FLÜGEL GUSTAV, profesor Technische Hochschule Danzig
| (Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''GUSTAV FLÜGEL''' (4 IX 1885 Heinersreuth, Górna Frankonia – 3 VIII 1967 Ilten | + | '''GUSTAV FLÜGEL''' (4 IX 1885 Heinersreuth, Górna Frankonia – 3 VIII 1967 Ilten koło Hanoweru), profesor [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (THD). Od 1897 mieszkał w Monachium, gdzie w latach 1905–1909 studiował budowę maszyn w tamtejszej Technische Hochschule, w 1909 inżynier dyplomowany, w okresie 1909–1910 stażysta w stoczni Vulcan w Szczecinie. W Gdańsku, w latach 1910–1912 asystent [[SCHULZE-PILLOT GERHARD, rektor Technische Hochschule Danzig | prof. Gerharda Schulze-Pillota]] w THD, od 1914 doktor. W latach 1912–1924 inżynier w zakładach Allgemeine Elektricitäts-Gesellschaft (AEG) w Berlinie, 1924–1945 profesor gdańskiej THD. Prowadził na Wydziale Budownictwa instytut specjalizujący się w konstrukcji okrętowych turbin parowych, budownictwa hydrotechnicznego i aerodynamiki. Mieszkał we Wrzeszczu przy Am Heitzkeberg 13 (ul. Kręta).<br/><br/> |
| + | Po 1945 w Niemczech, w latach 1948–1955 profesor i dyrektor instytutu maszyn przepływowych w Technische Hochschule w Karlsruhe, w 1956 doktor honoris causa Technische Hochschule w Brunszwiku (Braunschweig). Od 1958 na emeryturze. Od 20 VIII 1917 był żonaty z wdową Berthą Schlenbächer (ur. 4 III 1886). Miał córkę Lydie Elfriede (ur. 23 V 1919 Berlin), w 1937 uczennicę szkoły w Berlinie, opiekował się też pasierbem Fritzem (ur. 26 V 1907). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 18:29, 20 gru 2022
GUSTAV FLÜGEL (4 IX 1885 Heinersreuth, Górna Frankonia – 3 VIII 1967 Ilten koło Hanoweru), profesor Technische Hochschule Danzig (THD). Od 1897 mieszkał w Monachium, gdzie w latach 1905–1909 studiował budowę maszyn w tamtejszej Technische Hochschule, w 1909 inżynier dyplomowany, w okresie 1909–1910 stażysta w stoczni Vulcan w Szczecinie. W Gdańsku, w latach 1910–1912 asystent prof. Gerharda Schulze-Pillota w THD, od 1914 doktor. W latach 1912–1924 inżynier w zakładach Allgemeine Elektricitäts-Gesellschaft (AEG) w Berlinie, 1924–1945 profesor gdańskiej THD. Prowadził na Wydziale Budownictwa instytut specjalizujący się w konstrukcji okrętowych turbin parowych, budownictwa hydrotechnicznego i aerodynamiki. Mieszkał we Wrzeszczu przy Am Heitzkeberg 13 (ul. Kręta).
Po 1945 w Niemczech, w latach 1948–1955 profesor i dyrektor instytutu maszyn przepływowych w Technische Hochschule w Karlsruhe, w 1956 doktor honoris causa Technische Hochschule w Brunszwiku (Braunschweig). Od 1958 na emeryturze. Od 20 VIII 1917 był żonaty z wdową Berthą Schlenbächer (ur. 4 III 1886). Miał córkę Lydie Elfriede (ur. 23 V 1919 Berlin), w 1937 uczennicę szkoły w Berlinie, opiekował się też pasierbem Fritzem (ur. 26 V 1907).
