PELLOWSKI GRZEGORZ, mistrz piekarski
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''GRZEGORZ PELLOWSKI''' (ur. 1 VIII 1956 Gdańsk), mistrz piekarski i cukierniczy, Starszy Cechu Piekarzy i Cukierników w Gdańsku, członek Zarządu Pomorskiej Izby Rzemieślniczej Małych i Średnich Przedsiębiorstw w Gdańsku (przedstawiciel cechów miasta Gdańska), właściciel firmy rodzinnej Piekarnia-Cukiernia „Pellowski”, którą prowadzi z żoną Katarzyną i czwórką dzieci: Łukaszem, Jakubem oraz bliźniętami – Mateuszem i Karoliną. W 1974 ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Pruszczu Gdańskim i podjął naukę zawodu u ojca Józefa.<br/><br/> | '''GRZEGORZ PELLOWSKI''' (ur. 1 VIII 1956 Gdańsk), mistrz piekarski i cukierniczy, Starszy Cechu Piekarzy i Cukierników w Gdańsku, członek Zarządu Pomorskiej Izby Rzemieślniczej Małych i Średnich Przedsiębiorstw w Gdańsku (przedstawiciel cechów miasta Gdańska), właściciel firmy rodzinnej Piekarnia-Cukiernia „Pellowski”, którą prowadzi z żoną Katarzyną i czwórką dzieci: Łukaszem, Jakubem oraz bliźniętami – Mateuszem i Karoliną. W 1974 ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Pruszczu Gdańskim i podjął naukę zawodu u ojca Józefa.<br/><br/> | ||
| − | Początki firmy Pellowski sięgają 1922; dziadek Grzegorza Pellowskiego, Stanisław Pellowski, otworzył piekarnię w Wejherowie (w początkach XXI wieku prowadził ją kuzyn Grzegorza Pellowskiego, Janusz). W 1946 Stanisław Pellowski z synem Józefem nabyli plac ze zrujnowanym budynkiem u zbiegu ulic Igielnickiej i Podwale Staromiejskie w Gdańsku. Stanisław Pellowski odbudował budynek i postawił obok piekarnię, którą przejął następnie Józef Pellowski. Nękany przez władze komunistyczne domiarami i kontrolami, po upaństwowieniu firmy i włączeniu jej do Gdańskich Zakładów Przemysłu Piekarniczego w 1949 Józef Pellowski podjął próbę nielegalnego przedostania się do Szwecji na barce z węglem. Ujęty, po ciężkim śledztwie w Urzędzie Bezpieczeństwa, został skazany na dwa lata więzienia; wyrok odbywał | + | Początki firmy Pellowski sięgają 1922; dziadek Grzegorza Pellowskiego, Stanisław Pellowski, otworzył piekarnię w Wejherowie (w początkach XXI wieku prowadził ją kuzyn Grzegorza Pellowskiego, Janusz). W 1946 Stanisław Pellowski z synem Józefem nabyli plac ze zrujnowanym budynkiem u zbiegu ulic Igielnickiej i Podwale Staromiejskie w Gdańsku. Stanisław Pellowski odbudował budynek i postawił obok piekarnię, którą przejął następnie Józef Pellowski. Nękany przez władze komunistyczne domiarami i kontrolami, po upaństwowieniu firmy i włączeniu jej do Gdańskich Zakładów Przemysłu Piekarniczego w 1949 Józef Pellowski podjął próbę nielegalnego przedostania się do Szwecji na barce z węglem. Ujęty, po ciężkim śledztwie w Urzędzie Bezpieczeństwa, został skazany na dwa lata więzienia; wyrok odbywał m.in. w kopalni uranu pod Głuchołazami. Po wyjściu na wolność otrzymał nakaz pracy w piekarniach GS „Samopomoc Chłopska” w Jastarni, Juracie, Wierzchucinie koło Krokowej.<br/><br/> |
| − | Piekarnię i sklep w Gdańsku udało mu się odzyskać w 1968. Firma zatrudniała kilkanaście osób, asortyment ograniczał się do pszenno-żytnich chlebów praskiego i sandomierskiego, bułek maślanych, drożdżówek i pączków, przy wydajności 2–3 ton pieczywa na dobę. W [[SIERPIEŃ 1980 | sierpniu 1980]] Grzegorz Pellowski firmowym Żukiem przewoził do [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] tony chleba ofiarowywane strajkującym stoczniowcom. W 1989 przejął firmę. Na początku lat 90. odzyskał pozostałą część nieruchomości przy ul. Podwale Staromiejskie 82, gdzie mieści się główna siedziba firmy; w listopadzie 1995 nabył działkę przy ul. Rajskiej 5 i zbudował na niej budynek gastronomiczny. W 2012 przedsiębiorstwo Pellowski – obejmujące macierzystą