RADTKE PAUL OTTO, kupiec, kuśnierz
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
[[File:2_Paul_Radtke.JPG|thumb|Karta z katalogu reklamowego firmy]] | [[File:2_Paul_Radtke.JPG|thumb|Karta z katalogu reklamowego firmy]] | ||
| − | '''PAUL OTTO RADTKE''' (11 X 1874 Jastrowie, Pomorze – 17 V 1941 Gdańsk), kuśnierz. Syn burmistrza Jastrowia Augusta Radtke. Zawodu kuśnierza uczył się w Szczecinie, w pracowniach niemieckich oraz w Londynie. | + | '''PAUL OTTO RADTKE''' (11 X 1874 Jastrowie, Pomorze – 17 V 1941 Gdańsk), kupiec, kuśnierz. Syn burmistrza Jastrowia Augusta Radtke. Zawodu kuśnierza uczył się w Szczecinie, w pracowniach niemieckich oraz w Londynie. W 1902 przy finansowej pomocy ojca założył w Gdańsku sklep i warsztat kuśnierski, na parterze kamienicy przy ul. Wollwebergasse 11 (ul. Tkacka), w której zamieszkał w wynajmowanym mieszkaniu. Początkowo sprzedawał także kapelusze własnej produkcji. Od 1910 właściciel tej kamienicy, w 1914 był właścicielem także sąsiedniej, pod nr 12. Po połączeniu parterów obu kamienic powstał od frontu reprezentacyjny salon sprzedaży, z warsztatem na zapleczu, na piętrze i w oficynie. Po 1920 był to najbardziej znany i renomowany, ale i najdroższy gdański dom mody branży futrzarsko-skórzanej. <br/><br/> |
| − | W 1902 | + | Wydawał katalogi aktualnych modeli swojej firmy. Od 1919 do śmierci był mistrzem gdańskiego cechu kuśnierzy. Od 1918 należała do niego kamienica przy Jopengasse 45 (ul. Piwna), od 1921 mieszkał w eleganckiej kamienicy przy Nordpromenade 4 (ul. 3 Maja). Żonaty był z Elwirą Puhlmann, miał zamężne córki Charotte Solten i Ursulę Baumann (jedna z nich mieszkała w Monachium). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
| − | Wydawał katalogi aktualnych modeli swojej firmy. Od 1919 | + | |
Aktualna wersja na dzień 13:32, 4 gru 2023
PAUL OTTO RADTKE (11 X 1874 Jastrowie, Pomorze – 17 V 1941 Gdańsk), kupiec, kuśnierz. Syn burmistrza Jastrowia Augusta Radtke. Zawodu kuśnierza uczył się w Szczecinie, w pracowniach niemieckich oraz w Londynie. W 1902 przy finansowej pomocy ojca założył w Gdańsku sklep i warsztat kuśnierski, na parterze kamienicy przy ul. Wollwebergasse 11 (ul. Tkacka), w której zamieszkał w wynajmowanym mieszkaniu. Początkowo sprzedawał także kapelusze własnej produkcji. Od 1910 właściciel tej kamienicy, w 1914 był właścicielem także sąsiedniej, pod nr 12. Po połączeniu parterów obu kamienic powstał od frontu reprezentacyjny salon sprzedaży, z warsztatem na zapleczu, na piętrze i w oficynie. Po 1920 był to najbardziej znany i renomowany, ale i najdroższy gdański dom mody branży futrzarsko-skórzanej.
Wydawał katalogi aktualnych modeli swojej firmy. Od 1919 do śmierci był mistrzem gdańskiego cechu kuśnierzy. Od 1918 należała do niego kamienica przy Jopengasse 45 (ul. Piwna), od 1921 mieszkał w eleganckiej kamienicy przy Nordpromenade 4 (ul. 3 Maja). Żonaty był z Elwirą Puhlmann, miał zamężne córki Charotte Solten i Ursulę Baumann (jedna z nich mieszkała w Monachium).
