MACKENSEN ANDREAS II, złotnik
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''ANDREAS MACKENSEN II''' (Mackensohn) (około 1660 Gdańsk (zmarł w 48 roku życia) – pochowany 16 X 1709 Gdańsk), złotnik. Syn [[MACKENSEN ANDREAS I | Andreasa Mackensena I]]. W 1670 uczył się w warsztacie ojca, pracę mistrzowską wykonał u [[RÖDE PETER II | Petera Rödego II]], od 13 I 1685 mistrz. 1 V 1685 uzyskał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. W tym samym roku zatrudnił czeladnika, Andreasa Jödta.<br/><br/> | '''ANDREAS MACKENSEN II''' (Mackensohn) (około 1660 Gdańsk (zmarł w 48 roku życia) – pochowany 16 X 1709 Gdańsk), złotnik. Syn [[MACKENSEN ANDREAS I | Andreasa Mackensena I]]. W 1670 uczył się w warsztacie ojca, pracę mistrzowską wykonał u [[RÖDE PETER II | Petera Rödego II]], od 13 I 1685 mistrz. 1 V 1685 uzyskał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. W tym samym roku zatrudnił czeladnika, Andreasa Jödta.<br/><br/> | ||
Mając problemy z pozyskaniem zamówień i wobec ciążących na nim długów, w 1691 został uwięziony w [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratuszu Głównego Miasta]], podobnie jak w 1701, gdy zatrzymano go za niewłaściwą wagę zamówionego srebrnego epitafium wojewody płockiego Jana Dobrogosta Krasińskiego w Węgrowie, dla którego wykonał też płyty nagrobne jego dwóch żon w kościele w Krasnem pod Ciechanowem. Był także wykonawcą czterech kielichów dla kościoła w Pelplinie. <br/><br/> | Mając problemy z pozyskaniem zamówień i wobec ciążących na nim długów, w 1691 został uwięziony w [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratuszu Głównego Miasta]], podobnie jak w 1701, gdy zatrzymano go za niewłaściwą wagę zamówionego srebrnego epitafium wojewody płockiego Jana Dobrogosta Krasińskiego w Węgrowie, dla którego wykonał też płyty nagrobne jego dwóch żon w kościele w Krasnem pod Ciechanowem. Był także wykonawcą czterech kielichów dla kościoła w Pelplinie. <br/><br/> | ||
| − | 29 IV 1685 w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]] ożenił się z Catheriną Elisabeth (1659–1714), córką złotnika [[PRESSDING NATHANIEL I | Nathaniela Pressdinga]]. W historiografii przyjmuje się, że był ojcem Elisabeth (zm. 1744), żony profesora [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] Georga Neufelda (1627–1673), co jest błędne: utwory napisane z okazji tego ślubu (zawartego już 10 XI 1654!, zob. [[CONRADI ISRAEL, lekarz | Israel Conradi]]) określają ją córką Johanna Bolnera | + | 29 IV 1685 w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]] ożenił się z Catheriną Elisabeth (1659–1714), córką złotnika [[PRESSDING NATHANIEL I | Nathaniela Pressdinga]]. W historiografii przyjmuje się, że był ojcem Elisabeth (zm. 1744), żony profesora [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] Georga Neufelda (1627–1673), co jest błędne: utwory napisane z okazji tego ślubu (zawartego już 10 XI 1654!, zob. [[CONRADI ISRAEL, lekarz | Israel Conradi]]) określają ją córką Johanna Bolnera. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 19:49, 5 paź 2022
ANDREAS MACKENSEN II (Mackensohn) (około 1660 Gdańsk (zmarł w 48 roku życia) – pochowany 16 X 1709 Gdańsk), złotnik. Syn Andreasa Mackensena I. W 1670 uczył się w warsztacie ojca, pracę mistrzowską wykonał u Petera Rödego II, od 13 I 1685 mistrz. 1 V 1685 uzyskał obywatelstwo Gdańska. W tym samym roku zatrudnił czeladnika, Andreasa Jödta.
Mając problemy z pozyskaniem zamówień i wobec ciążących na nim długów, w 1691 został uwięziony w Ratuszu Głównego Miasta, podobnie jak w 1701, gdy zatrzymano go za niewłaściwą wagę zamówionego srebrnego epitafium wojewody płockiego Jana Dobrogosta Krasińskiego w Węgrowie, dla którego wykonał też płyty nagrobne jego dwóch żon w kościele w Krasnem pod Ciechanowem. Był także wykonawcą czterech kielichów dla kościoła w Pelplinie.
29 IV 1685 w kościele św. Trójcy ożenił się z Catheriną Elisabeth (1659–1714), córką złotnika Nathaniela Pressdinga. W historiografii przyjmuje się, że był ojcem Elisabeth (zm. 1744), żony profesora Gimnazjum Akademickiego Georga Neufelda (1627–1673), co jest błędne: utwory napisane z okazji tego ślubu (zawartego już 10 XI 1654!, zob. Israel Conradi) określają ją córką Johanna Bolnera.