piekarnię, 15 sklepów firmowych, pięć kawiarni-cukierni i catering – zatrudniało około 200 pracowników, dostarczało pieczywo do sieci sklepów partnerskich. Asortyment obejmował około 750 pozycji. | + | Piekarnię i sklep w Gdańsku udało mu się odzyskać w 1968. Firma zatrudniała kilkanaście osób, asortyment ograniczał się do pszenno-żytnich chlebów praskiego i sandomierskiego, bułek maślanych, drożdżówek i pączków, przy wydajności 2–3 ton pieczywa na dobę. W [[SIERPIEŃ 1980 | sierpniu 1980]] Grzegorz Pellowski firmowym Żukiem przewoził do [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] tony chleba ofiarowywane strajkującym stoczniowcom. W 1989 przejął firmę. Na początku lat 90. odzyskał pozostałą część nieruchomości przy ul. Podwale Staromiejskie 82, gdzie mieści się główna siedziba firmy; w listopadzie 1995 nabył działkę przy ul. Rajskiej 5 i zbudował na niej w latach 1997–1999 budynek gastronomiczny (cukiernia i piekarnia) wedle projektu [[BAUM SZCZEPAN KAROL, architekt, profesor Politechniki Gdańskiej| Szczepana Bauma]], Andrzeja Kwiecińskiego i Marcina Ochmańskiego. W 2012 przedsiębiorstwo Pellowski – obejmujące macierzystą piekarnię, 15 sklepów firmowych, pięć kawiarni-cukierni i catering – zatrudniało około 200 pracowników, dostarczało pieczywo do sieci sklepów partnerskich. Asortyment obejmował około 750 pozycji.<br/><br/> |
| − | Od lutego 2009 Piekarnia-Cukiernia "Pellowski" wydaje własny „Kurier Gdański” (pierwszy numer pod nazwą „Goniec Gdański”), zamieszczając głównie artykuły [[JANUSZAJTIS ANDRZEJ | Andrzeja Januszajtisa]], [[SAMP JERZY | Jerzego Sampa]] (także pośmiertne) i specjalistki w dziedzinie dietetyki Marii Fall-Ławryniuk. Do września 2019 ukazało się 128 numerów. {{author: MST}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | W 1990 z listy Niezależne Forum Społeczne w Gdańsku bezskutecznie kandydował do [[RADA MIEJSKA | Rady Miasta]] (w wyborach otrzymał 360 głosów). W latach 2009–2010 członek Gdańskiej Rady Oświatowej (ciała doradczego i opiniującego Rady Miasta Gdańska). Laureat [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalu Księcia Mściwoja II]] w 2009 za rozwijanie i upowszechnianie najpiękniejszych tradycji dawnego gdańskiego piekarnictwa oraz bezinteresowne zaangażowanie w sprawy edukacji młodzieży. W 2016 laureat dorocznej nagrody Radia Gdańsk „Radiowa Osobowość” w dziedzinie „Ludzie i pieniądze”. 22 XII 2022 otrzymał w siedzibie [[MUZEUM II WOJNY ŚWIATOWEJ| Muzeum II Wojny Światowej]] w Gdańsku z rąk prezesa Instytutu Pamięci Narodowej [[NAWROCKI KAROL TADEUSZ, prezes Instytutu Pamięci Narodowej| Karola Nawrockiego]] medal „Reipublicae Memoriae Meritum".<br/><br/> |
| + | Od lutego 2009 Piekarnia-Cukiernia "Pellowski" wydaje własny „Kurier Gdański” (pierwszy numer pod nazwą „Goniec Gdański”), zamieszczając głównie artykuły [[JANUSZAJTIS ANDRZEJ, fizyk, popularyzator wiedzy o Gdańsku, honorowy obywatel Gdańska | Andrzeja Januszajtisa]], [[SAMP JERZY, profesor Uniwersytetu Gdańskiego | Jerzego Sampa]] (także pośmiertne) i specjalistki w dziedzinie dietetyki Marii Fall-Ławryniuk. Do września 2019 ukazało się 128 numerów. {{author: MST}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 12:25, 19 maj 2024
GRZEGORZ PELLOWSKI (ur. 1 VIII 1956 Gdańsk), mistrz piekarski i cukierniczy, Starszy Cechu Piekarzy i Cukierników w Gdańsku, członek Zarządu Pomorskiej Izby Rzemieślniczej Małych i Średnich Przedsiębiorstw w Gdańsku (przedstawiciel cechów miasta Gdańska), właściciel firmy rodzinnej Piekarnia-Cukiernia „Pellowski”, którą prowadzi z żoną Katarzyną i czwórką dzieci: Łukaszem, Jakubem oraz bliźniętami – Mateuszem i Karoliną. W 1974 ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Pruszczu Gdańskim i podjął naukę zawodu u ojca Józefa.
