FREYER jr, instrumentarz, lutnik
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę FREYER jr na FREYER jr, instrumentarz, lutnik) |
|||
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''FREYER jr''' (XVIII/XIX wiek), instrumentarz, lutnik. Były harfista księcia Ferdynanda Pruskiego, a także polskich dworów hrabiowskich. Notowany w Gdańsku w połowie 1803, oferował wówczas swoje harfy, a także koncerty na nich. Mieszkał u destylatora Ahrenda przy Schneidemühle 764 (ul. Tartaczna). Ponownie koncertował w Gdańsku 5 VI 1805, osiadł w mieście w 1806, mieszkał przy Altstädtischer Graben 299 (ul. Podwale Staromiejskie), między Schmiedegasse i Kleine Mühlengasse (ul. Kowalską i ul. Podmłyńską). Oferował budowę klawikordów, fortepianów, w tym z „dwukreślnym c”, z rejestrem fletowym i bez niego, z rejestrem „Welsche Harmonika” (harmonika włoska), gitar i harf różnych typów, orfik, umożliwiając klientom wybór wykończenia (fornir, kolor, lakier lub politura). Podejmował się też napraw i korekty wiol, skrzypiec, wiolonczel i altówek, a także polecał do nich smyczki, struny gładkie i owijane, futerały. Koncertował na „swoim ulubionym instrumencie” – harfie, między innymi 12 IV 1806 i 29 VII 1807. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | '''FREYER jr''' (XVIII/XIX wiek), instrumentarz, lutnik. Były harfista księcia Ferdynanda Pruskiego, a także polskich dworów hrabiowskich. Notowany w Gdańsku w połowie 1803, oferował wówczas swoje harfy, a także koncerty na nich. Mieszkał u destylatora Ahrenda przy Schneidemühle 764 (ul. Tartaczna). Ponownie koncertował w Gdańsku 5 VI 1805, osiadł w mieście w 1806, mieszkał przy Altstädtischer Graben 299 (ul. Podwale Staromiejskie), między Schmiedegasse i Kleine Mühlengasse (ul. Kowalską i ul. Podmłyńską). <br/><br/> |
| − | Bibliografia:<br/> | + | Oferował budowę klawikordów, fortepianów, w tym z „dwukreślnym c”, z rejestrem fletowym i bez niego, z rejestrem „Welsche Harmonika” (harmonika włoska), gitar i harf różnych typów, orfik, umożliwiając klientom wybór wykończenia (fornir, kolor, lakier lub politura). Podejmował się też napraw i korekty wiol, skrzypiec, wiolonczel i altówek, a także polecał do nich smyczki, struny gładkie i owijane, futerały. Koncertował na „swoim ulubionym instrumencie” – harfie, między innymi 12 IV 1806 i 29 VII 1807. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
„Danziger Nachrichten und Anzeigen”, 1803 nr 64 s. 819; nr 76 s. 984; 1805 nr 44 s. 682; 1806 nr 22 s. 375-6; nr 29 | „Danziger Nachrichten und Anzeigen”, 1803 nr 64 s. 819; nr 76 s. 984; 1805 nr 44 s. 682; 1806 nr 22 s. 375-6; nr 29 | ||
s. 503; 1807 nr 59 s. 575.<br/> | s. 503; 1807 nr 59 s. 575.<br/> | ||
Vogel Beniamin, ''Słownik lutników działających na historycznych i obecnych ziemiach polskich oraz lutników polskich działających za granicą do 1950 roku'', Bydgoszcz 2019, s. 78. | Vogel Beniamin, ''Słownik lutników działających na historycznych i obecnych ziemiach polskich oraz lutników polskich działających za granicą do 1950 roku'', Bydgoszcz 2019, s. 78. | ||
Aktualna wersja na dzień 14:06, 20 wrz 2022
FREYER jr (XVIII/XIX wiek), instrumentarz, lutnik. Były harfista księcia Ferdynanda Pruskiego, a także polskich dworów hrabiowskich. Notowany w Gdańsku w połowie 1803, oferował wówczas swoje harfy, a także koncerty na nich. Mieszkał u destylatora Ahrenda przy Schneidemühle 764 (ul. Tartaczna). Ponownie koncertował w Gdańsku 5 VI 1805, osiadł w mieście w 1806, mieszkał przy Altstädtischer Graben 299 (ul. Podwale Staromiejskie), między Schmiedegasse i Kleine Mühlengasse (ul. Kowalską i ul. Podmłyńską).
Oferował budowę klawikordów, fortepianów, w tym z „dwukreślnym c”, z rejestrem fletowym i bez niego, z rejestrem „Welsche Harmonika” (harmonika włoska), gitar i harf różnych typów, orfik, umożliwiając klientom wybór wykończenia (fornir, kolor, lakier lub politura). Podejmował się też napraw i korekty wiol, skrzypiec, wiolonczel i altówek, a także polecał do nich smyczki, struny gładkie i owijane, futerały. Koncertował na „swoim ulubionym instrumencie” – harfie, między innymi 12 IV 1806 i 29 VII 1807.
Bibliografia:
„Danziger Nachrichten und Anzeigen”, 1803 nr 64 s. 819; nr 76 s. 984; 1805 nr 44 s. 682; 1806 nr 22 s. 375-6; nr 29
s. 503; 1807 nr 59 s. 575.
Vogel Beniamin, Słownik lutników działających na historycznych i obecnych ziemiach polskich oraz lutników polskich działających za granicą do 1950 roku, Bydgoszcz 2019, s. 78.
