EBERTSCHE HÖHERE TÖCHTERSCHULE, prywatna szkoła ogólnokształcąca
| (Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Ebertsche_Schule.jpg |thumb| Ebertsche Schule, fragment pocztówki z około 1898]] | [[File: Ebertsche_Schule.jpg |thumb| Ebertsche Schule, fragment pocztówki z około 1898]] | ||
| − | '''EBERTSCHE HÖHERE TÖCHTERSCHULE''', prywatna szkoła ogólnokształcąca ([[SZKOLNICTWO | szkolnictwo]]), założona 3 I 1839 | + | '''EBERTSCHE HÖHERE TÖCHTERSCHULE''' (Wyższa Szkoła Średnia dla Dziewcząt [rodziny] Ebert), prywatna szkoła ogólnokształcąca ([[SZKOLNICTWO | szkolnictwo]]), założona 3 I 1839 przy Hundegasse 36 (ul. Ogarna) przez byłą nauczycielkę miejskiej średniej szkoły dla dziewcząt przy Jopengasse 52 (ul. Piwna; [[SZKOŁA ŚREDNIA DLA DZIEWCZĄT | Szkoła Średnia dla Dziewcząt im. Wiktorii]]), wdowę Louisę Wilhelminę Ebert, z domu Kowalewską (1788 Gdańsk – 2 III 1858 Gdańsk), m.in. w 1846 członkinię [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. Zapisy do szkoły przyjmowała początkowo w prywatnym mieszkaniu przy Heumarkt 5 (Targ Sienny), od lipca 1839 w budynku szkoły.<br/><br/> |
| − | Placówka rozpoczęła działalność od trzech klas wstępnych z szesnastoma uczennicami, by uzyskać status wyższej szkoły średniej dla dziewcząt. W 1839 | + | Placówka rozpoczęła działalność od trzech klas wstępnych z szesnastoma uczennicami, by uzyskać status wyższej szkoły średniej dla dziewcząt. W 1839 uczyli w niej: archidiakon [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]] [[SCHNAASE EDUARD DAVID, kaznodzieja, diakon | Eduard David Schnaase]], pastor [[RINDFLEISCH ALBERT THEODOR, pastor kościoła św. Jerzego | Albert Theodor Rindfleisch]], siostry właścicielki: Friederika Kowalewska (1797–1847) i Julia Theresa Kowalewska (2 VIII 1802 Elbląg – 25 III 1871 Gdańsk), w 1831 nauczycielka w miejskiej szkole średniej dla dziewcząt przy Jopengasse 52, dalej siostry M. Hermann i E. Hermann, E. Breysig, R. Fewson. <br/><br/> |
| − | Po śmierci Louisy Wilhelminy Ebert właścicielką i kierowniczką szkoły została Julia Theresa Kowalewska. Kolejnymi właścicielami byli: w latach 1871–1886 pastor Eduard David Schnaase, 1887–1900 Anna Mannhardt (czerwiec 1833 – 14 I 1923 Gdańsk), córka pastora menonickiego [[MANNHARDT JACOB | Jacoba Mannhardta]], od | + | Po śmierci Louisy Wilhelminy Ebert właścicielką i kierowniczką szkoły została Julia Theresa Kowalewska. Kolejnymi właścicielami byli: w latach 1871–1886 pastor Eduard David Schnaase, 1887–1900 Anna Mannhardt (czerwiec 1833 – 14 I 1923 Gdańsk), córka pastora menonickiego [[MANNHARDT JACOB, kaznodzieja menonicki | Jacoba Mannhardta]], od 1839 nauczycielka w szkole, pracująca także w placówce, którą kierowała jej siostra Louise Wilhelmine Mannhardt ([[VORBEREITUNGSSCHULE FÜR KNABEN UND MÄDCHEN, szkoła | Vorbereitungsschule für Knaben und Mädchen]]), w okresie 1901–1908 pastor [[HEVELCKE JOHANNES THEODOR, pastor kościoła św. Barbary | Johannes Theodor Hevelcke]].<br/><br/> |
