KALWEIT PAUL FRIEDRICH MAX, pastor kościoła NMP
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Kalweit_Paul.jpg |thumb| Paul Friedrich Kalweit, 1923]] | [[File: Kalweit_Paul.jpg |thumb| Paul Friedrich Kalweit, 1923]] | ||
'''PAUL FRIEDRICH MAX KALWEIT''' (17 II 1867 Domnau (Domnowo), powiat Friedland (Prawdinsk), Prusy Wschodnie – 19 X 1944 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Maryi Panny]] (NMP). Syn właściciela ziemskiego Paula Friedricha Maxa Kalweita. Maturę zdał 1 X 1885 w gimnazjum w Królewcu, w latach 1885–1889 studiował tam teologię. W 1900 uzyskał w Jenie doktorat z filozofii, w 1902 z teologii. Święcenia przyjął 25 II 1894 w Królewcu i został pastorem w parafii Eydtkuhnen (Czernyszewskoje) w diecezji Stallupönen (Niestierow) w Prusach Wschodnich. Od 15 IV 1898 dyrektor ośrodka wychowawczego w Nowogrodźcu (powiat Bolesławiec, Dolny Śląsk).<br/><br/> | '''PAUL FRIEDRICH MAX KALWEIT''' (17 II 1867 Domnau (Domnowo), powiat Friedland (Prawdinsk), Prusy Wschodnie – 19 X 1944 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Maryi Panny]] (NMP). Syn właściciela ziemskiego Paula Friedricha Maxa Kalweita. Maturę zdał 1 X 1885 w gimnazjum w Królewcu, w latach 1885–1889 studiował tam teologię. W 1900 uzyskał w Jenie doktorat z filozofii, w 1902 z teologii. Święcenia przyjął 25 II 1894 w Królewcu i został pastorem w parafii Eydtkuhnen (Czernyszewskoje) w diecezji Stallupönen (Niestierow) w Prusach Wschodnich. Od 15 IV 1898 dyrektor ośrodka wychowawczego w Nowogrodźcu (powiat Bolesławiec, Dolny Śląsk).<br/><br/> | ||
| − | Po licznych staraniach od 24 V 1912 pastor gdańskiego kościoła NMP i radca konsystorza, następnie także superintendent gdański (zwierzchnik kościoła luterańskiego; zob. [[LUTERANIE | luteranie]]). Od 20 I 1924 superintendent w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]]. Zwolennik powstającego w Gdańsku [[KOŚCIÓŁ WYZNAJĄCY W II WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Kościoła Wyznającego]], zmuszony przez nazistów we wrześniu 1933 do przejścia na emeryturę (od 1 I 1934). | + | Po licznych staraniach od 24 V 1912 pastor gdańskiego kościoła NMP i radca konsystorza, następnie także superintendent gdański (zwierzchnik kościoła luterańskiego; zob. [[LUTERANIE | luteranie]]). Od 20 I 1924 superintendent w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]]. Zwolennik powstającego w Gdańsku [[KOŚCIÓŁ WYZNAJĄCY W II WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Kościoła Wyznającego]], zmuszony przez nazistów we wrześniu 1933 do przejścia na emeryturę (od 1 I 1934). Od 10 XI 1911 doktor honoris causa uniwersytetu w Gießen (Hesja). <br/><br/> |
| − | Od 10 XI 1911 doktor honoris causa uniwersytetu w Gießen (Hesja). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Pierwszy związek małżeński zawarł 7 V 1894 w Królewcu z Emmą Grosssohn (ur. 16 V 1867 Królewiec), córką królewieckiego doktora medycyny. Po jej śmierci ponowny związek zawarł z Heleną Schwamm (zm. po 1944). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
| + | <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | Archiwum Państwowe Gdańsk, 977/2566 i 977/2566a (akta osobowe w zespole Konsystorza Ewangelickiego Prus Zachodnich). <br/> | ||
| + | Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, nr 2484/44 (akt zgonu).<br/> | ||
| + | Altpreuss. Biogr., Bd. 4, cz. 1, s. 1114. <br/> | ||
| + | ''Danziger Bürgerbuch. Bilder aus Leben und Wirken Danziger Männer und Frauen in Politik, Wirtschaft, Presse, Kunst, Wissenschaft, Volksbildung'', Danzig 1927, s. 61. | ||
Wersja z 19:27, 21 lip 2024
PAUL FRIEDRICH MAX KALWEIT (17 II 1867 Domnau (Domnowo), powiat Friedland (Prawdinsk), Prusy Wschodnie – 19 X 1944 Gdańsk), pastor kościoła Najświętszej Maryi Panny (NMP). Syn właściciela ziemskiego Paula Friedricha Maxa Kalweita. Maturę zdał 1 X 1885 w gimnazjum w Królewcu, w latach 1885–1889 studiował tam teologię. W 1900 uzyskał w Jenie doktorat z filozofii, w 1902 z teologii. Święcenia przyjął 25 II 1894 w Królewcu i został pastorem w parafii Eydtkuhnen (Czernyszewskoje) w diecezji Stallupönen (Niestierow) w Prusach Wschodnich. Od 15 IV 1898 dyrektor ośrodka wychowawczego w Nowogrodźcu (powiat Bolesławiec, Dolny Śląsk).
Po licznych staraniach od 24 V 1912 pastor gdańskiego kościoła NMP i radca konsystorza, następnie także superintendent gdański (zwierzchnik kościoła luterańskiego; zob. luteranie). Od 20 I 1924 superintendent w II Wolnym Mieście Gdańsku. Zwolennik powstającego w Gdańsku Kościoła Wyznającego, zmuszony przez nazistów we wrześniu 1933 do przejścia na emeryturę (od 1 I 1934). Od 10 XI 1911 doktor honoris causa uniwersytetu w Gießen (Hesja).
Pierwszy związek małżeński zawarł 7 V 1894 w Królewcu z Emmą Grosssohn (ur. 16 V 1867 Królewiec), córką królewieckiego doktora medycyny. Po jej śmierci ponowny związek zawarł z Heleną Schwamm (zm. po 1944).
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, 977/2566 i 977/2566a (akta osobowe w zespole Konsystorza Ewangelickiego Prus Zachodnich).
Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, nr 2484/44 (akt zgonu).
Altpreuss. Biogr., Bd. 4, cz. 1, s. 1114.
Danziger Bürgerbuch. Bilder aus Leben und Wirken Danziger Männer und Frauen in Politik, Wirtschaft, Presse, Kunst, Wissenschaft, Volksbildung, Danzig 1927, s. 61.
