BEKE ERAZM, kanonik warmiński
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę BEKE ERAZM na BEKE ERAZM, kanonik warmiński) |
|||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''ERAZM BEKE''' (zm. 15 III 1423 Frombork), kanonik warmiński. Był synem Johanna von der Beke, który przed 1393 | + | '''ERAZM BEKE''' (zm. 15 III 1423 Frombork), kanonik warmiński. Był synem Johanna von der Beke, który przed 1393 przybył z Kolonii do Gdańska, ożenił się z Ursulą i zmarł podczas pielgrzymki do Rzymu (ściślej: nie powrócił z pielgrzymki). Miał starszych braci Nicolausa, [[BEKE GERARD, burmistrz Głównego Miasta Gdańska | Gerda]], Heinricha, Johanna, Hermana i Augusta, oraz siostry Christinę, Dorotheę, Ursulę, Barbarę, Katherinę i Margarethę, mniszkę w klasztorze benedyktynek w Toruniu. <br/><br/> |
| − | Był klerykiem diecezji włocławskiej. Być może już w | + | Był klerykiem diecezji włocławskiej. Być może już w 1407 rozpoczął studia w Paryżu, choć wedle zachowanych źródeł studiował tu w latach 1409–1412. Sięgał tam po kolejne stopnie akademickie, począwszy od bakałarza, na magistrze sztuk kończąc. W 1412 jako magister sztuk przebywał na uniwersytecie w Bolonii, notowany tu był nadal w 1414 i w 1420 jako magister sztuk, kanonik warmiński, student prawa i prokurator. 23 VIII 1422 został doktorem dekretów.<br/><br/> |
| − | Był najpewniej uczestnikiem soboru w Konstancji (1414–1418) – na jego pobyt wskazuje papieskie zatwierdzenie go na kanonię i prebendę warmińską z 24 XI 1417 | + | Był najpewniej uczestnikiem soboru w Konstancji (1414–1418) – na jego pobyt wskazuje papieskie zatwierdzenie go na kanonię i prebendę warmińską z 24 XI 1417. Kanonikiem warmińskim był jeszcze 11 IX 1422, jednocześnie już 26 I 1419 otrzymał prowizję na kanonię i dużą prebendę w Lubece, 29 III 1420 na kolejną kanonię i prebendę w tym samym mieście. Nieskuteczne okazały się natomiast jego starania w 1421 o objęcie kościoła parafialnego w Zwróconej (Protzan) w diecezji wrocławskiej. 12 V 1423 wystawiono prowizję na wakującą w związku z jego śmiercią kanonię i dużą prebendę lubecką. Prowizje na to wakujące po nim beneficjum wystawiane były aż do stycznia 1425. Być może udało mu się więc objąć kanonię w Lubece, choć nie można wykluczyć, że wakowała po jego śmierci nie tyle sama kanonia i prebenda, ile tylko owa niezrealizowana prowizja. Podobna sytuacja dotyczy ewentualnego objęcia przez niego kanonii wrocławskiej, o której posiadaniu nie mamy żadnych pewnych informacji, a która również wakowała po jego śmierci.<br/><br/> |
W katedrze we Fromborku (gdzie został pochowany) zachowała się jego płyta nagrobna. {{author: RK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W katedrze we Fromborku (gdzie został pochowany) zachowała się jego płyta nagrobna. {{author: RK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 19:34, 9 gru 2023
ERAZM BEKE (zm. 15 III 1423 Frombork), kanonik warmiński. Był synem Johanna von der Beke, który przed 1393 przybył z Kolonii do Gdańska, ożenił się z Ursulą i zmarł podczas pielgrzymki do Rzymu (ściślej: nie powrócił z pielgrzymki). Miał starszych braci Nicolausa, Gerda, Heinricha, Johanna, Hermana i Augusta, oraz siostry Christinę, Dorotheę, Ursulę, Barbarę, Katherinę i Margarethę, mniszkę w klasztorze benedyktynek w Toruniu.
Był klerykiem diecezji włocławskiej. Być może już w 1407 rozpoczął studia w Paryżu, choć wedle zachowanych źródeł studiował tu w latach 1409–1412. Sięgał tam po kolejne stopnie akademickie, począwszy od bakałarza, na magistrze sztuk kończąc. W 1412 jako magister sztuk przebywał na uniwersytecie w Bolonii, notowany tu był nadal w 1414 i w 1420 jako magister sztuk, kanonik warmiński, student prawa i prokurator. 23 VIII 1422 został doktorem dekretów.
Był najpewniej uczestnikiem soboru w Konstancji (1414–1418) – na jego pobyt wskazuje papieskie zatwierdzenie go na kanonię i prebendę warmińską z 24 XI 1417. Kanonikiem warmińskim był jeszcze 11 IX 1422, jednocześnie już 26 I 1419 otrzymał prowizję na kanonię i dużą prebendę w Lubece, 29 III 1420 na kolejną kanonię i prebendę w tym samym mieście. Nieskuteczne okazały się natomiast jego starania w 1421 o objęcie kościoła parafialnego w Zwróconej (Protzan) w diecezji wrocławskiej. 12 V 1423 wystawiono prowizję na wakującą w związku z jego śmiercią kanonię i dużą prebendę lubecką. Prowizje na to wakujące po nim beneficjum wystawiane były aż do stycznia 1425. Być może udało mu się więc objąć kanonię w Lubece, choć nie można wykluczyć, że wakowała po jego śmierci nie tyle sama kanonia i prebenda, ile tylko owa niezrealizowana prowizja. Podobna sytuacja dotyczy ewentualnego objęcia przez niego kanonii wrocławskiej, o której posiadaniu nie mamy żadnych pewnych informacji, a która również wakowała po jego śmierci.
W katedrze we Fromborku (gdzie został pochowany) zachowała się jego płyta nagrobna.
