GWIZDAŁA JERZY PIOTR, rektor Uniwersytetu Gdańskiego

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(uzupełnienie L.M.(8.10.2020))
 
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
 
[[File:Jerzy_Gwizdała.jpg|thumb|Jerzy Gwizdała]]
 
[[File:Jerzy_Gwizdała.jpg|thumb|Jerzy Gwizdała]]
  
'''JERZY PIOTR GWIZDAŁA''' (ur. 15 VI 1957 Czersk), ekonomista, specjalista w dziedzinie finansów, ryzyka finansowego oraz zarządzania, wiceprezydent Gdańska, rektor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). W 1986 roku został absolwentem studiów ekonomicznych na Wydziale Ekonomiki Transportu (późniejszy Wydział Ekonomiczny) UG. W 1999 roku ukończył kurs państwowy uprawniający do zasiadania w radach nadzorczych spółek skarbu państwa, w 2008 Studium Menedżerskie dla Wyższej Kadry Kierowniczej „Euromenedżer XXI Wieku” w [[GDAŃSKA FUNDACJA KSZTAŁCENIA MENEDŻERÓW | Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menedżerów]]. <br/><br/>
+
'''JERZY PIOTR GWIZDAŁA''' (15 VI 1957 Czersk – 5 VIII 2023 Gdańsk), ekonomista, specjalista w dziedzinie finansów, ryzyka finansowego oraz zarządzania, wiceprezydent Gdańska, rektor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). W 1986 został absolwentem studiów ekonomicznych na Wydziale Ekonomiki Transportu (późniejszy Wydział Ekonomiczny) UG. W 1999 ukończył kurs państwowy uprawniający do zasiadania w radach nadzorczych spółek skarbu państwa, w 2008 Studium Menedżerskie dla Wyższej Kadry Kierowniczej „Euromenedżer XXI Wieku” w [[GDAŃSKA FUNDACJA KSZTAŁCENIA MENEDŻERÓW | Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menedżerów]]. <br/><br/>
W 1992 roku na podstawie pracy ''Rola tranzytowa Polski w planowaniu przestrzennym europejskiej sieci komunikacyjnej'' uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych, w 2011 – doktora habilitowanego. W latach 1991–1996 był dyrektorem administracyjnym UG, od 1992 do 1994 roku pracował również jako starszy wykładowca w Instytucie Teorii Ekonomii Wydziału Ekonomicznego UG, w latach 1994–2011 jako adiunkt w Katedrze Bankowości Wydziału Zarządzania UG, od 2011 roku jako profesor nadzwyczajny UG kierował Katedrą Finansów i Ryzyka Finansowego Wydziału Zarządzania UG. Współtworzył międzywydziałowy (Wydział Prawa i Administracji oraz Wydział Zarządzania UG) kierunek Podatki i Doradztwo Podatkowe (rok akademicki 2013/2014). Ponadto w latach 1996–1999 zajmował stanowisko docenta w Wyższej Szkole Zarządzania w Słupsku, 1998–2015 adiunkta i profesora nadzwyczajnego w [[WYŻSZA SZKOŁA BANKOWA | Wyższej Szkole Bankowej]] w Gdańsku. Jednocześnie w latach 2008–2016 był kanclerzem UG. 17 III 2016 roku został wybrany na rektora UG (na kadencję 2016–2020), w czerwcu 2016 na przewodniczącego Rady Rektorów Województwa Pomorskiego na kadencję 2016–2020. 27 IV 2020 ponownie wybrany rektorem UG na kadencję 2020-2024, zrezygnował 28 IX 2020. <br/><br/>
+
W 1992 na podstawie pracy ''Rola tranzytowa Polski w planowaniu przestrzennym europejskiej sieci komunikacyjnej'' uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych, w 2011 – doktora habilitowanego. W latach 1991–1996 był dyrektorem administracyjnym UG, od 1992 do 1994 pracował również jako starszy wykładowca w Instytucie Teorii Ekonomii Wydziału Ekonomicznego UG, w latach 1994–2011 jako adiunkt w Katedrze Bankowości Wydziału Zarządzania UG, od 2011 jako profesor nadzwyczajny UG (uczelniany) kierował Katedrą Finansów i Ryzyka Finansowego Wydziału Zarządzania UG. Współtworzył międzywydziałowy (Wydział Prawa i Administracji oraz Wydział Zarządzania UG) kierunek Podatki i Doradztwo Podatkowe (rok akademicki 2013/2014). Ponadto w latach 1996–1999 zajmował stanowisko docenta w Wyższej Szkole Zarządzania w Słupsku, 1998–2015 adiunkta i profesora nadzwyczajnego (uczelnianego) w [[WYŻSZA SZKOŁA BANKOWA | Wyższej Szkole Bankowej]] w Gdańsku. Jednocześnie w latach 2008–2016 był kanclerzem UG. 17 III 2016 został wybrany na rektora UG (na kadencję 2016–2020), w czerwcu 2016 na przewodniczącego Rady Rektorów Województwa Pomorskiego na kadencję 2016–2020. 27 IV 2020 ponownie wybrany rektorem UG na kadencję 2020–2024. Po oskarżeniach o plagiaty w swoim dorobku naukowym zrezygnował 28 IX 2020. W 2021 Rada Dyscypliny Ekonomia i Finanse UG unieważniła uchwałę z 2011 przyznającą mu stopień doktora habilitowanego. <br/><br/>
W 1997 roku był doradcą zarządu ds. finansowych w zakładzie ubezpieczeń TUiR Gwarant, w 1998 dyrektorem oddziału Kredyt Bank SA w Warszawie. W latach 1998–2001 pełnił funkcję wiceprezydenta Gdańska ds. polityki finansowej i inwestycyjnej – jako wiceprezydent opracowywał rating kredytowy dla miasta Gdańska (2000) i był głównym negocjatorem z Europejskim Bankiem Odbudowy i Rozwoju w zakresie finansowania inwestycji komunikacyjnych w Gdańsku (1999–2000). W latach 2001–2008 zajmował stanowisko dyrektora Centrum Bankowości Korporacyjnej Kredyt Bank SA w Warszawie. Był doradcą Ministra Ochrony Środowiska (1995), Ministra Skarbu Państwa w zakresie nowelizacji Ustawy o portach morskich (2000), doradcą Ministra Finansów w zakresie nowelizacji Ustawy o finansach publicznych (2012), doradcą ds. ryzyka w Energa SA (2015–2016). Jako przewodniczący zasiadał w Radzie Nadzorczej Zarządu Morskiego Portu w Gdańsku (od 1998 do stycznia 2004) oraz w Radzie Nadzorczej Wolnego Obszaru Gospodarczego w Gdyni (2002–2004). <br/><br/>
+
W 1995 był doradcą w dziedzinie ochrony środowiska w rządzie Józefa Oleksego, w 1997 doradcą zarządu do spraw finansowych w zakładzie ubezpieczeń Towarzystwo Ubezpieczeń i Reasekuracji „Gwarant”, w 1998 dyrektorem oddziału Kredyt Bank SA w Warszawie. W latach 1998–2001 pełnił funkcję wiceprezydenta Gdańska do spraw polityki finansowej i inwestycyjnej – jako wiceprezydent opracowywał rating kredytowy dla miasta Gdańska (2000) i był głównym negocjatorem z Europejskim Bankiem Odbudowy i Rozwoju w zakresie finansowania inwestycji komunikacyjnych w Gdańsku (1999–2000). Zrezygnował w 2001 po oskarżeniach o niekorzystne rozporządzanie majątkiem należącej do miasta spółki Gdańskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej (GPEC) (postępowanie umorzono w 2011 z uwagi na przedawnienie).<br/><br/>
Prowadzi między innymi badania systemów bankowych w państwach Unii Europejskiej, bankowości korporacyjnej w Polsce, zajmuje się także finansowaniem inwestycji proekologicznych przez banki i instytucje pozabankowe, zarządzaniem ryzykiem kredytowym (zwłaszcza współczesnymi metodami jego ograniczania), bankowością transakcyjną jako usługą ograniczonego ryzyka, bankowością elektroniczną w polskich bankach komercyjnych, finansowaniem budownictwa mieszkaniowego w Polsce, realizacją i finansowaniem inwestycji w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego oraz bankowością hipoteczną. Autor między innymi monografii ''Ryzyko kredytowe w działalności banku komercyjnego'' (2011). Ekspert sądowy w dziedzinie finansów i bankowości. <br/><br/>
+
W latach 2001–2008 zajmował stanowisko dyrektora Centrum Bankowości Korporacyjnej Kredyt Bank SA w Warszawie. Był doradcą Ministra Ochrony Środowiska (1995), Ministra Skarbu Państwa w zakresie nowelizacji „Ustawy o portach morskich” (2000), doradcą Ministra Finansów w zakresie nowelizacji „Ustawy o finansach publicznych” (2012), doradcą do spraw ryzyka w Energa SA (2015–2016). Jako przewodniczący zasiadał w Radzie Nadzorczej Zarządu Morskiego Portu w Gdańsku (od 1998 do stycznia 2004) oraz w Radzie Nadzorczej Wolnego Obszaru Gospodarczego w Gdyni (2002–2004). <br/><br/>
Członek gdańskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego (od 1991); zespołu realizacyjnego projektu [[OBSZAR METROPOLITALNY GDAŃSK–GDYNIA–SOPOT | Gdańskiego Obszaru Metropolitalnego]] (2012–2014), Rady Programowej Strategii Rozwoju Gdańska 2030 Plus (2015), Rady Programowej Rozwoju Miasta Sopot (2015); Rady Programowej Fundacji Rozwoju UG (od 1991), Instytutu Kaszubskiego i [[ZRZESZENIE KASZUBSKO-POMORSKIE | Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego]] (od 1997 roku), Rady Rozwoju Regionalnego przy Lechu Wałęsie (od 1998), Rady Programowej Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menedżerów (od 1998, od 2012 przewodniczący Rady Fundacji), zarządu [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]] (od 2002 członek zarządu – sekretarz generalny), Rady Programowej Fundacji Absolwentów i Studentów UG (od 2010), Rady Programowej Ośrodka Współpracy Regionalnej UG (2009–2015); członek założyciel Stowarzyszenia Ratowania Gdańskiej Urologii (od 1996). Współorganizator pierwszego na Pomorzu stowarzyszenia Centrum Transferu Technologii (1996–1998) i współzałożyciel (2014) stowarzyszenia Pomorski Instytut Naukowy im. [[SYNAK BRUNON | prof. Brunona Synaka]] (przewodniczący Rady Naukowej). Członek Stowarzyszenia „Rajcy Gdańscy”. Wiceprezes Akademickiego Związku Sportowego UG (2010–2013). <br/><br/>
+
Prowadził m.in. badania systemów bankowych w państwach Unii Europejskiej, bankowości korporacyjnej w Polsce, zajmował się także finansowaniem inwestycji proekologicznych przez banki i instytucje pozabankowe, zarządzaniem ryzykiem kredytowym (zwłaszcza współczesnymi metodami jego ograniczania), bankowością transakcyjną jako usługą ograniczonego ryzyka, bankowością elektroniczną w polskich bankach komercyjnych, finansowaniem budownictwa mieszkaniowego w Polsce, realizacją i finansowaniem inwestycji w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego oraz bankowością hipoteczną. Autor m.in. monografii ''Ryzyko kredytowe w działalności banku komercyjnego'' (2011). Ekspert sądowy w dziedzinie finansów i bankowości. <br/><br/>
Został odznaczony między innymi Brązowym Krzyżem Zasługi (1989), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1996), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2006); Złotą Odznaką AZS (1996), Srebrną Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej” (2001). Laureat wyróżnienia „Primum Cooperatio” („Nade wszystko współpraca”), przyznawanego przez organizację Pracodawcy Pomorza (2015). {{author: BM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
Członek gdańskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego (od 1991); zespołu realizacyjnego projektu [[OBSZAR METROPOLITALNY GDAŃSK–GDYNIA–SOPOT | Gdańskiego Obszaru Metropolitalnego]] (2012–2014), Rady Programowej Strategii Rozwoju Gdańska 2030 Plus (2015), Rady Programowej Rozwoju Miasta Sopot (2015); Rady Programowej Fundacji Rozwoju UG (od 1991), Instytutu Kaszubskiego i [[ZRZESZENIE KASZUBSKO-POMORSKIE | Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego]] (od 1997), Rady Rozwoju Regionalnego przy Lechu Wałęsie (od 1998), Rady Programowej Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menedżerów (w 1998 od 2013 przewodniczący Rady Fundacji), zarządu [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]] (od 2004–2013 skarbnik, w 2013–2020 sekretarz generalny), Rady Programowej Fundacji Absolwentów i Studentów UG (od 2010), Rady Programowej Ośrodka Współpracy Regionalnej UG (2009–2015); członek założyciel Stowarzyszenia Ratowania Gdańskiej Urologii (od 1996). Współorganizator pierwszego na Pomorzu stowarzyszenia Centrum Transferu Technologii (1996–1998) i współzałożyciel (2014) stowarzyszenia Pomorski Instytut Naukowy im. [[SYNAK BRUNON, profesor Uniwersytetu Gdańskiego, działacz kaszubski, polityk | prof. Brunona Synaka]] (przewodniczący Rady Naukowej). Członek Stowarzyszenia „Rajcy Gdańscy”. Wiceprezes Akademickiego Związku Sportowego UG (2010–2013). <br/><br/>
 +
Odznaczony m.in. Brązowym Krzyżem Zasługi (1989), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1996), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2006); Złotą Odznaką AZS (1996), Srebrną Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej” (2001). Laureat wyróżnienia „Primum Cooperatio” („Nade wszystko współpraca”), przyznawanego przez organizację Pracodawcy Pomorza (2015). Pochowany na [[CMENTARZE NA SIEDLCACH | Cmentarzu Komunalnym nr 5, Łostowickim]]. {{author: BM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Aktualna wersja na dzień 08:34, 24 paź 2024

Jerzy Gwizdała

JERZY PIOTR GWIZDAŁA (15 VI 1957 Czersk – 5 VIII 2023 Gdańsk), ekonomista, specjalista w dziedzinie finansów, ryzyka finansowego oraz zarządzania, wiceprezydent Gdańska, rektor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). W 1986 został absolwentem studiów ekonomicznych na Wydziale Ekonomiki Transportu (późniejszy Wydział Ekonomiczny) UG. W 1999 ukończył kurs państwowy uprawniający do zasiadania w radach nadzorczych spółek skarbu państwa, w 2008 Studium Menedżerskie dla Wyższej Kadry Kierowniczej „Euromenedżer XXI Wieku” w Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menedżerów.

W 1992 na podstawie pracy Rola tranzytowa Polski w planowaniu przestrzennym europejskiej sieci komunikacyjnej uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych, w 2011 – doktora habilitowanego. W latach 1991–1996 był dyrektorem administracyjnym UG, od 1992 do 1994 pracował również jako starszy wykładowca w Instytucie Teorii Ekonomii Wydziału Ekonomicznego UG, w latach 1994–2011 jako adiunkt w Katedrze Bankowości Wydziału Zarządzania UG, od 2011 jako profesor nadzwyczajny UG (uczelniany) kierował Katedrą Finansów i Ryzyka Finansowego Wydziału Zarządzania UG. Współtworzył międzywydziałowy (Wydział Prawa i Administracji oraz Wydział Zarządzania UG) kierunek Podatki i Doradztwo Podatkowe (rok akademicki 2013/2014). Ponadto w latach 1996–1999 zajmował stanowisko docenta w Wyższej Szkole Zarządzania w Słupsku, 1998–2015 adiunkta i profesora nadzwyczajnego (uczelnianego) w Wyższej Szkole Bankowej w Gdańsku. Jednocześnie w latach 2008–2016 był kanclerzem UG. 17 III 2016 został wybrany na rektora UG (na kadencję 2016–2020), w czerwcu 2016 na przewodniczącego Rady Rektorów Województwa Pomorskiego na kadencję 2016–2020. 27 IV 2020 ponownie wybrany rektorem UG na kadencję 2020–2024. Po oskarżeniach o plagiaty w swoim dorobku naukowym zrezygnował 28 IX 2020. W 2021 Rada Dyscypliny Ekonomia i Finanse UG unieważniła uchwałę z 2011 przyznającą mu stopień doktora habilitowanego.

W 1995 był doradcą w dziedzinie ochrony środowiska w rządzie Józefa Oleksego, w 1997 doradcą zarządu do spraw finansowych w zakładzie ubezpieczeń Towarzystwo Ubezpieczeń i Reasekuracji „Gwarant”, w 1998 dyrektorem oddziału Kredyt Bank SA w Warszawie. W latach 1998–2001 pełnił funkcję wiceprezydenta Gdańska do spraw polityki finansowej i inwestycyjnej – jako wiceprezydent opracowywał rating kredytowy dla miasta Gdańska (2000) i był głównym negocjatorem z Europejskim Bankiem Odbudowy i Rozwoju w zakresie finansowania inwestycji komunikacyjnych w Gdańsku (1999–2000). Zrezygnował w 2001 po oskarżeniach o niekorzystne rozporządzanie majątkiem należącej do miasta spółki Gdańskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej (GPEC) (postępowanie umorzono w 2011 z uwagi na przedawnienie).

W latach 2001–2008 zajmował stanowisko dyrektora Centrum Bankowości Korporacyjnej Kredyt Bank SA w Warszawie. Był doradcą Ministra Ochrony Środowiska (1995), Ministra Skarbu Państwa w zakresie nowelizacji „Ustawy o portach morskich” (2000), doradcą Ministra Finansów w zakresie nowelizacji „Ustawy o finansach publicznych” (2012), doradcą do spraw ryzyka w Energa SA (2015–2016). Jako przewodniczący zasiadał w Radzie Nadzorczej Zarządu Morskiego Portu w Gdańsku (od 1998 do stycznia 2004) oraz w Radzie Nadzorczej Wolnego Obszaru Gospodarczego w Gdyni (2002–2004).

Prowadził m.in. badania systemów bankowych w państwach Unii Europejskiej, bankowości korporacyjnej w Polsce, zajmował się także finansowaniem inwestycji proekologicznych przez banki i instytucje pozabankowe, zarządzaniem ryzykiem kredytowym (zwłaszcza współczesnymi metodami jego ograniczania), bankowością transakcyjną jako usługą ograniczonego ryzyka, bankowością elektroniczną w polskich bankach komercyjnych, finansowaniem budownictwa mieszkaniowego w Polsce, realizacją i finansowaniem inwestycji w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego oraz bankowością hipoteczną. Autor m.in. monografii Ryzyko kredytowe w działalności banku komercyjnego (2011). Ekspert sądowy w dziedzinie finansów i bankowości.

Członek gdańskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego (od 1991); zespołu realizacyjnego projektu Gdańskiego Obszaru Metropolitalnego (2012–2014), Rady Programowej Strategii Rozwoju Gdańska 2030 Plus (2015), Rady Programowej Rozwoju Miasta Sopot (2015); Rady Programowej Fundacji Rozwoju UG (od 1991), Instytutu Kaszubskiego i Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego (od 1997), Rady Rozwoju Regionalnego przy Lechu Wałęsie (od 1998), Rady Programowej Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menedżerów (w 1998 od 2013 przewodniczący Rady Fundacji), zarządu Gdańskiego Towarzystwa Naukowego (od 2004–2013 skarbnik, w 2013–2020 sekretarz generalny), Rady Programowej Fundacji Absolwentów i Studentów UG (od 2010), Rady Programowej Ośrodka Współpracy Regionalnej UG (2009–2015); członek założyciel Stowarzyszenia Ratowania Gdańskiej Urologii (od 1996). Współorganizator pierwszego na Pomorzu stowarzyszenia Centrum Transferu Technologii (1996–1998) i współzałożyciel (2014) stowarzyszenia Pomorski Instytut Naukowy im. prof. Brunona Synaka (przewodniczący Rady Naukowej). Członek Stowarzyszenia „Rajcy Gdańscy”. Wiceprezes Akademickiego Związku Sportowego UG (2010–2013).

Odznaczony m.in. Brązowym Krzyżem Zasługi (1989), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1996), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2006); Złotą Odznaką AZS (1996), Srebrną Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej” (2001). Laureat wyróżnienia „Primum Cooperatio” („Nade wszystko współpraca”), przyznawanego przez organizację Pracodawcy Pomorza (2015). Pochowany na Cmentarzu Komunalnym nr 5, Łostowickim. BM

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania