GRABIŃSKI JAN, opat oliwski
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę GRABIŃSKI JAN na GRABIŃSKI JAN, opt oliwski) |
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę GRABIŃSKI JAN, opt oliwski na GRABIŃSKI JAN, opat oliwski) |
||
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Grabiński Jan.JPG|thumb|Jan Grabiński]] | [[File:Grabiński Jan.JPG|thumb|Jan Grabiński]] | ||
| − | '''JAN GRABIŃSKI''' (1599 – 11 IX 1638 Oliwa), opat | + | '''JAN GRABIŃSKI''' (1599 – 11 IX 1638 Oliwa), opat [[KLASZTOR CYSTERSÓW W OLIWIE | klasztoru cystersów w Oliwie]]. Brat [[GRABIŃSKI ALEKSANDER, opat oliwski | Aleksandra Grabińskiego]]. Pochodził z województwa sieradzkiego, po matce spokrewniony z biskupem warmińskim Szymonem Rudnickim, na którego dworze przebywał w wieku szkolnym. Polecony przez biskupa, w 1619 wstąpił do klasztoru w Oliwie, w 1620 złożył profesję, w 1624 był subdiakonem, 8 X 1630 wybrany na opata. <br/><br/> |
| + | W 1637 zaangażował się po stronie króla polskiego Władysława IV w trwający od końca 1635 spór polsko-gdański o cła morskie. Współpracował w tej sprawie z komisarzami królewskimi: wojewodą sandomierskim Jerzym Ossolińskim i starostą kościerskim Gerardem Denhoffem. Za stosowną opłatą wydzielił część wybrzeża Zatoki Gdańskiej należącej do opactwa, położoną naprzeciw gdańskiego Szańca Zachodniego ([[NOWY PORT | Nowy Port]], [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujście]]), do utworzenia tam bazy okrętów królewskich. <br/><br/> | ||
| + | Był fundatorem miedzy innymi dwóch ołtarzy w oliwskim [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościele Trójcy Świętej]]: św. Kazimierza (1635) i św. Józefa (1637); dwóch portali: przy zakrystii (1635) i do dormitorium mnichów (1636), a także paramentów. Zmarł na suchoty; pochowany w kościele klasztornym. {{author: MAB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 20:10, 24 wrz 2022
JAN GRABIŃSKI (1599 – 11 IX 1638 Oliwa), opat klasztoru cystersów w Oliwie. Brat Aleksandra Grabińskiego. Pochodził z województwa sieradzkiego, po matce spokrewniony z biskupem warmińskim Szymonem Rudnickim, na którego dworze przebywał w wieku szkolnym. Polecony przez biskupa, w 1619 wstąpił do klasztoru w Oliwie, w 1620 złożył profesję, w 1624 był subdiakonem, 8 X 1630 wybrany na opata.
W 1637 zaangażował się po stronie króla polskiego Władysława IV w trwający od końca 1635 spór polsko-gdański o cła morskie. Współpracował w tej sprawie z komisarzami królewskimi: wojewodą sandomierskim Jerzym Ossolińskim i starostą kościerskim Gerardem Denhoffem. Za stosowną opłatą wydzielił część wybrzeża Zatoki Gdańskiej należącej do opactwa, położoną naprzeciw gdańskiego Szańca Zachodniego ( Nowy Port, Wisłoujście), do utworzenia tam bazy okrętów królewskich.
Był fundatorem miedzy innymi dwóch ołtarzy w oliwskim kościele Trójcy Świętej: św. Kazimierza (1635) i św. Józefa (1637); dwóch portali: przy zakrystii (1635) i do dormitorium mnichów (1636), a także paramentów. Zmarł na suchoty; pochowany w kościele klasztornym.
