LOEW PETER OLIVER, historyk
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę LOEW PETER OLIVER na LOEW PETER OLIVER, historyk) |
|||
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''PETER OLIVER LOEW''' (ur. 30 IV 1967 Frankfurt nad Menem), historyk. W latach 1989–1991 studiował na uniwersytecie w Norymberdze ekonomię, w 1991–1993 we Fryburgu Bryzgowijskim historię Europy Wschodniej, slawistykę oraz ekonomię, to samo w 1993–1997 w Berlinie. W okresie 1995–2001 po ślubie z Zenoną Choderny, germanistką pracującą na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]], mieszkał przeważnie w Gdańsku. Na podstawie przeprowadzonej wówczas kwerendy w gdańskiej prasie niemieckiej i polskiej z lat 1858–1945 przygotowywał rozprawę doktorską o gdańskiej problematyce, zbierając także materiały do dalszych publikacji dotyczących Gdańska i stosunków polsko-niemieckich.<br/><br/> | '''PETER OLIVER LOEW''' (ur. 30 IV 1967 Frankfurt nad Menem), historyk. W latach 1989–1991 studiował na uniwersytecie w Norymberdze ekonomię, w 1991–1993 we Fryburgu Bryzgowijskim historię Europy Wschodniej, slawistykę oraz ekonomię, to samo w 1993–1997 w Berlinie. W okresie 1995–2001 po ślubie z Zenoną Choderny, germanistką pracującą na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]], mieszkał przeważnie w Gdańsku. Na podstawie przeprowadzonej wówczas kwerendy w gdańskiej prasie niemieckiej i polskiej z lat 1858–1945 przygotowywał rozprawę doktorską o gdańskiej problematyce, zbierając także materiały do dalszych publikacji dotyczących Gdańska i stosunków polsko-niemieckich.<br/><br/> | ||
| − | Od 2001 doktor (Wolny Uniwersytet w Berlinie); w 2001–2002 pracownik naukowy w Geisteswissenschaftliches Zentrum Geschichte und Kultur Ostmitteleuropas w Lipsku, od lipca 2002 pracuje w Darmstadt, w Deutsches Polen-Institut (Niemiecki Instytut Spraw Polskich), zastępca dyrektora do spraw naukowych; w latach 2006–2007 wykładowca na uniwersytecie w Moguncji (kulturoznawstwo), od 2009 w Instytucie Historii na Uniwersytecie Technicznym w Darmstadt. Od 1 X 2019 dyrektor Instytutu Spraw Polskich w Darmstadt. <br/><br/> | + | Od 2001 doktor (Wolny Uniwersytet w Berlinie); w 2001–2002 pracownik naukowy w Geisteswissenschaftliches Zentrum Geschichte und Kultur Ostmitteleuropas w Lipsku, od lipca 2002 pracuje w Darmstadt, w Deutsches Polen-Institut (Niemiecki Instytut Spraw Polskich), zastępca dyrektora do spraw naukowych; w latach 2006–2007 wykładowca na uniwersytecie w Moguncji (kulturoznawstwo), od 2009 w Instytucie Historii na Uniwersytecie Technicznym w Darmstadt. Od 1 X 2019 dyrektor Instytutu Spraw Polskich w Darmstadt. Od 1 X 2019 dyrektor Instytutu Spraw Polskich w Darmstadt. W kadencji 2022–2026 członek Rady [[MUZEUM GDAŃSKA | Muzeum Gdańska]]. <br/><br/> |
| − | Autor prac dotyczących Gdańska: o świadomości historycznej, obecności i instrumentalizacji lokalnej historii – | + | Autor prac dotyczących Gdańska: o świadomości historycznej, obecności i instrumentalizacji lokalnej historii – "Danzig und seine Vergangenheit, 1793 bis 1997. Zur Geschichtskultur einer Stadt zwischen Deutschland und Polen" (2003, polskie wydanie w 2012: "Gdańsk i jego przeszłość. Kultura historyczna miasta od końca XVIII wieku do dzisiaj"), o muzyce i literaturze w Gdańsku – "Gdańsk literacki 1793–1945" (2005, rozszerzona niemiecka wersja pt. "Das literarische Danzig, 1793–1945. Bausteine für eine lokale Kulturgeschichte", 2009), "Literarischer Reiseführer Danzig" (2009, polskie wydanie w 2014: "Gdańsk. Przewodnik literacki"); zbioru esejów "Gdańsk. Między mitami" (2006) oraz historii miasta "Danzig. Biographie einer Stadt" (2011, polskie wydanie w 2013: "Gdańsk. Biografia miasta"); "Wir Unsichtbaren. Geschichte der Polen in Deutschland" (München 2014, polskie wydanie: "My niewidzialni. Historia Polaków w Niemczech", Warszawa 2017); "Ścieżki życia/Lebenspfade. Polnische Spuren in RheinMain" (Darmstad, 2019); wraz z Robertem Trabą współautor "Erinnerung auf Polnische. Texte zur Erinnerungskultur" (Padeborn, 2015). <br/><br/> |
W 2014 wyróżniony Nagrodą Miasta Gdańska za Promocję Kultury Miasta Gdańska im. Marcina Opitza ([[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | nagrody miasta Gdańska]]) oraz [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W 2014 wyróżniony Nagrodą Miasta Gdańska za Promocję Kultury Miasta Gdańska im. Marcina Opitza ([[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | nagrody miasta Gdańska]]) oraz [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 14:37, 10 paź 2022
PETER OLIVER LOEW (ur. 30 IV 1967 Frankfurt nad Menem), historyk. W latach 1989–1991 studiował na uniwersytecie w Norymberdze ekonomię, w 1991–1993 we Fryburgu Bryzgowijskim historię Europy Wschodniej, slawistykę oraz ekonomię, to samo w 1993–1997 w Berlinie. W okresie 1995–2001 po ślubie z Zenoną Choderny, germanistką pracującą na Uniwersytecie Gdańskim, mieszkał przeważnie w Gdańsku. Na podstawie przeprowadzonej wówczas kwerendy w gdańskiej prasie niemieckiej i polskiej z lat 1858–1945 przygotowywał rozprawę doktorską o gdańskiej problematyce, zbierając także materiały do dalszych publikacji dotyczących Gdańska i stosunków polsko-niemieckich.
Od 2001 doktor (Wolny Uniwersytet w Berlinie); w 2001–2002 pracownik naukowy w Geisteswissenschaftliches Zentrum Geschichte und Kultur Ostmitteleuropas w Lipsku, od lipca 2002 pracuje w Darmstadt, w Deutsches Polen-Institut (Niemiecki Instytut Spraw Polskich), zastępca dyrektora do spraw naukowych; w latach 2006–2007 wykładowca na uniwersytecie w Moguncji (kulturoznawstwo), od 2009 w Instytucie Historii na Uniwersytecie Technicznym w Darmstadt. Od 1 X 2019 dyrektor Instytutu Spraw Polskich w Darmstadt. Od 1 X 2019 dyrektor Instytutu Spraw Polskich w Darmstadt. W kadencji 2022–2026 członek Rady Muzeum Gdańska.
Autor prac dotyczących Gdańska: o świadomości historycznej, obecności i instrumentalizacji lokalnej historii – "Danzig und seine Vergangenheit, 1793 bis 1997. Zur Geschichtskultur einer Stadt zwischen Deutschland und Polen" (2003, polskie wydanie w 2012: "Gdańsk i jego przeszłość. Kultura historyczna miasta od końca XVIII wieku do dzisiaj"), o muzyce i literaturze w Gdańsku – "Gdańsk literacki 1793–1945" (2005, rozszerzona niemiecka wersja pt. "Das literarische Danzig, 1793–1945. Bausteine für eine lokale Kulturgeschichte", 2009), "Literarischer Reiseführer Danzig" (2009, polskie wydanie w 2014: "Gdańsk. Przewodnik literacki"); zbioru esejów "Gdańsk. Między mitami" (2006) oraz historii miasta "Danzig. Biographie einer Stadt" (2011, polskie wydanie w 2013: "Gdańsk. Biografia miasta"); "Wir Unsichtbaren. Geschichte der Polen in Deutschland" (München 2014, polskie wydanie: "My niewidzialni. Historia Polaków w Niemczech", Warszawa 2017); "Ścieżki życia/Lebenspfade. Polnische Spuren in RheinMain" (Darmstad, 2019); wraz z Robertem Trabą współautor "Erinnerung auf Polnische. Texte zur Erinnerungskultur" (Padeborn, 2015).
W 2014 wyróżniony Nagrodą Miasta Gdańska za Promocję Kultury Miasta Gdańska im. Marcina Opitza ( nagrody miasta Gdańska) oraz Medalem św. Wojciecha.
