PAŃSTWOWE SZKOŁY BUDOWNICTWA IM. PROF. MARIANA OSIŃSKIEGO
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | PAŃSTWOWE SZKOŁY BUDOWNICTWA IM. PROF. MARIANA OSIŃSKIEGO w Gdańsku, Grunwaldzka 238. Zespół utworzony 1951 ze szkół istniejących (od 1947) przy Hufcach Budowlanych „Świt” (al. Rokossowskiego, ob. al. Zwycięstwa 18), przekształconych 1949 w Państwowy Ośrodek Szkolenia Zawodowego nr VII (ul. Miszewskiego 12). Funkcjonowały przy nim kursy czeladnicze i kursy majstrów, dwuletnia Szkoła Rzemiosł Budowlanych, Szkoła Pomocników Techników oraz półtoraroczna, nast. 2-letnia Szkoła Techników Budowlanych dla Pracujących. W 1951 Szkoła Techników została przemianowana na Technikum Budowlane, a naukę wydłużono do 4 lat. Technikum, a także Szkoła Rzemiosł Budowlanych i Technikum dla Pracujących, 1954 otrzymało gł. gmach w ob. siedzibie.{{author: }} Zespół podlegał Ministerstwu Budownictwa Przemysłowego, a po połączeniu resortów budowlanych 1956 – Ministerstwu Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych. Przyłączono wówczas Technikum Budowlane Ministerstwa Budownictwa Miast i Osiedli (ul. Siennicka 11) i Technikum Budownictwa Wiejskiego (Sopot, ul. Łokietka 23). W 1958 zespół otrzymał nazwę Państwowe Szkoły Budownictwa i został podporządkowany Ministerstwu Oświaty. 27 III 1980 PSB otrzymały imię architekta q Mariana Osińskiego. W 2002 przyłączono część klas rozwiązanego Zespołu Szkół Zawodowych nr 4 (al. Legionów 7). W skład PSB wchodzą, w ramach szkoły dziennej: Technikum nr 5 (dawniej Technikum Budowlane), Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 5 (d. Zasadnicza Szkoła Budowlana, przed 1968 Szkoła Rzemiosł Budowlanych), Technikum Uzupełniające nr 5; w ramach szkoły zaocznej: Technikum Uzupełniające dla Dorosłych nr 5, Szkoła Policealna dla Dorosłych nr 5. Przy szkole funkcjonowała bursa, przekazana 1999 na potrzeby q UG. {{author: AK }} | + | '''PAŃSTWOWE SZKOŁY BUDOWNICTWA IM. PROF. MARIANA OSIŃSKIEGO''' w Gdańsku, Grunwaldzka 238. Zespół utworzony 1951 ze szkół istniejących (od 1947) przy Hufcach Budowlanych „Świt” (al. Rokossowskiego, ob. al. Zwycięstwa 18), przekształconych 1949 w Państwowy Ośrodek Szkolenia Zawodowego nr VII (ul. Miszewskiego 12). Funkcjonowały przy nim kursy czeladnicze i kursy majstrów, dwuletnia Szkoła Rzemiosł Budowlanych, Szkoła Pomocników Techników oraz półtoraroczna, nast. 2-letnia Szkoła Techników Budowlanych dla Pracujących. W 1951 Szkoła Techników została przemianowana na Technikum Budowlane, a naukę wydłużono do 4 lat. Technikum, a także Szkoła Rzemiosł Budowlanych i Technikum dla Pracujących, 1954 otrzymało gł. gmach w ob. siedzibie.{{author: }} Zespół podlegał Ministerstwu Budownictwa Przemysłowego, a po połączeniu resortów budowlanych 1956 – Ministerstwu Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych. Przyłączono wówczas Technikum Budowlane Ministerstwa Budownictwa Miast i Osiedli (ul. Siennicka 11) i Technikum Budownictwa Wiejskiego (Sopot, ul. Łokietka 23). W 1958 zespół otrzymał nazwę Państwowe Szkoły Budownictwa i został podporządkowany Ministerstwu Oświaty. 27 III 1980 PSB otrzymały imię architekta q Mariana Osińskiego. W 2002 przyłączono część klas rozwiązanego Zespołu Szkół Zawodowych nr 4 (al. Legionów 7). W skład PSB wchodzą, w ramach szkoły dziennej: Technikum nr 5 (dawniej Technikum Budowlane), Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 5 (d. Zasadnicza Szkoła Budowlana, przed 1968 Szkoła Rzemiosł Budowlanych), Technikum Uzupełniające nr 5; w ramach szkoły zaocznej: Technikum Uzupełniające dla Dorosłych nr 5, Szkoła Policealna dla Dorosłych nr 5. Przy szkole funkcjonowała bursa, przekazana 1999 na potrzeby q UG. {{author: AK }}<br /><br />Tabela: Dyrektorzy Państwowych Szkół Budownictwa [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 21:22, 1 mar 2013
PAŃSTWOWE SZKOŁY BUDOWNICTWA IM. PROF. MARIANA OSIŃSKIEGO w Gdańsku, Grunwaldzka 238. Zespół utworzony 1951 ze szkół istniejących (od 1947) przy Hufcach Budowlanych „Świt” (al. Rokossowskiego, ob. al. Zwycięstwa 18), przekształconych 1949 w Państwowy Ośrodek Szkolenia Zawodowego nr VII (ul. Miszewskiego 12). Funkcjonowały przy nim kursy czeladnicze i kursy majstrów, dwuletnia Szkoła Rzemiosł Budowlanych, Szkoła Pomocników Techników oraz półtoraroczna, nast. 2-letnia Szkoła Techników Budowlanych dla Pracujących. W 1951 Szkoła Techników została przemianowana na Technikum Budowlane, a naukę wydłużono do 4 lat. Technikum, a także Szkoła Rzemiosł Budowlanych i Technikum dla Pracujących, 1954 otrzymało gł. gmach w ob. siedzibie. Zespół podlegał Ministerstwu Budownictwa Przemysłowego, a po połączeniu resortów budowlanych 1956 – Ministerstwu Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych. Przyłączono wówczas Technikum Budowlane Ministerstwa Budownictwa Miast i Osiedli (ul. Siennicka 11) i Technikum Budownictwa Wiejskiego (Sopot, ul. Łokietka 23). W 1958 zespół otrzymał nazwę Państwowe Szkoły Budownictwa i został podporządkowany Ministerstwu Oświaty. 27 III 1980 PSB otrzymały imię architekta q Mariana Osińskiego. W 2002 przyłączono część klas rozwiązanego Zespołu Szkół Zawodowych nr 4 (al. Legionów 7). W skład PSB wchodzą, w ramach szkoły dziennej: Technikum nr 5 (dawniej Technikum Budowlane), Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 5 (d. Zasadnicza Szkoła Budowlana, przed 1968 Szkoła Rzemiosł Budowlanych), Technikum Uzupełniające nr 5; w ramach szkoły zaocznej: Technikum Uzupełniające dla Dorosłych nr 5, Szkoła Policealna dla Dorosłych nr 5. Przy szkole funkcjonowała bursa, przekazana 1999 na potrzeby q UG.
Tabela: Dyrektorzy Państwowych Szkół Budownictwa
