PISZCZATOWSKI ANDRZEJ WOJCIECH, aktor, reżyser
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[File: Andrzej_Piszczatowski.jpg |thumb| Andrzej Piszczatowski jako Hrabia Henryk w premierze „Nie-Boskiej Komedii”, w reżyserii [[OKOPIŃSKI MAREK | Marka Okopińskiego]], Teatr Wybrzeże 16 V 1973]] | + | [[File: Andrzej_Piszczatowski.jpg |thumb| Andrzej Piszczatowski jako Hrabia Henryk w premierze „Nie-Boskiej Komedii”, w reżyserii [[OKOPIŃSKI MAREK, aktor, reżyser, dyrektor teatrów | Marka Okopińskiego]], Teatr Wybrzeże 16 V 1973]] |
| − | '''ANDRZEJ WOJCIECH PISZCZATOWSKI''' (22 X 1945 Gdańsk – 18 IV 2011 Warszawa), aktor filmowy, teatralny i dubbingowy, reżyser. W 1968 ukończył studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. W latach 1968–1974 występował w gdańskim [[TEATR WYBRZEŻE | Teatrze Wybrzeże]]. Zagrał w nim między innymi w sztukach wyreżyserowanych przez [[OKOPIŃSKI MAREK | Marka Okopińskiego]]: Chlestakowa w ''Rewizorze'' (1970) Mikołaja Gogola, Ariela w ''Burzy'' (1971) Williama Shakespeare’a i Hrabiego Henryka w ''Nie-Boskiej Komedii'' (1973) Zygmunta Krasińskiego, a także Adolfa w ''Domu Otwartym'' (1971) Michała Bałuckiego, w reżyserii Jerzego Kreczmara oraz Gustawa w ''Ślubach Panieńskich'' (1974) Aleksandra Fredry, w reżyserii Tadeusza Byrskiego. Przy realizacji spektaklu ''Śluby Panieńskie'' pełnił również funkcję asystenta reżysera. <br/><br/> | + | '''ANDRZEJ WOJCIECH PISZCZATOWSKI''' (22 X 1945 Gdańsk – 18 IV 2011 Warszawa), aktor filmowy, teatralny i dubbingowy, reżyser. W 1968 ukończył studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. W latach 1968–1974 występował w gdańskim [[TEATR WYBRZEŻE | Teatrze Wybrzeże]]. Zagrał w nim między innymi w sztukach wyreżyserowanych przez [[OKOPIŃSKI MAREK, aktor, reżyser, dyrektor teatrów | Marka Okopińskiego]]: Chlestakowa w ''Rewizorze'' (1970) Mikołaja Gogola, Ariela w ''Burzy'' (1971) Williama Shakespeare’a i Hrabiego Henryka w ''Nie-Boskiej Komedii'' (1973) Zygmunta Krasińskiego, a także Adolfa w ''Domu Otwartym'' (1971) Michała Bałuckiego, w reżyserii Jerzego Kreczmara oraz Gustawa w ''Ślubach Panieńskich'' (1974) Aleksandra Fredry, w reżyserii Tadeusza Byrskiego. Przy realizacji spektaklu ''Śluby Panieńskie'' pełnił również funkcję asystenta reżysera. <br/><br/> |
Od 1974 aktor Teatru Powszechnego w Warszawie. Występował w Teatrze Telewizji, w filmach, między innymi: ''Martwa fala'' (1970), ''Krajobraz po bitwie'' (1970), ''Trędowata'' (1976), ''Młode wilki'' (1995), ''Ostatnia misja'' (1999), ''Ryś'' (2007), oraz serialach, między innymi: ''Polskie drogi'' (1977), ''Doktor Murek'' (1979), ''Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy'' (1981), ''Życie Kamila Kuranta'' (1982), ''Alternatywy 4'' (1983), ''Zmiennicy'' (1986), ''Klan'' (1999), ''M jak miłość'' (2007), ''Pierwsza miłość'' (2004–2009), ''Ojciec Mateusz'' (2010). <br/><br/> | Od 1974 aktor Teatru Powszechnego w Warszawie. Występował w Teatrze Telewizji, w filmach, między innymi: ''Martwa fala'' (1970), ''Krajobraz po bitwie'' (1970), ''Trędowata'' (1976), ''Młode wilki'' (1995), ''Ostatnia misja'' (1999), ''Ryś'' (2007), oraz serialach, między innymi: ''Polskie drogi'' (1977), ''Doktor Murek'' (1979), ''Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy'' (1981), ''Życie Kamila Kuranta'' (1982), ''Alternatywy 4'' (1983), ''Zmiennicy'' (1986), ''Klan'' (1999), ''M jak miłość'' (2007), ''Pierwsza miłość'' (2004–2009), ''Ojciec Mateusz'' (2010). <br/><br/> | ||
| − | W 1982, w [[STAN WOJENNY | stanie wojennym]], wraz z Ewą Dałkowską, Emilianem Kamińskim i Maciejem Szarym, był współtwórcą niezależnego Teatru Domowego. W latach 1982–1984 związany z radiem „S” Wola, był też uczestnikiem nagrań kaset dla podziemnego wydawnictwa NOW-a. Od lat 90. XX wieku reżyser słuchowisk radiowych. W 2007 w [[RADIO GDAŃSK | Radiu Gdańsk]], z okazji 80. rocznicy urodzin [[GRASS GÜNTER | Güntera Grassa]], wyreżyserował według pomysłu [[ABRAMOWICZ MIECZYSŁAW | Mieczysława Abramowicza]] cztery słuchowiska Gdańsk według Güntera Grassa, w których wziął także udział jako aktor, obok [[WINIARSKA HALINA | Haliny Winiarskiej]] i [[GORDON KRZYSZTOF | Krzysztofa Gordona]]. <br/><br/> | + | W 1982, w [[STAN WOJENNY | stanie wojennym]], wraz z Ewą Dałkowską, Emilianem Kamińskim i Maciejem Szarym, był współtwórcą niezależnego Teatru Domowego. W latach 1982–1984 związany z radiem „S” Wola, był też uczestnikiem nagrań kaset dla podziemnego wydawnictwa NOW-a (pod pseudonimem Andrzej Michalski). Od lat 90. XX wieku reżyser słuchowisk radiowych, wcześniej – od 1968 – uczestnik wielu z nich jako aktor. W 2007 w [[RADIO GDAŃSK | Radiu Gdańsk]], z okazji 80. rocznicy urodzin [[GRASS GÜNTER, prozaik, poeta, noblista, honorowy obywatel Gdańska | Güntera Grassa]], wyreżyserował według pomysłu [[ABRAMOWICZ MIECZYSŁAW, pisarz, historyk, reżyser | Mieczysława Abramowicza]] cztery słuchowiska ''Gdańsk według Güntera Grassa'', w których wziął także udział jako aktor, obok [[WINIARSKA HALINA, aktorka | Haliny Winiarskiej]] i [[GORDON KRZYSZTOF, aktor, reżyser | Krzysztofa Gordona]]. <br/><br/> |
| − | Od 1999 był | + | Od 1999 był członkiem współzałożycielem Związku Zawodowego Aktorów Polskich, od 2004 członkiem jego Zarządu. Laureat Grand Prix Festiwalu Słuchowisk Polskiego Radia Bolimów’99 za ''Termopile polskie'' według dramatu Tadeusza Micińskiego. Dwukrotnie nagrodzony Grand Prix konkursu radiowego – Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie: w 2005 – za adaptację i reżyserię słuchowiska ''Saksofon basowy'' według tekstu Josefa Skvorecky’ego, w 2008 – za adaptację i reżyserię słuchowiska ''Stare wiedźmy'' według tekstu Krystyny Kofty.<br/><br/> |
| − | W 2006 odznaczony srebrnym medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis” za „zaangażowanie w działalność opozycyjną w dniach stanu wojennego w Polsce”. W 2007 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. <br/><br/> | + | W 2006 odznaczony srebrnym medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis” za „zaangażowanie w działalność opozycyjną w dniach stanu wojennego w Polsce”. W 2007 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Ojciec Piotra (ur. 1971), z wykształcenia socjologa, muzyka (w zespole Janusz Prusinowski Kompania), aktora, współtwórcy międzynarodowego festiwalu Wszystkie Mazurki Świata, pomysłodawcy i organizatora odbywającego się w ramach tego festiwalu Targowiska Instrumentów. <br/><br/> |
| − | + | Pochowany na cmentarzu przy kościele świętej Katarzyny w Warszawie. {{author: ŁM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | |
| − | + | ||
| − | Pochowany na cmentarzu przy kościele świętej Katarzyny w Warszawie. {{author: ŁM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | |
'''Bibliografia:'''<br/> | '''Bibliografia:'''<br/> | ||
| − | Piszczatowski | + | Piszczatowski Andrzej, „Dziennik Teatralny”, WWW: http://www.dziennikteatralny.pl/portrety/andrzej-piszczatowski.html.<br/> |
| − | Piszczatowski | + | Piszczatowski Andrzej, „Encyklopedia Teatru Polskiego”, WWW: https://encyklopediateatru.pl/autorzy/5877/andrzej-piszczatowski.<br/> |
| − | Piszczatowski A., FilmPolski.pl, WWW: https://filmpolski.pl/fp/index.php?osoba=113645 | + | Piszczatowski A., FilmPolski.pl, WWW: https://filmpolski.pl/fp/index.php?osoba=113645.<br/> |
| − | + | Piszczatowski A. W., „Encyklopedia Solidarności”, WWW: https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/18166,Piszczatowski-Andrzej-Wojciech.html.<br/> | |
| − | + | ''Poetyckie słuchowisko Andrzeja Piszczatowskiego'', PolskieRadio.pl, WWW: https://www.polskieradio.pl/8/433/Artykul/1607783,Poetyckie-sluchowisko-Andrzeja-Piszczatowskiego.<br/> | |
| − | + | ''Twórca teatru radia Andrzej Piszczatowski nie żyje'', Dzieje.pl, WWW: https://dzieje.pl/content/tw%C3%B3rca-teatru-radia-andrzej-piszczatowski-nie-%C5%BCyje.<br/> | |
| − | + | ||
| − | Piszczatowski A. W., „Encyklopedia Solidarności”, WWW: https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/18166,Piszczatowski-Andrzej-Wojciech.html | + | |
| − | ''Poetyckie słuchowisko Andrzeja Piszczatowskiego'', PolskieRadio.pl, WWW: https://www.polskieradio.pl/8/433/Artykul/1607783,Poetyckie-sluchowisko-Andrzeja-Piszczatowskiego | + | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | ''Twórca teatru radia Andrzej Piszczatowski nie żyje'', Dzieje.pl, WWW: https://dzieje.pl/content/tw%C3%B3rca-teatru-radia-andrzej-piszczatowski-nie-%C5%BCyje | + | |
| − | + | ||
Aktualna wersja na dzień 20:58, 28 gru 2022
ANDRZEJ WOJCIECH PISZCZATOWSKI (22 X 1945 Gdańsk – 18 IV 2011 Warszawa), aktor filmowy, teatralny i dubbingowy, reżyser. W 1968 ukończył studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. W latach 1968–1974 występował w gdańskim Teatrze Wybrzeże. Zagrał w nim między innymi w sztukach wyreżyserowanych przez Marka Okopińskiego: Chlestakowa w Rewizorze (1970) Mikołaja Gogola, Ariela w Burzy (1971) Williama Shakespeare’a i Hrabiego Henryka w Nie-Boskiej Komedii (1973) Zygmunta Krasińskiego, a także Adolfa w Domu Otwartym (1971) Michała Bałuckiego, w reżyserii Jerzego Kreczmara oraz Gustawa w Ślubach Panieńskich (1974) Aleksandra Fredry, w reżyserii Tadeusza Byrskiego. Przy realizacji spektaklu Śluby Panieńskie pełnił również funkcję asystenta reżysera.
Od 1974 aktor Teatru Powszechnego w Warszawie. Występował w Teatrze Telewizji, w filmach, między innymi: Martwa fala (1970), Krajobraz po bitwie (1970), Trędowata (1976), Młode wilki (1995), Ostatnia misja (1999), Ryś (2007), oraz serialach, między innymi: Polskie drogi (1977), Doktor Murek (1979), Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy (1981), Życie Kamila Kuranta (1982), Alternatywy 4 (1983), Zmiennicy (1986), Klan (1999), M jak miłość (2007), Pierwsza miłość (2004–2009), Ojciec Mateusz (2010).
W 1982, w stanie wojennym, wraz z Ewą Dałkowską, Emilianem Kamińskim i Maciejem Szarym, był współtwórcą niezależnego Teatru Domowego. W latach 1982–1984 związany z radiem „S” Wola, był też uczestnikiem nagrań kaset dla podziemnego wydawnictwa NOW-a (pod pseudonimem Andrzej Michalski). Od lat 90. XX wieku reżyser słuchowisk radiowych, wcześniej – od 1968 – uczestnik wielu z nich jako aktor. W 2007 w Radiu Gdańsk, z okazji 80. rocznicy urodzin Güntera Grassa, wyreżyserował według pomysłu Mieczysława Abramowicza cztery słuchowiska Gdańsk według Güntera Grassa, w których wziął także udział jako aktor, obok Haliny Winiarskiej i Krzysztofa Gordona.
Od 1999 był członkiem współzałożycielem Związku Zawodowego Aktorów Polskich, od 2004 członkiem jego Zarządu. Laureat Grand Prix Festiwalu Słuchowisk Polskiego Radia Bolimów’99 za Termopile polskie według dramatu Tadeusza Micińskiego. Dwukrotnie nagrodzony Grand Prix konkursu radiowego – Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie: w 2005 – za adaptację i reżyserię słuchowiska Saksofon basowy według tekstu Josefa Skvorecky’ego, w 2008 – za adaptację i reżyserię słuchowiska Stare wiedźmy według tekstu Krystyny Kofty.
W 2006 odznaczony srebrnym medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis” za „zaangażowanie w działalność opozycyjną w dniach stanu wojennego w Polsce”. W 2007 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Ojciec Piotra (ur. 1971), z wykształcenia socjologa, muzyka (w zespole Janusz Prusinowski Kompania), aktora, współtwórcy międzynarodowego festiwalu Wszystkie Mazurki Świata, pomysłodawcy i organizatora odbywającego się w ramach tego festiwalu Targowiska Instrumentów.
Pochowany na cmentarzu przy kościele świętej Katarzyny w Warszawie.
Bibliografia:
Piszczatowski Andrzej, „Dziennik Teatralny”, WWW: http://www.dziennikteatralny.pl/portrety/andrzej-piszczatowski.html.
Piszczatowski Andrzej, „Encyklopedia Teatru Polskiego”, WWW: https://encyklopediateatru.pl/autorzy/5877/andrzej-piszczatowski.
Piszczatowski A., FilmPolski.pl, WWW: https://filmpolski.pl/fp/index.php?osoba=113645.
Piszczatowski A. W., „Encyklopedia Solidarności”, WWW: https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/18166,Piszczatowski-Andrzej-Wojciech.html.
Poetyckie słuchowisko Andrzeja Piszczatowskiego, PolskieRadio.pl, WWW: https://www.polskieradio.pl/8/433/Artykul/1607783,Poetyckie-sluchowisko-Andrzeja-Piszczatowskiego.
Twórca teatru radia Andrzej Piszczatowski nie żyje, Dzieje.pl, WWW: https://dzieje.pl/content/tw%C3%B3rca-teatru-radia-andrzej-piszczatowski-nie-%C5%BCyje.
