WIDERLIK JÓZEF, poległy w Grudniu 1970
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Józef_Widerlik.jpg |thumb| Józef Widerlik]] | [[File: Józef_Widerlik.jpg |thumb| Józef Widerlik]] | ||
| − | + | [[File: 1_Tablica_Józefa_Widerlika.jpg |thumb| Płyta upamiętniająca miejsce śmierci Józefa Widerlika]] | |
| − | '''JÓZEF WIDERLIK''' (13 X 1946 Kraśnik – 16 XII 1970 Gdańsk), jedna z ofiar [[GRUDZIEŃ 1970 | | + | '''JÓZEF WIDERLIK''' (13 X 1946 Kraśnik – 16 XII 1970 Gdańsk), jedna z ofiar [[GRUDZIEŃ 1970 | Grudnia 1970]] w Gdańsku. Syn Bolesława i Adeli, miał starszą siostrę. Jego ojciec służył w czasie II wojny światowej w Batalionach Chłopskich, po wojnie należał do opozycyjnego PSL. Po ukończeniu szkoły podstawowej wyjechał do Chojnic, gdzie w 1964 ukończył szkołę zawodową zdobywając zawód stolarza. Po odbyciu służby wojskowej pracował kolejno w Kraśnickiej Fabryce Wyrobów Metalowych, Zakładach Azotowych w Jaworznie i Warszawskim Przedsiębiorstwie Budowy Elektrowni i Przemysłu. We wrześniu 1970 zatrudnił się w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej im. Lenina]] na stanowisku stolarza okrętowego. <br/><br/> |
| − | 15 XII 1970 postrzelony w okolicach [[MILICJA OBYWATELSKA | Komendy Miejskiej Milicji Obywatelskiej]] przy ul. Świerczewskiego (ul. Nowe Ogrody). W rejonie tym toczyły się walki uliczne między milicją a demonstrantami, którzy próbowali wedrzeć się do budynku komendy. Został postrzelony w szyję z broni krótkiej z bliskiej odległości. Sekcja zwłok wykazała „obecność dwóch ran postrzałowych na szyi, zmiażdżenie rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym w obrębie III kręgu, obecność krwi pod oponą twardą rdzenia kręgowego i okolicy móżdżku, obrzęk płuc, przekrwienie narządów wewnętrznych”. Mimo przeprowadzonej operacji zmarł w [[SZPITAL KOLEJOWY | Szpitalu Kolejowym]] dzień później, nie odzyskawszy przytomności. 15 XII 1970 w rejonie gmachu KW PZPR i Dworca Głównego PKP w walkach ulicznych śmierć poniosło jeszcze pięć innych osób. Pochowany 20 XII 1970 na [[CMENTARZE NA SIEDLCACH | cmentarzu św. Franciszka na Siedlcach (Emaus)]], bez udziału rodziny ([[SAMSONOWICZ JÓZEF IGNACY | ks. Józef Samsonowicz]]). W lutym 1971 jego ciało zostało ekshumowane i pochowane na cmentarzu w Kraśniku. Kawaler. W 2019 pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności. {{author: PB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | 15 XII 1970 postrzelony w okolicach [[MILICJA OBYWATELSKA | Komendy Miejskiej Milicji Obywatelskiej]] przy ul. Świerczewskiego (ul. Nowe Ogrody). W rejonie tym toczyły się walki uliczne między milicją a demonstrantami, którzy próbowali wedrzeć się do budynku komendy. Został postrzelony w szyję z broni krótkiej z bliskiej odległości. Sekcja zwłok wykazała „obecność dwóch ran postrzałowych na szyi, zmiażdżenie rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym w obrębie III kręgu, obecność krwi pod oponą twardą rdzenia kręgowego i okolicy móżdżku, obrzęk płuc, przekrwienie narządów wewnętrznych”. Mimo przeprowadzonej operacji zmarł w [[SZPITAL KOLEJOWY | Szpitalu Kolejowym]] dzień później, nie odzyskawszy przytomności. 15 XII 1970 w rejonie gmachu KW PZPR i Dworca Głównego PKP w walkach ulicznych śmierć poniosło jeszcze pięć innych osób ([[GRUDZIEŃ 1970, zabici i zmarli | Grudzień 1970, zabici i zmarli]]). Pochowany 20 XII 1970 na [[CMENTARZE NA SIEDLCACH | cmentarzu św. Franciszka na Siedlcach (Emaus)]], bez udziału rodziny ([[SAMSONOWICZ JÓZEF IGNACY, proboszcz Garnizonu Gdańskiego | ks. Józef Samsonowicz]]). W lutym 1971 jego ciało zostało ekshumowane i pochowane na cmentarzu w Kraśniku. Kawaler. W 2019 pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności. 15 XII 2020 w miejscu jego śmierci umieszczono (w chodniku) tablicę pamiątkową. {{author: PB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 14:59, 14 maj 2023
JÓZEF WIDERLIK (13 X 1946 Kraśnik – 16 XII 1970 Gdańsk), jedna z ofiar Grudnia 1970 w Gdańsku. Syn Bolesława i Adeli, miał starszą siostrę. Jego ojciec służył w czasie II wojny światowej w Batalionach Chłopskich, po wojnie należał do opozycyjnego PSL. Po ukończeniu szkoły podstawowej wyjechał do Chojnic, gdzie w 1964 ukończył szkołę zawodową zdobywając zawód stolarza. Po odbyciu służby wojskowej pracował kolejno w Kraśnickiej Fabryce Wyrobów Metalowych, Zakładach Azotowych w Jaworznie i Warszawskim Przedsiębiorstwie Budowy Elektrowni i Przemysłu. We wrześniu 1970 zatrudnił się w Stoczni Gdańskiej im. Lenina na stanowisku stolarza okrętowego.
15 XII 1970 postrzelony w okolicach Komendy Miejskiej Milicji Obywatelskiej przy ul. Świerczewskiego (ul. Nowe Ogrody). W rejonie tym toczyły się walki uliczne między milicją a demonstrantami, którzy próbowali wedrzeć się do budynku komendy. Został postrzelony w szyję z broni krótkiej z bliskiej odległości. Sekcja zwłok wykazała „obecność dwóch ran postrzałowych na szyi, zmiażdżenie rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym w obrębie III kręgu, obecność krwi pod oponą twardą rdzenia kręgowego i okolicy móżdżku, obrzęk płuc, przekrwienie narządów wewnętrznych”. Mimo przeprowadzonej operacji zmarł w Szpitalu Kolejowym dzień później, nie odzyskawszy przytomności. 15 XII 1970 w rejonie gmachu KW PZPR i Dworca Głównego PKP w walkach ulicznych śmierć poniosło jeszcze pięć innych osób ( Grudzień 1970, zabici i zmarli). Pochowany 20 XII 1970 na cmentarzu św. Franciszka na Siedlcach (Emaus), bez udziału rodziny ( ks. Józef Samsonowicz). W lutym 1971 jego ciało zostało ekshumowane i pochowane na cmentarzu w Kraśniku. Kawaler. W 2019 pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności. 15 XII 2020 w miejscu jego śmierci umieszczono (w chodniku) tablicę pamiątkową.
