GERHARD GUSTAV ADOLPH FRIEDRICH, księgarz, radny

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
 
[[File:Ignatz_Julius_Lasker.jpg|thumb|Ignatz Julius Lasker, Gustav Adolph Friedrich Gerhard, ''Des deutschen Volkes Erhebung im Jahre 1848, sein Kampf um freie Institutionen und sein Siegesjubel'', Danzig 1848]]
 
[[File:Ignatz_Julius_Lasker.jpg|thumb|Ignatz Julius Lasker, Gustav Adolph Friedrich Gerhard, ''Des deutschen Volkes Erhebung im Jahre 1848, sein Kampf um freie Institutionen und sein Siegesjubel'', Danzig 1848]]
  
'''GUSTAV ADOLPH FRIEDRICH GERHARD''' (2 V 1805 Gdańsk – 1889 Nowy Jork), księgarz, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn księgarza Friedricha Samuela (1765–1831). Przejął w 1831 roku po zmarłym ojcu księgarnię przy Heilige-Geist-Gasse 755 (ul. św. Ducha 16) i prowadził ją do 1849 jako Fr. Sam. Gerhard ([[KSIĘGARSTWO | księgarstwo]]). Od roku 1836 firma miała siedzibę przy Langgasse 404 (ul. Długa 39), w 1838 przeniosła się do sąsiedniej, zakupionej przez niego kamieniczki pod nr 400 (nr 35).<br/><br/>  
+
'''GUSTAV ADOLPH FRIEDRICH GERHARD''' (2 V 1805 Gdańsk – 1889 Nowy Jork), księgarz, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Wnuk Friedricha Hartwiga urodzonego w Travemünde koło Lubeki, który za 5400 florenów otrzymał 26 IX 1757 kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], syn księgarza Friedricha Samuela (zm. 13 IX 1831, w wieku 66 lat), od 2 VIII 1792 posiadającego potwierdzenie kupieckiego obywatelstwa Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), i Christiny Charlotty Gerhardy z domu Schoensell (zm. 12 XII 1830, w wieku 69 lat), pochowanych w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]. Po śmierci ojca przejął księgarnię przy Heilige-Geist-Gasse 755 (ul. św. Ducha 16) i prowadził ją do 1849 jako "Fr. Sam. Gerhard" ([[KSIĘGARSTWO | księgarstwo]]). Od 1836 firma miała siedzibę przy Langgasse 404 (ul. Długa 39), w kamienicy nabytej od spadkobierców senatora [[LESSE GOTTLIEB FRIEDRICH, kupiec, senator | Gottlieba Friedricha Lesse]], w 1838 przeniosła się do sąsiedniej, kolejnej zakupionej przez niego kamienicy pod nr 400 (nr 35, [[LWI ZAMEK | Lwi Zamek]]). Kamienicę pod nr 404 (39) w 1844 odsprzedał firmie [[BURAU, firma | W.F. Burau]].<br/><br/>  
W sierpniu 1830 roku wydał dwie serie litografii z rysunkami [[LUDWIG CHRISTIAN GOTTLIEB | Christiana Gottlieba Ludwiga]]. W latach 1837–1849 był wydawcą [[DANZIGER DAMPFBOOT | „Danziger Dampfboot”]], a 1839–1849 gazety [[ALLGEMEINE POLITISCHE ZEITUNG FÜR DIE PROVINZ PREUSSEN | „Allgemeine Politische Zeitung für die Provinz Preussen”]]. Od 1843 roku był członkiem gdańskiej loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]), w 1849 skreślony z jej ewidencji. W roku 1846 należał do [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]].<br/><br/>  
+
W sierpniu 1830 wydał dwie serie litografii z rysunkami [[LUDWIG CHRISTIAN GOTTLIEB, artysta plastyk | Christiana Gottlieba Ludwiga]]. W latach 1837–1849 był wydawcą [[DANZIGER DAMPFBOOT, gazeta literacka | „Danziger Dampfboot”]], a 1839–1849 gazety [[ALLGEMEINE POLITISCHE ZEITUNG FÜR DIE PROVINZ PREUSSEN, gazeta | „Allgemeine Politische Zeitung für die Provinz Preussen”]]. W 1847 w jego drukarni wydano jeden z roczników [[DANZIGER BÜRGERBLATT, miesięcznik | „Danziger Bürgerblatt”]]. Od 1843 był członkiem gdańskiej loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]), w 1849 skreślony z jej ewidencji. W 1846 należał do [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]].<br/><br/>  
W 1848 jako radny Gdańska złożył petycję do władz miasta z żądaniem przyznania prawa głosu w wyborach wszystkim mieszkańcom miasta, niezależnie od ich statusu majątkowego. Wobec odrzucenia propozycji 31 V 1848 zrzekł się mandatu radnego, nosił się z zamiarem kandydowania do Reichstagu. Współpracował z [[LASKER IGNAZ JULIUS | Ignazem Laskerem]], między innymi wydając opracowanie dotyczące wydarzeń Wiosny Ludów 1848 roku w Niemczech, ''Des deutschen Volkes Erhebung im Jahre 1848, sein Kampf um freie Institutionen und sein Siegesjubel. Ein Volks- und Erinnerungsbuch für die Mit- und Nachwelt''. Publikacja zawierała opis wydarzeń 1848 w krajach niemieckich, także w Wiedniu i w Berlinie, podawała nazwiska zabitych zarówno po stronie cywilów, jak i wojska, przytaczała petycje ludności z poszczególnych krajów i regionów, patenty i orędzia królewskie. Pod wpływem tych wydarzeń wyjechał 17 IV 1849 do Berlina, stamtąd do Ameryki.<br/><br/>
+
W 1848 jako radny Gdańska złożył petycję do władz miasta z żądaniem przyznania prawa głosu w wyborach wszystkim mieszkańcom miasta, niezależnie od ich statusu majątkowego. Wobec odrzucenia propozycji 31 V 1848 zrzekł się mandatu radnego, nosił się z zamiarem kandydowania do Reichstagu. Współpracował z [[LASKER IGNAZ JULIUS, lekarz, dziennikarz, literat | Ignazem Laskerem]], m.in. wydając opracowanie dotyczące wydarzeń Wiosny Ludów 1848 w Niemczech, ''Des deutschen Volkes Erhebung im Jahre 1848, sein Kampf um freie Institutionen und sein Siegesjubel. Ein Volks- und Erinnerungsbuch für die Mit- und Nachwelt''. Publikacja zawierała opis wydarzeń 1848 w krajach niemieckich, także w Wiedniu i w Berlinie, podawała nazwiska zabitych zarówno po stronie cywilów, jak i wojska, przytaczała petycje ludności z poszczególnych krajów i regionów, patenty i orędzia królewskie. Pod wpływem tych wydarzeń wyjechał 17 IV 1849 do Berlina, stamtąd do Ameryki.<br/><br/>
Pozostawił w Gdańsku żonę Lidię Ferdinandę z domu Brachvogel (1 I 1812 Chojnice - 9 IX 1901 Buffalo), którą poślubił 13 II 1831 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]], oraz ośmioro dzieci, urodzonych w latach 1832–1846. Wraz z dziećmi dołączyła po 1850 do męża. Zmarła w domu córki Aline Louise Grube (ur. 8 V 1842 Gdańsk), jej pogrzeb 2 X 1889 w Hoboken (New Jersey) był okazją do spotkania około 50 mieszkających w USA jej potomków. Trumnę niosło między innymi trzech najstarszych synów: Felix Friedrich (ur. 8 XI 1839), Paul Friedrich (ur. 2 III 1841) i Hermann Friedrich (ur. 9 VI 1846). Zabrakło najmłodszego z synów, Johannesa Friedricha (ur. 18 I 1845). {{author: MrGl}} {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
13 II 1831 w kościele NMP poślubił 19-letnią Lidię Ferdinandę (1 I 1812 Chojnice - 9 IX 1901 Buffalo), córkę Ferdinanda Augusta Brachvogela, administratora folwarku w Grabinach-Zameczku (Herrengrebin) i poślubionej w 1878 Käthe Müller z Oldenburga. Po 1850 wraz z ośmiorgiem dzieci urodzonych w latach 1832–1846 dołączyła do męża w USA. Zmarła w domu córki Aline Louise Grube (ur. 8 V 1842 Gdańsk), jej pogrzeb 2 X 1889 w Hoboken (New Jersey) był okazją do spotkania około 50 mieszkających w USA jej potomków. Trumnę niosło m.in. trzech najstarszych synów: Felix Friedrich (ur. 8 XI 1839), Paul Friedrich (ur. 2 III 1841) i Hermann Friedrich (ur. 9 VI 1846). Zabrakło najmłodszego z synów, Johannesa Friedricha (ur. 18 I 1845). {{author: MrGl}} {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
 +
 