| − | Po 1871 | + | Po 1871 placówka została przeniesiona na Heilige-Geist-Gasse 103 (ul. św. Ducha 67/71, obecnie naprzeciwko pustego placyku przed kościołem NMP), a w 1898 do nowego, wzniesionego dla niej budynku przy Altstädtischer Graben 79 (ul. Podwale Staromiejskie). Od 1892 jej kierowniczką była panna Hedwig Petry, doświadczona pedagog, w ostatnich latach działalności – Christine Wiederhold. Po 1886 szkoła miała dziesięć klas dla chłopców i dziewcząt, po 1895 także pomaturalne seminarium nauczycielskie. Z końcem roku szkolnego 1907/1908 z powodów finansowych oraz z uwagi na nowe obowiązki Johannesa Th. Hevelckego (objęcie funkcji pastora w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościele św. Barbary]]) została zamknięta; budynek sprzedano szkole średniej Anny Medem ([[FISCHERSCHE TÖCHTERSCHULE, szkoła | Fischersche Töchterschule]]). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Aktualna wersja na dzień 12:28, 16 lip 2024
EBERTSCHE HÖHERE TÖCHTERSCHULE (Wyższa Szkoła Średnia dla Dziewcząt [rodziny] Ebert), prywatna szkoła ogólnokształcąca ( szkolnictwo), założona 3 I 1839 przy Hundegasse 36 (ul. Ogarna) przez byłą nauczycielkę miejskiej średniej szkoły dla dziewcząt przy Jopengasse 52 (ul. Piwna; Szkoła Średnia dla Dziewcząt im. Wiktorii), wdowę Louisę Wilhelminę Ebert, z domu Kowalewską (1788 Gdańsk – 2 III 1858 Gdańsk), m.in. w 1846 członkinię Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Zapisy do szkoły przyjmowała początkowo w prywatnym mieszkaniu przy Heumarkt 5 (Targ Sienny), od lipca 1839 w budynku szkoły.
Placówka rozpoczęła działalność od trzech klas wstępnych z szesnastoma uczennicami, by uzyskać status wyższej szkoły średniej dla dziewcząt. W 1839 uczyli w niej: archidiakon kościoła św. Katarzyny Eduard David Schnaase, pastor Albert Theodor Rindfleisch, siostry właścicielki: Friederika Kowalewska (1797–1847) i Julia Theresa Kowalewska (2 VIII 1802 Elbląg – 25 III 1871 Gdańsk), w 1831 nauczycielka w miejskiej szkole średniej dla dziewcząt przy Jopengasse 52, dalej siostry M. Hermann i E. Hermann, E. Breysig, R. Fewson.
Po śmierci Louisy Wilhelminy Ebert właścicielką i kierowniczką szkoły została Julia Theresa Kowalewska. Kolejnymi właścicielami byli: w latach 1871–1886 pastor Eduard David Schnaase, 1887–1900 Anna Mannhardt (czerwiec 1833 – 14 I 1923 Gdańsk), córka pastora menonickiego Jacoba Mannhardta, od 1839 nauczycielka w szkole, pracująca także w placówce, którą kierowała jej siostra Louise Wilhelmine Mannhardt ( Vorbereitungsschule für Knaben und Mädchen), w okresie 1901–1908 pastor Johannes Theodor Hevelcke.
Po 1871 placówka została przeniesiona na Heilige-Geist-Gasse 103 (ul. św. Ducha 67/71, obecnie naprzeciwko pustego placyku przed kościołem NMP), a w 1898 do nowego, wzniesionego dla niej budynku przy Altstädtischer Graben 79 (ul. Podwale Staromiejskie). Od 1892 jej kierowniczką była panna Hedwig Petry, doświadczona pedagog, w ostatnich latach działalności – Christine Wiederhold. Po 1886 szkoła miała dziesięć klas dla chłopców i dziewcząt, po 1895 także pomaturalne seminarium nauczycielskie. Z końcem roku szkolnego 1907/1908 z powodów finansowych oraz z uwagi na nowe obowiązki Johannesa Th. Hevelckego (objęcie funkcji pastora w kościele św. Barbary) została zamknięta; budynek sprzedano szkole średniej Anny Medem ( Fischersche Töchterschule).
