BIERNACKI LESZEK, piłkarz ręczny, trener

Aktualna wersja na dzień 13:16, 19 gru 2022

Leszek Biernacki

LESZEK BIERNACKI (27 VI 1954 Gdańsk – 3 X 2020 Gdańsk ), sportowiec, piłkarz ręczny (prawoskrzydłowy), trener. W 1977 absolwent gdańskiej Akademii Wychowania Fizycznego (AWF), magister wychowania fizycznego, trener II klasy w piłce ręcznej i dyplomowany instruktor rekreacji fizycznej. Po ukończeniu studiów podyplomowych od 1982 trener I klasy, od 2005 trener klasy mistrzowskiej, od 2006 doktor na podstawie pracy Trening a struktura gry w piłkę ręczną mężczyzn, na przykładzie zespołu ekstraklasy (promotor: Janusz Czerwiński).

Nauczyciel wychowania fizycznego, między innymi w gdańskiej Szkole Podstawowej nr 58, od 1988 – w Zespole Szkół Odzieżowych w Gdyni, w latach 2005–2007 nauczyciel i trener w Niepublicznym Liceum Ogólnokształcącym Szkole Mistrzostwa Sportowego (NLO SMS) Związku Piłki Ręcznej w Polsce w Gdańsku, następnie pracownik Katedry Teorii i Metodyki Zespołowych Gier Sportowych i Sportów Walki w AWFiS Gdańsk, od 2008 kierownik Zakładu Piłki Ręcznej (Pracowni Piłki Ręcznej) w Katedrze Sportu, jednocześnie nauczyciel-trener w Zespole Szkół Sportowych i Ogólnokształcących.

W 1973 był kapitanem zespołu juniorów Spójnia Gdańsk, który zdobył mistrzostwo Polski. W drużynie seniorów Spójni był w składzie zespołu, który w 1974 zdobył wicemistrzostwo Polski. W 1976–1977 – zawodnik AZS PG Gdańsk. Od 1977 do 1989 trener kobiecych zespołów SKS Start Gdańsk, od 1979 – trener główny sekcji. Z juniorkami zdobył w 1984 – brązowy, w 1985 – złoty, a w 1986 srebrny medal mistrzostw Polski. W 1985 wprowadził zespół seniorek do I ligi. W sezonie 1986/1987 trener GKS Wybrzeże: z zespołem seniorów i z juniorami zdobył złoty medal mistrzostw Polski, rok później jako II trener wywalczył z zespołem awans do ¼ Klubowego Pucharu Europy. W latach 1987–1993 (do rozwiązania sekcji) trener II-ligowego zespołu kobiecego Bałtyk Gdynia, wprowadził w 1991 zespół do I ligi, w 1991 z zespołem juniorek zdobył tytuł wicemistrzyń Polski. Od 1994 trener główny II-ligowego zespołu męskiego Spójnia Gdańsk, w 1995 awansował z zespołem do I ligi. W sezonie 1996/1997 II trener żeńskiego zespołu Nata AZS Gdańsk (7. miejsce w lidze), w 1997 krótko trener III-ligowego męskiego zespołu Sambor Tczew i w trakcie sezonu 1997/1998 (od 7. kolejki) do 2001 trener kobiecych zespołów piłki ręcznej Nata AZS Gdańsk. W 1999 starsze juniorki klubu zdobyły tytuł wicemistrzyń Polski. Od sierpnia 2001 do wycofania klubu z rozgrywek I ligi w 2002 trenował męski zespół SKF Metalplast Oborniki Wielkopolskie. Od 2008 do 2011 z Danielem Waszkiewiczem prowadził w ekstraklasie męski zespół AZS AWFiS Gdańsk („spadkobiercę” drużyny seniorów GKS Wybrzeże). W sezonie 2016/2017 zdobył brązowy medal mistrzostw Polski z prowadzonym zespołem juniorów starszych GKS Wybrzeże. Był też trenerem pierwszoligowych Pomezanii Malbork, Kar-Do Spójnia Gdynia (do 2012), od 2015 – współtrenerem GKS Żukowo, do którego wprowadzał swoich wychowanków, byłych juniorów GKS Wybrzeże.

Jednocześnie w latach 1996–2008 trener juniorskich, młodzieżowych i akademickich zespołów kobiet i mężczyzn reprezentacji Polski. W 1996 w I Mistrzostwach Europy Juniorek w Cetniewie prowadzona przez niego drużyna zajęła 8. miejsce, w 2006 drużyna juniorów – miejsce 11. W 1997 trener Akademickiej Reprezentacji Polski seniorek na III Akademickich MŚ we Wrocławiu zajął 9. miejsce, a w 2008 na takiej samej imprezie w Wenecji reprezentacja mężczyzn zajęła miejsce 5. W latach 2003–2007 trener główny juniorów i młodzieżowej reprezentacji Polski (rocznik 1986 i młodsze), która w 2006 w Austrii podczas finałów Mistrzostw Europy zajęła 11. miejsce.

W latach 2009–2012 był trenerem drugiej reprezentacji Polski, od 2009 do 2013 – jednocześnie głównym trenerem reprezentacji Polski juniorów rocznika 1994. Od 1999 do 2000 członek Rady Trenerów Kobiet w Komisji Szkoleniowej ZPRP, w latach 2003–2004 był koordynatorem zespołowych gier sportowych w Radzie Okręgowych Związków Sportowych w Gdańsku, także trenerem koordynatorem kadr wojewódzkich w piłce ręcznej mężczyzn Pomorskiej Federacji Sportu w Gdańsku.

Autor podręcznika Pierwsze kroki w piłce ręcznej – przewodnik metodyczny (2012). Odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi (2009), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2012), brązową (2006) i srebrną (2018) odznaką „Za zasługi dla sportu”, medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu” (2018), Diamentową Odznaką ZPRP (2006).

Żonaty był z Bogumiłą z domu Pogodzińską (zm. 30 I 2009 Gdańsk), absolwentką Akademii Rolniczej w Poznaniu, ojciec Agaty i Szymona, absolwenta XV Liceum Ogólnokształcącego i AWFiS w Gdańsku, sędziego i trenera piłki ręcznej, który wobec postępującej choroby nowotworowej ojca przejął od niego między innymi zadania trenerskie w GKS Żukowo i w juniorach GKS Wybrzeże. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko. BŚ