 +
'''Bibliografia''':<br/>
 +
Archiwum Państwowe Gdańsk, księgi zgonów kościoła NMP, sygn. 1461/136, s. 23–24, 1461/135, s. 27–28 (rodzice), księga ślubów sygn. 1461/76, s. 2, księgi urodzeń sygn. 1461/29, s. 29, 1461/33, s. 23 i dalsze.<br/>
 +
''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. III, s. 86; t. VIII, s. 254.<br/>
 +
„Danziger Intelligenzblatt”, 1831, nr 214, s. 2160.<br/>
 +
Gause Fritz, ''Brachvogel Udo'', Neue Deutsche Biographie, Bd. 2, 1955, s. 503

Aktualna wersja na dzień 14:50, 18 lip 2024

Ignatz Julius Lasker, Gustav Adolph Friedrich Gerhard, Des deutschen Volkes Erhebung im Jahre 1848, sein Kampf um freie Institutionen und sein Siegesjubel, Danzig 1848

GUSTAV ADOLPH FRIEDRICH GERHARD (2 V 1805 Gdańsk – 1889 Nowy Jork), księgarz, radny Gdańska. Wnuk Friedricha Hartwiga urodzonego w Travemünde koło Lubeki, który za 5400 florenów otrzymał 26 IX 1757 kupieckie obywatelstwo Gdańska, syn księgarza Friedricha Samuela (zm. 13 IX 1831, w wieku 66 lat), od 2 VIII 1792 posiadającego potwierdzenie kupieckiego obywatelstwa Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), i Christiny Charlotty Gerhardy z domu Schoensell (zm. 12 XII 1830, w wieku 69 lat), pochowanych w kościele Najświętszej Marii Panny. Po śmierci ojca przejął księgarnię przy Heilige-Geist-Gasse 755 (ul. św. Ducha 16) i prowadził ją do 1849 jako "Fr. Sam. Gerhard" ( księgarstwo). Od 1836 firma miała siedzibę przy Langgasse 404 (ul. Długa 39), w kamienicy nabytej od spadkobierców senatora Gottlieba Friedricha Lesse, w 1838 przeniosła się do sąsiedniej, kolejnej zakupionej przez niego kamienicy pod nr 400 (nr 35, Lwi Zamek). Kamienicę pod nr 404 (39) w 1844 odsprzedał firmie W.F. Burau.

W sierpniu 1830 wydał dwie serie litografii z rysunkami Christiana Gottlieba Ludwiga. W latach 1837–1849 był wydawcą „Danziger Dampfboot”, a 1839–1849 gazety „Allgemeine Politische Zeitung für die Provinz Preussen”. W 1847 w jego drukarni wydano jeden z roczników „Danziger Bürgerblatt”. Od 1843 był członkiem gdańskiej loży masońskiej Eugenia ( wolnomularstwo), w 1849 skreślony z jej ewidencji. W 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki.

W 1848 jako radny Gdańska złożył petycję do władz miasta z żądaniem przyznania prawa głosu w wyborach wszystkim mieszkańcom miasta, niezależnie od ich statusu majątkowego. Wobec odrzucenia propozycji 31 V 1848 zrzekł się mandatu radnego, nosił się z zamiarem kandydowania do Reichstagu. Współpracował z Ignazem Laskerem, m.in. wydając opracowanie dotyczące wydarzeń Wiosny Ludów 1848 w Niemczech, Des deutschen Volkes Erhebung im Jahre 1848, sein Kampf um freie Institutionen und sein Siegesjubel. Ein Volks- und Erinnerungsbuch für die Mit- und Nachwelt. Publikacja zawierała opis wydarzeń 1848 w krajach niemieckich, także w Wiedniu i w Berlinie, podawała nazwiska zabitych zarówno po stronie cywilów, jak i wojska, przytaczała petycje ludności z poszczególnych krajów i regionów, patenty i orędzia królewskie. Pod wpływem tych wydarzeń wyjechał 17 IV 1849 do Berlina, stamtąd do Ameryki.

13 II 1831 w kościele NMP poślubił 19-letnią Lidię Ferdinandę (1 I 1812 Chojnice - 9 IX 1901 Buffalo), córkę Ferdinanda Augusta Brachvogela, administratora folwarku w Grabinach-Zameczku (Herrengrebin) i poślubionej w 1878 Käthe Müller z Oldenburga. Po 1850 wraz z ośmiorgiem dzieci urodzonych w latach 1832–1846 dołączyła do męża w USA. Zmarła w domu córki Aline Louise Grube (ur. 8 V 1842 Gdańsk), jej pogrzeb 2 X 1889 w Hoboken (New Jersey) był okazją do spotkania około 50 mieszkających w USA jej potomków. Trumnę niosło m.in. trzech najstarszych synów: Felix Friedrich (ur. 8 XI 1839), Paul Friedrich (ur. 2 III 1841) i Hermann Friedrich (ur. 9 VI 1846). Zabrakło najmłodszego z synów, Johannesa Friedricha (ur. 18 I 1845). MrGl JMM









Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, księgi zgonów kościoła NMP, sygn. 1461/136, s. 23–24, 1461/135, s. 27–28 (rodzice), księga ślubów sygn. 1461/76, s. 2, księgi urodzeń sygn. 1461/29, s. 29, 1461/33, s. 23 i dalsze.
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. III, s. 86; t. VIII, s. 254.
„Danziger Intelligenzblatt”, 1831, nr 214, s. 2160.
Gause Fritz, Brachvogel Udo, Neue Deutsche Biographie, Bd. 2, 1955, s. 503

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania