MATELSKI JERZY, poległy w Grudniu 1970
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Jerzy_Matelski.jpg |thumb| Jerzy Matelski]] | [[File: Jerzy_Matelski.jpg |thumb| Jerzy Matelski]] | ||
| + | [[File: Tablica_Jerzego_Matelskiego_przed_Bramą_nr_2_.jpg |thumb| Płyta upamiętniająca miejsce śmierci Jerzego Matelskiego przed Bramą nr 2 Stoczni Gdańskiej]] | ||
'''JERZY MATELSKI''' (14 III 1943 Ozorków koło Łodzi – 16 XII 1970 Gdańsk), jedna z ofiar [[GRUDZIEŃ 1970 | Grudnia 1970]] w Gdańsku. Syn Józefa zamordowanego przez Niemców w czasie II wojny światowej, i Zofii, która po drugim mężu przyjęła nazwisko Łopata. <br/><br/> | '''JERZY MATELSKI''' (14 III 1943 Ozorków koło Łodzi – 16 XII 1970 Gdańsk), jedna z ofiar [[GRUDZIEŃ 1970 | Grudnia 1970]] w Gdańsku. Syn Józefa zamordowanego przez Niemców w czasie II wojny światowej, i Zofii, która po drugim mężu przyjęła nazwisko Łopata. <br/><br/> | ||
W 1959 absolwent Szkoły Podstawowej dla Pracujących im. Henryka Sienkiewicza w Ozorkowie, w 1963 dwuletniej zawodowej Szkoły Mistrzów Przemysłu Włókienniczego w Ozorkowie, w której uzyskał zawód mistrza przędzalni. Po odbyciu służby wojskowej w latach 1965–1966 pracował jako malarz w [[GDAŃSKA STOCZNIA REMONTOWA | Gdańskiej Stoczni Remontowej]]. W 1966 przez kilka miesięcy pracował jako brakarz w [[UNIMOR | Gdańskich Zakładach Elektronicznych „Unimor”]], od maja tego roku w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej im. Lenina]], początkowo jako robotnik transportowy, następnie jako dźwigowy. Podjął wówczas naukę w technikum. Był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). <br/><br/> | W 1959 absolwent Szkoły Podstawowej dla Pracujących im. Henryka Sienkiewicza w Ozorkowie, w 1963 dwuletniej zawodowej Szkoły Mistrzów Przemysłu Włókienniczego w Ozorkowie, w której uzyskał zawód mistrza przędzalni. Po odbyciu służby wojskowej w latach 1965–1966 pracował jako malarz w [[GDAŃSKA STOCZNIA REMONTOWA | Gdańskiej Stoczni Remontowej]]. W 1966 przez kilka miesięcy pracował jako brakarz w [[UNIMOR | Gdańskich Zakładach Elektronicznych „Unimor”]], od maja tego roku w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej im. Lenina]], początkowo jako robotnik transportowy, następnie jako dźwigowy. Podjął wówczas naukę w technikum. Był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). <br/><br/> | ||
Z zachowanych dokumentów wynika, że został zastrzelony rankiem 16 XII 1970 przed bramą nr 2 Stoczni Gdańskiej, w chwili gdy kilkudziesięcioosobowa grupa robotników wyszła przed zakład kierując się w stronę blokujących stocznię żołnierzy i milicjantów. Został postrzelony w klatkę piersiową. Strzał oddano z oddali i najprawdopodobniej nie był on rykoszetem. Zmarł po przewiezieniu do [[SZPITAL KLINICZNY NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | Szpitala Klinicznego Najświętszej Marii Panny]]. Sekcja zwłok wykazała „przestrzał klatki piersiowej połączony z uszkodzeniem worka osierdziowego, rozerwaniem tętnicy płucnej i aorty oraz płuca lewego”. Wskutek strzelaniny pod stocznią na miejscu zginęły dwie osoby, a kilkanaście osób zostało rannych ([[GRUDZIEŃ 1970, zabici i zmarli | Grudzień 1970, zabici i zmarli]]).<br/><br/> | Z zachowanych dokumentów wynika, że został zastrzelony rankiem 16 XII 1970 przed bramą nr 2 Stoczni Gdańskiej, w chwili gdy kilkudziesięcioosobowa grupa robotników wyszła przed zakład kierując się w stronę blokujących stocznię żołnierzy i milicjantów. Został postrzelony w klatkę piersiową. Strzał oddano z oddali i najprawdopodobniej nie był on rykoszetem. Zmarł po przewiezieniu do [[SZPITAL KLINICZNY NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | Szpitala Klinicznego Najświętszej Marii Panny]]. Sekcja zwłok wykazała „przestrzał klatki piersiowej połączony z uszkodzeniem worka osierdziowego, rozerwaniem tętnicy płucnej i aorty oraz płuca lewego”. Wskutek strzelaniny pod stocznią na miejscu zginęły dwie osoby, a kilkanaście osób zostało rannych ([[GRUDZIEŃ 1970, zabici i zmarli | Grudzień 1970, zabici i zmarli]]).<br/><br/> | ||
| − | Pochowany 18 XII 1970 na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. Pogrzeb odbył się około godz. 22, bez udziału rodziny (zob. [[SAMSONOWICZ JÓZEF IGNACY | ks. Józef Samsonowicz]]). Od 1966 był żonaty z Haliną z domu Dorsz, ojciec Danuty (ur. 1967). 16 XII 2020 w miejscu jego śmierci umieszczono (w chodniku) tablicę pamiątkową. {{author: PB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Pochowany 18 XII 1970 na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. Pogrzeb odbył się około godz. 22, bez udziału rodziny (zob. [[SAMSONOWICZ JÓZEF IGNACY, proboszcz Garnizonu Gdańskiego | ks. Józef Samsonowicz]]). Od 1966 był żonaty z Haliną z domu Dorsz, ojciec Danuty (ur. 1967). 16 XII 2020 w miejscu jego śmierci umieszczono (w chodniku) tablicę pamiątkową. {{author: PB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 14:42, 14 maj 2023
JERZY MATELSKI (14 III 1943 Ozorków koło Łodzi – 16 XII 1970 Gdańsk), jedna z ofiar Grudnia 1970 w Gdańsku. Syn Józefa zamordowanego przez Niemców w czasie II wojny światowej, i Zofii, która po drugim mężu przyjęła nazwisko Łopata.
W 1959 absolwent Szkoły Podstawowej dla Pracujących im. Henryka Sienkiewicza w Ozorkowie, w 1963 dwuletniej zawodowej Szkoły Mistrzów Przemysłu Włókienniczego w Ozorkowie, w której uzyskał zawód mistrza przędzalni. Po odbyciu służby wojskowej w latach 1965–1966 pracował jako malarz w Gdańskiej Stoczni Remontowej. W 1966 przez kilka miesięcy pracował jako brakarz w Gdańskich Zakładach Elektronicznych „Unimor”, od maja tego roku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina, początkowo jako robotnik transportowy, następnie jako dźwigowy. Podjął wówczas naukę w technikum. Był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR).
Z zachowanych dokumentów wynika, że został zastrzelony rankiem 16 XII 1970 przed bramą nr 2 Stoczni Gdańskiej, w chwili gdy kilkudziesięcioosobowa grupa robotników wyszła przed zakład kierując się w stronę blokujących stocznię żołnierzy i milicjantów. Został postrzelony w klatkę piersiową. Strzał oddano z oddali i najprawdopodobniej nie był on rykoszetem. Zmarł po przewiezieniu do Szpitala Klinicznego Najświętszej Marii Panny. Sekcja zwłok wykazała „przestrzał klatki piersiowej połączony z uszkodzeniem worka osierdziowego, rozerwaniem tętnicy płucnej i aorty oraz płuca lewego”. Wskutek strzelaniny pod stocznią na miejscu zginęły dwie osoby, a kilkanaście osób zostało rannych ( Grudzień 1970, zabici i zmarli).
Pochowany 18 XII 1970 na cmentarzu Srebrzysko. Pogrzeb odbył się około godz. 22, bez udziału rodziny (zob. ks. Józef Samsonowicz). Od 1966 był żonaty z Haliną z domu Dorsz, ojciec Danuty (ur. 1967). 16 XII 2020 w miejscu jego śmierci umieszczono (w chodniku) tablicę pamiątkową.