Początki firmy Pellowski sięgają 1922; dziadek Grzegorza Pellowskiego, Stanisław Pellowski, otworzył piekarnię w Wejherowie (w początkach XXI wieku prowadził ją kuzyn Grzegorza Pellowskiego, Janusz). W 1946 Stanisław Pellowski z synem Józefem nabyli plac ze zrujnowanym budynkiem u zbiegu ulic Igielnickiej i Podwale Staromiejskie w Gdańsku. Stanisław Pellowski odbudował budynek i postawił obok piekarnię, którą przejął następnie Józef Pellowski. Nękany przez władze komunistyczne domiarami i kontrolami, po upaństwowieniu firmy i włączeniu jej do Gdańskich Zakładów Przemysłu Piekarniczego w 1949 Józef Pellowski podjął próbę nielegalnego przedostania się do Szwecji na barce z węglem. Ujęty, po ciężkim śledztwie w Urzędzie Bezpieczeństwa, został skazany na dwa lata więzienia; wyrok odbywał m.in. w kopalni uranu pod Głuchołazami. Po wyjściu na wolność otrzymał nakaz pracy w piekarniach GS „Samopomoc Chłopska” w Jastarni, Juracie, Wierzchucinie koło Krokowej.
Piekarnię i sklep w Gdańsku udało mu się odzyskać w 1968. Firma zatrudniała kilkanaście osób, asortyment ograniczał się do pszenno-żytnich chlebów praskiego i sandomierskiego, bułek maślanych, drożdżówek i pączków, przy wydajności 2–3 ton pieczywa na dobę. W sierpniu 1980 Grzegorz Pellowski firmowym Żukiem przewoził do Stoczni Gdańskiej tony chleba ofiarowywane strajkującym stoczniowcom. W 1989 przejął firmę. Na początku lat 90. odzyskał pozostałą część nieruchomości przy ul. Podwale Staromiejskie 82, gdzie mieści się główna siedziba firmy; w listopadzie 1995 nabył działkę przy ul. Rajskiej 5 i zbudował na niej w latach 1997–1999 budynek gastronomiczny (cukiernia i piekarnia) wedle projektu Szczepana Bauma, Andrzeja Kwiecińskiego i Marcina Ochmańskiego. W 2012 przedsiębiorstwo Pellowski – obejmujące macierzystą piekarnię, 15 sklepów firmowych, pięć kawiarni-cukierni i catering – zatrudniało około 200 pracowników, dostarczało pieczywo do sieci sklepów partnerskich. Asortyment obejmował około 750 pozycji.
W 1990 z listy Niezależne Forum Społeczne w Gdańsku bezskutecznie kandydował do Rady Miasta (w wyborach otrzymał 360 głosów). W latach 2009–2010 członek Gdańskiej Rady Oświatowej (ciała doradczego i opiniującego Rady Miasta Gdańska). Laureat Medalu Księcia Mściwoja II w 2009 za rozwijanie i upowszechnianie najpiękniejszych tradycji dawnego gdańskiego piekarnictwa oraz bezinteresowne zaangażowanie w sprawy edukacji młodzieży. W 2016 laureat dorocznej nagrody Radia Gdańsk „Radiowa Osobowość” w dziedzinie „Ludzie i pieniądze”. 22 XII 2022 otrzymał w siedzibie Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku z rąk prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Karola Nawrockiego medal „Reipublicae Memoriae Meritum".
Od lutego 2009 Piekarnia-Cukiernia "Pellowski" wydaje własny „Kurier Gdański” (pierwszy numer pod nazwą „Goniec Gdański”), zamieszczając głównie artykuły Andrzeja Januszajtisa, Jerzego Sampa (także pośmiertne) i specjalistki w dziedzinie dietetyki Marii Fall-Ławryniuk. Do września 2019 ukazało się 128 numerów.
