CHACO i PAMPA, argentyńskie okręty transportowe
(Utworzył nową stronę „{{web}} '''CHACO i PAMPA''' Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | + | [[File:Chaco.jpg|thumb|„Chaco”]] | |
| + | [[File:Pampa.jpg|thumb|„Pampa”]] | ||
| − | [[Category: | + | '''„CHACO” i „PAMPA”''', argentyńskie okręty transportowe. Zbudowane w stoczni [[STOCZNIA KRÓLEWSKA | Stoczni Gdańskiej]] (Danziger Werft) jako statki towarowe „Río Claro” i „Río Bueno” dla chilijskiego armatora Lloyd Chileno z Valparaíso. Numery budowy 31-32, zwodowane w marcu i kwietniu 1923. 8 VIII 1925 zakupione za 70 000 funtów brytyjskich przez rząd Argentyny, 13 października wcielone do Armada República Argentina (marynarki wojennej) jako okręty transportowe „Chaco” (pierwszy dowódca kmdr por. Ismael Zurueta) i „Pampa” (kmdr por. Alberto Sarmiento Laspiur). <br/><br/> |
| + | Służyły głównie w obsłudze linii z Buenos Aires i Puerto Belgrano na południe kraju (głównie Ushuaia w Ziemi Ognistej). Sporadycznie wykorzystywane były przy przewozie załóg na argentyńskie okręty budowane za granicą (między innymi w 1938 dla budowanych w Wielkiej Brytanii krążownika szkolnego „La Argentina” oraz niszczycieli) lub zakupionego uzbrojenia. „Chaco” w latach 30. XX wieku służył jako okręt-baza dla okrętów podwodnych, w okresie od czerwca 1942 do 27 XI 1943 został czasowo przekazany państwowemu armatorowi cywilnemu Flota Mercante del Estado. Wycofane ze służby 29 IX („Pampa”) i 27 XI („Chaco”) 1950, zimą 1950/1951 zostały sprzedane za 3 mln peso krajowemu armatorowi Navemar S.A. z Buenos Aires jako „Tajamar” i „Ultramar”. Pod banderą handlową służyły do czerwca 1964, ostatecznie skreślone i oddane na złom w Buenos Aires. <br/><br/> | ||
| + | Pojemność 2162 BRT, 1264 („Pampa”) i 1268 („Chaco”) NRT; nośność 3630 („Pampa”) i 3650 („Chaco”) DWT; wyporność 1100 t; wymiary: długość 79,2 m („Pampa”) i 83,6 m („Chaco”); szerokość 11,5 m; wysokość 7,3 m; zanurzenie 5-5,5 m; napęd: maszyna parowa trójstopniowego rozprężania (produkcji własnej stoczni), 3-cylindrowa, o mocy indykowanej 1750 KM, nominalnej 225 KM; dwa kotły; pojedyncza śruba; prędkość maksymalna 12 węzłów, ekonomiczna 9,5 węzłów; zapas paliwa: 350 t oleju napędowego; uzbrojenie: dwa działa 76 mm (czasowo); załoga: 30 ludzi; 85 miejsc pasażerskich; kadłub stalowy, dwa pokłady, trzy ładownie; wyposażenie ładunkowe: jeden bom 25-tonowy i pięć 5-tonowych. {{author: OM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 10:55, 8 wrz 2022
„CHACO” i „PAMPA”, argentyńskie okręty transportowe. Zbudowane w stoczni Stoczni Gdańskiej (Danziger Werft) jako statki towarowe „Río Claro” i „Río Bueno” dla chilijskiego armatora Lloyd Chileno z Valparaíso. Numery budowy 31-32, zwodowane w marcu i kwietniu 1923. 8 VIII 1925 zakupione za 70 000 funtów brytyjskich przez rząd Argentyny, 13 października wcielone do Armada República Argentina (marynarki wojennej) jako okręty transportowe „Chaco” (pierwszy dowódca kmdr por. Ismael Zurueta) i „Pampa” (kmdr por. Alberto Sarmiento Laspiur).
Służyły głównie w obsłudze linii z Buenos Aires i Puerto Belgrano na południe kraju (głównie Ushuaia w Ziemi Ognistej). Sporadycznie wykorzystywane były przy przewozie załóg na argentyńskie okręty budowane za granicą (między innymi w 1938 dla budowanych w Wielkiej Brytanii krążownika szkolnego „La Argentina” oraz niszczycieli) lub zakupionego uzbrojenia. „Chaco” w latach 30. XX wieku służył jako okręt-baza dla okrętów podwodnych, w okresie od czerwca 1942 do 27 XI 1943 został czasowo przekazany państwowemu armatorowi cywilnemu Flota Mercante del Estado. Wycofane ze służby 29 IX („Pampa”) i 27 XI („Chaco”) 1950, zimą 1950/1951 zostały sprzedane za 3 mln peso krajowemu armatorowi Navemar S.A. z Buenos Aires jako „Tajamar” i „Ultramar”. Pod banderą handlową służyły do czerwca 1964, ostatecznie skreślone i oddane na złom w Buenos Aires.
Pojemność 2162 BRT, 1264 („Pampa”) i 1268 („Chaco”) NRT; nośność 3630 („Pampa”) i 3650 („Chaco”) DWT; wyporność 1100 t; wymiary: długość 79,2 m („Pampa”) i 83,6 m („Chaco”); szerokość 11,5 m; wysokość 7,3 m; zanurzenie 5-5,5 m; napęd: maszyna parowa trójstopniowego rozprężania (produkcji własnej stoczni), 3-cylindrowa, o mocy indykowanej 1750 KM, nominalnej 225 KM; dwa kotły; pojedyncza śruba; prędkość maksymalna 12 węzłów, ekonomiczna 9,5 węzłów; zapas paliwa: 350 t oleju napędowego; uzbrojenie: dwa działa 76 mm (czasowo); załoga: 30 ludzi; 85 miejsc pasażerskich; kadłub stalowy, dwa pokłady, trzy ładownie; wyposażenie ładunkowe: jeden bom 25-tonowy i pięć 5-tonowych.
