CYGAN MIECZYSŁAW, wojewoda gdański

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(Utworzył nową stronę „{{paper}} CYGAN MIECZYSŁAW (2 VIII 1921 Koniuszki, ob. Ukraina – 7 IV 2006 Warszawa), zawodowy wojskowy. Urodził się w rodzinie chłopskiej. Kształcił się we...”)
 
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
CYGAN MIECZYSŁAW (2 VIII 1921 Koniuszki, ob. Ukraina – 7 IV 2006 Warszawa), zawodowy wojskowy. Urodził się w rodzinie chłopskiej. Kształcił się we Lw., w 1940 przy próbie przejścia na Węgry aresztowany przez Rosjan, zesłany na Syberię, pracował przy wyrębie tajgi. W 1943 zgłosił się do 1. Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Został oficerem politycznym w 2. Pułku Artylerii Lekkiej w 2. Dywizji Piechoty. W 1944 ukończył Oficerską Szkołę Artylerii, po 1945 Akademię Sztabu Generalnego w Rembertowie i Szkołę Główną Planowania i Statystyki (GSPis) w Warszawie; dr nauk wojsk., od 1964 gen. brygady. Członek PPR od 1946, nast. w PZPR. Od 1957 pełnił funkcję wiceprezesa klubu CWKS Legia Warszawa ds. adm.-finans., 1967–69 dyr. departamentu wojsk. w Ministerstwie Przemysłu Lekkiego, 1969–78 szef katedry w Akademii Sztabu Generalnego w Rembertowie, 1978–82 szef Zespołu Naukowego Sztabu Generalnego WP. Po wprowadzeniu q stanu wojennego wszedł  w skład egzekutywy KW PZPR w Gd. (styczeń 1982 – luty 1989). Od 3 II 1982 do 22 XI 1988 wojewoda gd. (q województwo gd.). W 1985–90 czł. Rady Naczelnej ZBowid, 1989–90 sekr. generalny Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, przew. Rady Przyjaciół ZHP. W 1990 przeniesiony w stan spoczynku. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP, Krzyżem Oficerskim OOP, Krzyżem Komandorskim OOP. Autor książki autobiograficznej Poczta polowa 19-358 (1968). {{author: PB}} [[Category: Encyklopedia]]
+
[[File:Mieczysław Cygan.jpg|thumb|Mieczysław Cygan]]
 +
 
 +
'''MIECZYSŁAW CYGAN''' (2 VIII 1921 Koniuszki, obecnie Ukraina – 7 IV 2006 Warszawa), zawodowy wojskowy, [[WOJEWÓDZTWO GDAŃSKIE | wojewoda gdański]]. Urodził się w rodzinie chłopskiej, syn Kazimierza i Karoliny. Kształcił się we Lwowie, w roku 1940 przy próbie przejścia na Węgry aresztowany przez Rosjan, zesłany na Syberię, pracował przy wyrębie tajgi. W 1943 zgłosił się do 1. Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Został oficerem politycznym w 2. Pułku Artylerii Lekkiej w 2. Dywizji Piechoty. W 1944 ukończył Oficerską Szkołę Artylerii, po 1945 Akademię Sztabu Generalnego w Rembertowie i Szkołę Główną Planowania i Statystyki w Warszawie; doktor nauk wojskowych, od 1964 generał brygady. Członek Polskiej Partii Robotniczej od 1946, następnie w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR).<br/><br/>
 +
Od 1957 pełnił funkcję wiceprezesa klubu CWKS Legia Warszawa do spraw administracyjno-finansowych, w latach 1967–1969 dyrektor departamentu wojskowego w Ministerstwie Przemysłu Lekkiego, 1969–1978 szef katedry w Akademii Sztabu Generalnego w Rembertowie, 1978–1982 szef Zespołu Naukowego Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.<br/><br/>
 +
Po wprowadzeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] wszedł  w skład egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Gdańsku (styczeń 1982 – luty 1989). Od 3 II 1982 do 22 XI 1988 wojewoda gdański. W latach 1985–1990 członek Rady Naczelnej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, w 1989–1990 sekretarz generalny Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, przewodniczący Rady Przyjaciół Związku Harcerstwa Polskiego. W 1990 przeniesiony w stan spoczynku.<br/><br/>
 +
Odznaczony między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (OOP), Krzyżem Oficerskim OOP, Krzyżem Komandorskim OOP. Autor książki autobiograficznej ''Poczta polowa 19-358'' (1968). {{author: PB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Aktualna wersja na dzień 07:53, 20 kwi 2023

Mieczysław Cygan

MIECZYSŁAW CYGAN (2 VIII 1921 Koniuszki, obecnie Ukraina – 7 IV 2006 Warszawa), zawodowy wojskowy, wojewoda gdański. Urodził się w rodzinie chłopskiej, syn Kazimierza i Karoliny. Kształcił się we Lwowie, w roku 1940 przy próbie przejścia na Węgry aresztowany przez Rosjan, zesłany na Syberię, pracował przy wyrębie tajgi. W 1943 zgłosił się do 1. Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Został oficerem politycznym w 2. Pułku Artylerii Lekkiej w 2. Dywizji Piechoty. W 1944 ukończył Oficerską Szkołę Artylerii, po 1945 Akademię Sztabu Generalnego w Rembertowie i Szkołę Główną Planowania i Statystyki w Warszawie; doktor nauk wojskowych, od 1964 generał brygady. Członek Polskiej Partii Robotniczej od 1946, następnie w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR).

Od 1957 pełnił funkcję wiceprezesa klubu CWKS Legia Warszawa do spraw administracyjno-finansowych, w latach 1967–1969 dyrektor departamentu wojskowego w Ministerstwie Przemysłu Lekkiego, 1969–1978 szef katedry w Akademii Sztabu Generalnego w Rembertowie, 1978–1982 szef Zespołu Naukowego Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.

Po wprowadzeniu stanu wojennego wszedł w skład egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Gdańsku (styczeń 1982 – luty 1989). Od 3 II 1982 do 22 XI 1988 wojewoda gdański. W latach 1985–1990 członek Rady Naczelnej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, w 1989–1990 sekretarz generalny Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, przewodniczący Rady Przyjaciół Związku Harcerstwa Polskiego. W 1990 przeniesiony w stan spoczynku.

Odznaczony między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (OOP), Krzyżem Oficerskim OOP, Krzyżem Komandorskim OOP. Autor książki autobiograficznej Poczta polowa 19-358 (1968). PB

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania