AUGUSTYNIAK BRONISŁAW, adwokat

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(uzupełnienie L.M.(16.09.2020))
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
'''BRONISŁAW AUGUSTYNIAK''' (4 XII 1919 Grzymałowo, województwo tarnopolskie – 7 II 1993), adwokat. Po wybuchu II wojny światowej wyjechał do Rumuni gdzie ukończył liceum i rozpoczął studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bukareszcie, dyplom obronił w roku 1947 na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, w roku 1950 ukończył aplikację sądową, następnie otrzymał nominację na podprokuratora. W 1952 roku został wpisany na listę adwokatów Izby Katowickiej, w 1953 przeniósł się na Wybrzeże i został wpisany na listę Izby Gdańskiej. Do 1954 wykonywał zawód adwokata w Elblągu, następnie w Gdańsku, do emerytury w 1982 w Zespole Adwokackim nr 6.<br/><br/>
+
[[File: Augustyniak_Bronisław.jpg |thumb| Bronisław Augustyniak]]
 +
'''BRONISŁAW AUGUSTYNIAK''' (4 XII 1919 Grzymałowo, województwo tarnopolskie – 7 II 1993 Gdańsk), adwokat, dziekan [[ADWOKATURA | Rady Adwokackiej w Gdańsku]]. Od 1937 był uczniem Szkoły Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich w Bydgoszczy. Po wybuchu II wojny światowej 17 IX 1939 przekroczył granicę z Rumunią, gdzie przebywał do 15 VI 1945 i gdzie ukończył liceum i rozpoczął studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bukareszcie. Dyplom z prawa obronił w 1947 na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, od 2 VII 1948 do 1 X 1950 był aplikantem sądowym w Sądzie Okręgowym w Bytomiu, po ukończeniu aplikacji sądowej od 2 X 1950 do 18 XII 1951 podprokurator Prokuratury Wojewódzkiej w Warszawie i Katowicach, od 5 I 1952 do 30 XII 1952 kierownik Funduszu Wczasów Pracowniczych w Krynicy Górskiej. Od 1952 adwokat. Od 11 IV 1953 do 1 IV 1954 adwokat w Zespole Adwokackim w Elblągu, od 1 IV 1954 do 1 VI 1982 adwokat w Zespole Adwokackim nr 6 w Gdańsku. <br/><br/>
 +
W 1952 został wpisany na listę adwokatów Izby Katowickiej, pracował w Świętochłowicach. W 1953 przeniósł się do żony, lekarki w Sopocie i 24 lutego został wpisany na listę adwokatów Wojewódzkiej Izby Gdańskiej. Do 1954 wykonywał zawód adwokata w Elblągu, następnie w Gdańsku, do emerytury w 1982 w Zespole Adwokackim nr 6.<br/><br/>
 +
Dziekanem Rady Adwokackiej w Gdańsku został w 1953 na mocy zarządzenia Ministra Sprawiedliwości. Funkcję tę pełnił do początku 1957, kiedy to skład rady po raz pierwszy wyłoniono w wolnych wyborach adwokatów. Dziekanem był ponownie w latach 1964–1979. Działał w Zrzeszeniu Prawników Polskich, w którym w latach 1954–1969 był członkiem Zarządu Okręgu w Gdańsku.<br/><br/>
 +
Wyróżniony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1969), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1981), Złotą Odznaką „Adwokatura Zasłużonym” (1979). Zmarł nagle, pochowany na Cmentarzu Katolickim w Sopocie. {{author:MOW}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
  
  
Dziekanem Rady Adwokackiej w Gdańsku został w 1953 na mocy zarządzenia Ministra Sprawiedliwości ([[ADWOKATURA | adwokatura]]). Funkcję tę pełnił do początku 1957 roku, kiedy to skład rady po raz pierwszy wyłoniono w wolnych wyborach adwokatów. Funkcje dziekana sprawował ponownie w latach 1964–1979. Działał w Zrzeszeniu Prawników Polskich, w którym w latach 1954–1969 był członkiem Zarządu Okręgu w Gdańsku.<br/><br/>
+
'''Bibliografia''': <br/>
 
+
Golec Krzysztof, ''Adwokat Bronisław Augustyniak – trzeci dziekan Pomorskiej Izby Adwokackiej'', „Gdański Kwartalnik Adwokacki”, nr 38, 2015, s. 13.<br/>
 
+
Golec Krzysztof, ''Dziekani Pomorskiej Izby Adwokackiej w latach 1945–1989'', „Gdański Kwartalnik Adwokacki”, 2016 (wydanie jubileuszowe) s. 49.
Wyróżniany między innymi  Złotym Krzyżem Zasługi (1969), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1981), Złotą Odznaką „Adwokatura Zasłużonym” (1979). Zmarł nagle, pochowany na cmentarzu katolickim w Sopocie. {{author:MOW}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+

Aktualna wersja na dzień 09:11, 23 sty 2024

Bronisław Augustyniak

BRONISŁAW AUGUSTYNIAK (4 XII 1919 Grzymałowo, województwo tarnopolskie – 7 II 1993 Gdańsk), adwokat, dziekan Rady Adwokackiej w Gdańsku. Od 1937 był uczniem Szkoły Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich w Bydgoszczy. Po wybuchu II wojny światowej 17 IX 1939 przekroczył granicę z Rumunią, gdzie przebywał do 15 VI 1945 i gdzie ukończył liceum i rozpoczął studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bukareszcie. Dyplom z prawa obronił w 1947 na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, od 2 VII 1948 do 1 X 1950 był aplikantem sądowym w Sądzie Okręgowym w Bytomiu, po ukończeniu aplikacji sądowej od 2 X 1950 do 18 XII 1951 podprokurator Prokuratury Wojewódzkiej w Warszawie i Katowicach, od 5 I 1952 do 30 XII 1952 kierownik Funduszu Wczasów Pracowniczych w Krynicy Górskiej. Od 1952 adwokat. Od 11 IV 1953 do 1 IV 1954 adwokat w Zespole Adwokackim w Elblągu, od 1 IV 1954 do 1 VI 1982 adwokat w Zespole Adwokackim nr 6 w Gdańsku.

W 1952 został wpisany na listę adwokatów Izby Katowickiej, pracował w Świętochłowicach. W 1953 przeniósł się do żony, lekarki w Sopocie i 24 lutego został wpisany na listę adwokatów Wojewódzkiej Izby Gdańskiej. Do 1954 wykonywał zawód adwokata w Elblągu, następnie w Gdańsku, do emerytury w 1982 w Zespole Adwokackim nr 6.

Dziekanem Rady Adwokackiej w Gdańsku został w 1953 na mocy zarządzenia Ministra Sprawiedliwości. Funkcję tę pełnił do początku 1957, kiedy to skład rady po raz pierwszy wyłoniono w wolnych wyborach adwokatów. Dziekanem był ponownie w latach 1964–1979. Działał w Zrzeszeniu Prawników Polskich, w którym w latach 1954–1969 był członkiem Zarządu Okręgu w Gdańsku.

Wyróżniony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1969), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1981), Złotą Odznaką „Adwokatura Zasłużonym” (1979). Zmarł nagle, pochowany na Cmentarzu Katolickim w Sopocie. MOW










Bibliografia:
Golec Krzysztof, Adwokat Bronisław Augustyniak – trzeci dziekan Pomorskiej Izby Adwokackiej, „Gdański Kwartalnik Adwokacki”, nr 38, 2015, s. 13.
Golec Krzysztof, Dziekani Pomorskiej Izby Adwokackiej w latach 1945–1989, „Gdański Kwartalnik Adwokacki”, 2016 (wydanie jubileuszowe) s. 49.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania