HILDEBRANDT EDUARD, lekarz
| (Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | + | [[File:Eduard_Hildebrandt.jpg|thumb|Eduard Hildebrandt]] | |
| + | |||
| + | '''EDUARD HILDEBRANDT''' (28 III 1813 Żukczyn koło Pruszcza Gdańskiego – 1 VIII 1900 Gdańsk), lekarz. Po ukończeniu gimnazjum studiował medycynę na uniwersytecie w Królewcu i Halle, następnie pracował jako lekarz prywatny w Pruszczu Gdańskim. Od 3 II 1848 w Gdańsku, od 19 III 1853 pierwszy i do 1880 jedyny lekarz nowego [[SZPITAL NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY| szpitala Najświętszej Marii Panny]] przy Schleusengasse 8/10 (ul. Kieturakisa), następnie jego naczelny lekarz. W pierwszych latach pracował społecznie, w kolejnych za symboliczne wynagrodzenie. Od 1860 posiadał tytuł radcy sanitarnego (Sanitätsrat), od 1887 tajnego radcy sanitarnego (Geheimer Sanitätsrat). Prowadził także praktykę prywatną w mieszkaniu przy Jopengasse 19 (ul. Piwna). Od 1894 poważnie chorował, nie brał udziału w pracach szpitala, choć nadal był jego tytularnym ordynatorem. Od 1897 mieszkał w Sopocie. <br/><br/> | ||
| + | Żonaty z Emmą Saltzmann (7 V 1818 Oliwa – 30 I 1864 Gdańsk). Córka Marika (ur. 16 VIII 1840 Pruszcz Gdański) 29 VIII 1862 roku wyjechała do Landshut w Bawarii. Miał też synów: Friedricha Johannesa (ur. 2 XI 1841 Straszyn-Prędzieszyn), Maxa Eduarda (ur. 14 IX 1844) i Vitalisa (ur. 28 XII 1847), którzy zapewne po nauce wstępnej w Gdańsku uczęszczali do katolickiego gimnazjum w Braniewie.<br/><br/> | ||
| + | Odznaczony był Orderem Czerwonego Orła (Roter Adler-Orden). Pochowany został na [[CMENTARZE NA TERENIE ŚRÓDMIEŚCIA. NOWE OGRODY | cmentarzu Nowym Katolickim]] przy ul. Strzeleckiej. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 18:31, 14 wrz 2022
EDUARD HILDEBRANDT (28 III 1813 Żukczyn koło Pruszcza Gdańskiego – 1 VIII 1900 Gdańsk), lekarz. Po ukończeniu gimnazjum studiował medycynę na uniwersytecie w Królewcu i Halle, następnie pracował jako lekarz prywatny w Pruszczu Gdańskim. Od 3 II 1848 w Gdańsku, od 19 III 1853 pierwszy i do 1880 jedyny lekarz nowego szpitala Najświętszej Marii Panny przy Schleusengasse 8/10 (ul. Kieturakisa), następnie jego naczelny lekarz. W pierwszych latach pracował społecznie, w kolejnych za symboliczne wynagrodzenie. Od 1860 posiadał tytuł radcy sanitarnego (Sanitätsrat), od 1887 tajnego radcy sanitarnego (Geheimer Sanitätsrat). Prowadził także praktykę prywatną w mieszkaniu przy Jopengasse 19 (ul. Piwna). Od 1894 poważnie chorował, nie brał udziału w pracach szpitala, choć nadal był jego tytularnym ordynatorem. Od 1897 mieszkał w Sopocie.
Żonaty z Emmą Saltzmann (7 V 1818 Oliwa – 30 I 1864 Gdańsk). Córka Marika (ur. 16 VIII 1840 Pruszcz Gdański) 29 VIII 1862 roku wyjechała do Landshut w Bawarii. Miał też synów: Friedricha Johannesa (ur. 2 XI 1841 Straszyn-Prędzieszyn), Maxa Eduarda (ur. 14 IX 1844) i Vitalisa (ur. 28 XII 1847), którzy zapewne po nauce wstępnej w Gdańsku uczęszczali do katolickiego gimnazjum w Braniewie.
Odznaczony był Orderem Czerwonego Orła (Roter Adler-Orden). Pochowany został na cmentarzu Nowym Katolickim przy ul. Strzeleckiej.
