MOJKOWSKI STANISŁAW, redaktor naczelny „Głosu Wybrzeża”
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Stanisław_Mojkowski.jpg |thumb| Stanisław Mojkowski]] | [[File: Stanisław_Mojkowski.jpg |thumb| Stanisław Mojkowski]] | ||
| − | '''STANISŁAW MOJKOWSKI''' (18 II 1911 Łomża – 12 III 1978 Warszawa), redaktor naczelny [[GŁOS WYBRZEŻA | „Głosu Wybrzeża”]]. Po maturze dwa lata studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim, następnie utrzymywał się z korepetycji i z dorywczych prac redaktorskich w prasie łomżyńskiej. Po powołaniu do wojska odbył w podchorążówce w Zambrowie kurs oficerski. Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 w stopniu podporucznika, w walkach nad Narwią dowodził plutonem. Do wiosny 1945 przebywał w oflagu Woldenberg IIc.<br/><br/> | + | '''STANISŁAW MOJKOWSKI''' (18 II 1911 Łomża – 12 III 1978 Warszawa), redaktor naczelny [[GŁOS WYBRZEŻA, gazeta | „Głosu Wybrzeża”]]. Po maturze dwa lata studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim, następnie utrzymywał się z korepetycji i z dorywczych prac redaktorskich w prasie łomżyńskiej. Po powołaniu do wojska odbył w podchorążówce w Zambrowie kurs oficerski. Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 w stopniu podporucznika, w walkach nad Narwią dowodził plutonem. Do wiosny 1945 przebywał w oflagu Woldenberg IIc.<br/><br/> |
W kwietniu 1945 podjął pracę w „Dzienniku Zachodnim” w Katowicach, przechodząc wszystkie szczeble awansu: od reportera, redaktora depeszowego, kierownika działu depesz, sekretarza redakcji do redaktora naczelnego, którą to funkcję pełnił od 1 I 1949 do 1 IX 1952. Od 1 IX 1952 do 31 VII 1953 był redaktorem naczelnym „Głosu Wybrzeża”. Po wyjeździe z Gdańska został redaktorem naczelnym gazet łódzkich, „Dziennika Łódzkiego” i „Głosu Robotniczego”. W latach 1967–1972 był redaktorem naczelnym „Trybuny Ludu” w Warszawie, od 1972 do śmierci prezesem koncernu wydawniczego RSW „Prasa–Książka–Ruch”.<br/><br/> | W kwietniu 1945 podjął pracę w „Dzienniku Zachodnim” w Katowicach, przechodząc wszystkie szczeble awansu: od reportera, redaktora depeszowego, kierownika działu depesz, sekretarza redakcji do redaktora naczelnego, którą to funkcję pełnił od 1 I 1949 do 1 IX 1952. Od 1 IX 1952 do 31 VII 1953 był redaktorem naczelnym „Głosu Wybrzeża”. Po wyjeździe z Gdańska został redaktorem naczelnym gazet łódzkich, „Dziennika Łódzkiego” i „Głosu Robotniczego”. W latach 1967–1972 był redaktorem naczelnym „Trybuny Ludu” w Warszawie, od 1972 do śmierci prezesem koncernu wydawniczego RSW „Prasa–Książka–Ruch”.<br/><br/> | ||
Od 1949 należał do PZPR, w latach 1968–1975 członek Komitetu Centralnego PZPR, od 1975 do 1978 w Centralnej Komisji Rewizyjnej PZPR. Poseł na Sejm RP w kadencjach 1965–1969, 1969–1972, 1972–1976 (w tej ostatnie był zastępcą przewodniczącego Komisji Kultury i Sztuki). W latach 1945–1951 członek Związku Zawodowego Dziennikarzy RP, następnie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, którego był przewodniczącym Zarządu Głównego od 1964 do 1974. W latach 1964–1974 był wiceprezydentem Międzynarodowej Organizacji Dziennikarzy (MOD). | Od 1949 należał do PZPR, w latach 1968–1975 członek Komitetu Centralnego PZPR, od 1975 do 1978 w Centralnej Komisji Rewizyjnej PZPR. Poseł na Sejm RP w kadencjach 1965–1969, 1969–1972, 1972–1976 (w tej ostatnie był zastępcą przewodniczącego Komisji Kultury i Sztuki). W latach 1945–1951 członek Związku Zawodowego Dziennikarzy RP, następnie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, którego był przewodniczącym Zarządu Głównego od 1964 do 1974. W latach 1964–1974 był wiceprezydentem Międzynarodowej Organizacji Dziennikarzy (MOD). | ||
Odznaczony dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim (1959) i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1967), Orderem Sztandaru Pracy I Klasy (1972), Medalem X-lecia PRL (1955). Żonaty był z Krystyną z domu Haber (28 II 1921 – 16 VII 2016), redaktorką naczelną „Przyjaciółki” i „Zwierciadła”, ojciec sędzi Małgorzaty i Jacka (1954–2015), między innymi redaktora „Polityki” i redaktora naczelnego „Forum”. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. {{author: JRD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Odznaczony dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim (1959) i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1967), Orderem Sztandaru Pracy I Klasy (1972), Medalem X-lecia PRL (1955). Żonaty był z Krystyną z domu Haber (28 II 1921 – 16 VII 2016), redaktorką naczelną „Przyjaciółki” i „Zwierciadła”, ojciec sędzi Małgorzaty i Jacka (1954–2015), między innymi redaktora „Polityki” i redaktora naczelnego „Forum”. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. {{author: JRD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 13:28, 27 gru 2022
STANISŁAW MOJKOWSKI (18 II 1911 Łomża – 12 III 1978 Warszawa), redaktor naczelny „Głosu Wybrzeża”. Po maturze dwa lata studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim, następnie utrzymywał się z korepetycji i z dorywczych prac redaktorskich w prasie łomżyńskiej. Po powołaniu do wojska odbył w podchorążówce w Zambrowie kurs oficerski. Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 w stopniu podporucznika, w walkach nad Narwią dowodził plutonem. Do wiosny 1945 przebywał w oflagu Woldenberg IIc.
W kwietniu 1945 podjął pracę w „Dzienniku Zachodnim” w Katowicach, przechodząc wszystkie szczeble awansu: od reportera, redaktora depeszowego, kierownika działu depesz, sekretarza redakcji do redaktora naczelnego, którą to funkcję pełnił od 1 I 1949 do 1 IX 1952. Od 1 IX 1952 do 31 VII 1953 był redaktorem naczelnym „Głosu Wybrzeża”. Po wyjeździe z Gdańska został redaktorem naczelnym gazet łódzkich, „Dziennika Łódzkiego” i „Głosu Robotniczego”. W latach 1967–1972 był redaktorem naczelnym „Trybuny Ludu” w Warszawie, od 1972 do śmierci prezesem koncernu wydawniczego RSW „Prasa–Książka–Ruch”.
Od 1949 należał do PZPR, w latach 1968–1975 członek Komitetu Centralnego PZPR, od 1975 do 1978 w Centralnej Komisji Rewizyjnej PZPR. Poseł na Sejm RP w kadencjach 1965–1969, 1969–1972, 1972–1976 (w tej ostatnie był zastępcą przewodniczącego Komisji Kultury i Sztuki). W latach 1945–1951 członek Związku Zawodowego Dziennikarzy RP, następnie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, którego był przewodniczącym Zarządu Głównego od 1964 do 1974. W latach 1964–1974 był wiceprezydentem Międzynarodowej Organizacji Dziennikarzy (MOD).
Odznaczony dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim (1959) i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1967), Orderem Sztandaru Pracy I Klasy (1972), Medalem X-lecia PRL (1955). Żonaty był z Krystyną z domu Haber (28 II 1921 – 16 VII 2016), redaktorką naczelną „Przyjaciółki” i „Zwierciadła”, ojciec sędzi Małgorzaty i Jacka (1954–2015), między innymi redaktora „Polityki” i redaktora naczelnego „Forum”. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
