EGGERT GEORG FRIEDRICH, organista
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | '''GEORG FRIEDRICH EGGERT''' (22 I 1765 Gdańsk – 20 XII 1813 Rothebude, osada przy przeprawie promowej ze wsi Kiezmark przez Wisłę po jej prawej stronie, obok śluzy w [[GDAŃSKA GŁOWA | Gdańskiej Głowie]], po | + | '''GEORG FRIEDRICH EGGERT''' (chrzest 22 I 1765 Gdańsk – 20 XII 1813 Rothebude, osada przy przeprawie promowej ze wsi Kiezmark przez Wisłę po jej prawej stronie, obok śluzy w [[GDAŃSKA GŁOWA | Gdańskiej Głowie]], po 1945 część Dworkowa, obecnie nie istnieje), pierwszy organista [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]] (NMP), być może również organmistrz i fortepianmistrz. Syn organisty [[EGGERT JOHANN DANIEL, organista | Johanna Daniela Eggerta]], brat m.in. [[EGGERT SIMON DANIEL WILHELM, organista | Simona Daniela Wilhelma]], który po jego śmierci przejął funkcję organisty w kościele NMP.<br/><br/> |
− | Od około 1799 | + | 13 VII 1779 zapisany został do trzeciej klasy gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Od około 1799 notowany przy Jopengasse 726 (326) (ul. Piwna), od około 1804 przy Pfarrkirchhof 804 (Pfaffengasse, ul. Klesza). Oferował naukę gry na instrumentach klawiszowych, ich strojenie, a także sprzedaż Clavecin Royal z rejestrem fletowym i bez, klawikordów wiązanych i wolnych, skrzypiec i altówek; w 1805 sprzedawał fortepiany stołowe, klawikordy i skrzypce, w 1807 nowe fortepiany z klawiaturą do c4, skrzypce, instrument fletowy w formie małego stołu (pozytywka fletowa?), w 1809 – kompozycje organowe.<br/><br/> |
− | Ożeniony z Elisabeth z domu Hagen, miał syna Friedricha Wilhelma, który studiował teologię w Królewcu. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Ożeniony z Elisabeth z domu Hagen, miał syna Friedricha Wilhelma, który w 1813 studiował teologię w Królewcu. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
+ | '''Bibliografia''':<br/> | ||
+ | Archiwum Państwowe Gdańsk, Akta kościoła św. Bartłomieja, 348/586, s. 574 (akt chrztu). <br/> | ||
+ | Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 361.<br/> | ||
+ | „Danziger Nachrichten”, nr 17 z 27 II 1799, s. 146-147; nr 44 z 1 VI 1799, s. 410; nr 62 z 3 VIII 1799, s. 624; nr 86 z 26 X 1805, s. 1495; nr 13 z 14 II 1801, s. 104; nr 87 z 30 X 1805, s. 1513.<br/> | ||
+ | „Danziger Intelligenzblatt”, nr 5 z 15 I 1814, s. 74 (nekrolog). |
Aktualna wersja na dzień 20:57, 30 sty 2024
GEORG FRIEDRICH EGGERT (chrzest 22 I 1765 Gdańsk – 20 XII 1813 Rothebude, osada przy przeprawie promowej ze wsi Kiezmark przez Wisłę po jej prawej stronie, obok śluzy w Gdańskiej Głowie, po 1945 część Dworkowa, obecnie nie istnieje), pierwszy organista kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP), być może również organmistrz i fortepianmistrz. Syn organisty Johanna Daniela Eggerta, brat m.in. Simona Daniela Wilhelma, który po jego śmierci przejął funkcję organisty w kościele NMP.
13 VII 1779 zapisany został do trzeciej klasy gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Od około 1799 notowany przy Jopengasse 726 (326) (ul. Piwna), od około 1804 przy Pfarrkirchhof 804 (Pfaffengasse, ul. Klesza). Oferował naukę gry na instrumentach klawiszowych, ich strojenie, a także sprzedaż Clavecin Royal z rejestrem fletowym i bez, klawikordów wiązanych i wolnych, skrzypiec i altówek; w 1805 sprzedawał fortepiany stołowe, klawikordy i skrzypce, w 1807 nowe fortepiany z klawiaturą do c4, skrzypce, instrument fletowy w formie małego stołu (pozytywka fletowa?), w 1809 – kompozycje organowe.
Ożeniony z Elisabeth z domu Hagen, miał syna Friedricha Wilhelma, który w 1813 studiował teologię w Królewcu.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Akta kościoła św. Bartłomieja, 348/586, s. 574 (akt chrztu).
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 361.
„Danziger Nachrichten”, nr 17 z 27 II 1799, s. 146-147; nr 44 z 1 VI 1799, s. 410; nr 62 z 3 VIII 1799, s. 624; nr 86 z 26 X 1805, s. 1495; nr 13 z 14 II 1801, s. 104; nr 87 z 30 X 1805, s. 1513.
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 5 z 15 I 1814, s. 74 (nekrolog).