HEISE JOHANNES, architekt
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę HEISE JOHANNES na HEISE JOHANNES, architekt) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''JOHANNES HEISE''' (27 II 1850 Sandersleben, Niemcy – 15 IV 1899 Gdańsk), architekt. Syn pastora Henryka Teodora i Marii Teresy Amalii z domu Jahn. Ukończył gimnazjum w Dessau, w 1875 | + | '''JOHANNES HEISE''' (27 II 1850 Sandersleben, Niemcy – 15 IV 1899 Gdańsk), architekt. Syn pastora Henryka Teodora i Marii Teresy Amalii z domu Jahn. Ukończył gimnazjum w Dessau, w 1875 Królewską Akademię Budowlaną w Berlinie. Pracował jako architekt w Berlinie, po zdaniu państwowego egzaminu budowlanego od 1880 był radcą budowlanym rejencji gdańskiej. Od kwietnia 1889 inspektor budowlany prowincji Prusy Zachodnie, prowadził inwentaryzację zabytków prowincji, od 27 II 1892 konserwator zabytków tej prowincji (zabiegał o utworzenie tego urzędu, zob. [[OCHRONA ZABYTKÓW W XIX I POCZĄTKACH XX WIEKU | ochrona zabytków w XIX i początkach XX wieku]]).<br/><br/> |
| − | W 1885 | + | W 1885 zorganizował przy [[MUZEUM MIEJSKIE | Muzeum Miejskim]] [[MUZEUM RZEMIOSŁA ARTYSTYCZNEGO | Muzeum Rzemiosł Artystycznych]] i kierował tą placówką do śmierci. Zainicjował wiele prac badawczych i remontowych przy zabytkach na terenie Pomorza. Koordynował prace redakcyjne przy edycji katalogów zabytków poszczególnych powiatów Prus Zachodnich. <br/><br/> |
| − | W 1892 | + | W 1892 mieszkał przy Poggenpfuhl 37 (ul. Żabi Kruk), w 1899 przy Weidengasse 36/38 (ul. Łąkowa). Zmarł nagle. Był żonaty z Magdaleną Hoffelt (zm. po 1935). Miał córkę Marie Magdalenę (ur. 31 III 1890 Gdańsk) i syna Ottona Alberta (ur. 5 V 1893). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 14:36, 28 wrz 2022
JOHANNES HEISE (27 II 1850 Sandersleben, Niemcy – 15 IV 1899 Gdańsk), architekt. Syn pastora Henryka Teodora i Marii Teresy Amalii z domu Jahn. Ukończył gimnazjum w Dessau, w 1875 Królewską Akademię Budowlaną w Berlinie. Pracował jako architekt w Berlinie, po zdaniu państwowego egzaminu budowlanego od 1880 był radcą budowlanym rejencji gdańskiej. Od kwietnia 1889 inspektor budowlany prowincji Prusy Zachodnie, prowadził inwentaryzację zabytków prowincji, od 27 II 1892 konserwator zabytków tej prowincji (zabiegał o utworzenie tego urzędu, zob. ochrona zabytków w XIX i początkach XX wieku).
W 1885 zorganizował przy Muzeum Miejskim Muzeum Rzemiosł Artystycznych i kierował tą placówką do śmierci. Zainicjował wiele prac badawczych i remontowych przy zabytkach na terenie Pomorza. Koordynował prace redakcyjne przy edycji katalogów zabytków poszczególnych powiatów Prus Zachodnich.
W 1892 mieszkał przy Poggenpfuhl 37 (ul. Żabi Kruk), w 1899 przy Weidengasse 36/38 (ul. Łąkowa). Zmarł nagle. Był żonaty z Magdaleną Hoffelt (zm. po 1935). Miał córkę Marie Magdalenę (ur. 31 III 1890 Gdańsk) i syna Ottona Alberta (ur. 5 V 1893).
