiej 1945–1989”.
Pochowana na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie.
