DANZIG, statek handlowy (1923)
(Utworzył nową stronę „{{paper}} „DANZIG”, statek handlowy Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | „DANZIG”, statek handlowy | + | '''„DANZIG”''', statek handlowy pływający pod banderą [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]]. Zbudowany jako statek towarowo-pasażerski „Jonas Lie” w norweskiej stoczni Bergens Mekaniske Verksteder (nr budowy 33) dla armatora Wollerta Konowa z Bergen. Zwodowany w czerwcu 1875. |
| − | [[Category: | + | Armatorzy: od 1877 Døscher & Co.; od 1878 Bergensk-Nordlandske Dampskibsselskab, od stycznia 1884 Bergenske Dampskibsselskab, od 1916 Det Bergenske Dampskibsselskab, wszyscy z Bergen. W 1899 i 1913 dokonano wymiany kotła. W 1915 przebudowany na statek towarowy. <br/><br/> |
| + | W kwietniu 1922 przeniesiony pod banderę Gdańska i przemianowany na „Danzig”, armatorem była Nord-Ostsee Reederei (Żegluga Morze Północne–Bałtyk). W listopadzie 1922 zakupiony przez Towarzystwo Żeglugi Morskiej „Sarmacja” (będące spółką polsko-norweską, w której 40% udziałów miało Det Bergenske Dampskibsselskab) i jako „Warta” zarejestrowany z portem macierzystym w Gdańsku. Pod polską banderą zajmował się głównie przewozem drewna do Skandynawii. Kapitanem był Friedrich von Poten (Austriak, były kmdr ppor. cesarsko-królewskiej marynarki), starszym oficerem Karol Ryncki. Odstawiony ze służby jesienią 1923, na początku 1927 oddany na złom. <br/><br/> | ||
| + | Kadłub żelazny; pojemność: w 1876: 614 BRT, 477 NRT; w 1903: 619 BRT, 379 NRT; w 1919: 626 BRT, 348 NRT; nośność 600 DWT; wymiary: długość 50,74 m; szerokość 7,52 m; zanurzenie 4 m; wysokość 6,15 m; napęd: maszyna parowa dwustopniowego rozprężania (produkcji własnej stoczni), dwucylindrowa, o mocy indykowanej 375 KM (nominalnej 78 KM); jeden kocioł (ciśnienie robocze 9,8 kg/cm²); jedna śruba; 39 miejsc pasażerskich (do 1915). {{author: OM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | |||
| + | |||
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Albert Hans-Jürgen, ''Die deutsche Handelsmarine 1870-2000'', Ratzeburg 2000. <br/> | ||
| + | Fornaçon Siegfried, ''Die Danziger Seeschiffe 1815-1945'', „Strandgut” 1991-93, nr 25-32. <br/> | ||
| + | „Lloyd's Register of British & Foreign Shipping” 1878/79, 1901/02, 1907/08. <br/> | ||
| + | „Lloyd's Universal Register” 1889/90. <br/> | ||
| + | „Lloyd's Register of Shipping” 1919/20. <br/> | ||
| + | Miciński Jerzy, ''Księga statków polskich 1918-1945'', t. 1, Gdańsk 1996. <br/> | ||
| + | www.sjohistorie.no/no/skip/15825. | ||
Aktualna wersja na dzień 12:52, 11 kwi 2024
„DANZIG”, statek handlowy pływający pod banderą II Wolnego Miasta Gdańska. Zbudowany jako statek towarowo-pasażerski „Jonas Lie” w norweskiej stoczni Bergens Mekaniske Verksteder (nr budowy 33) dla armatora Wollerta Konowa z Bergen. Zwodowany w czerwcu 1875.
Armatorzy: od 1877 Døscher & Co.; od 1878 Bergensk-Nordlandske Dampskibsselskab, od stycznia 1884 Bergenske Dampskibsselskab, od 1916 Det Bergenske Dampskibsselskab, wszyscy z Bergen. W 1899 i 1913 dokonano wymiany kotła. W 1915 przebudowany na statek towarowy.
W kwietniu 1922 przeniesiony pod banderę Gdańska i przemianowany na „Danzig”, armatorem była Nord-Ostsee Reederei (Żegluga Morze Północne–Bałtyk). W listopadzie 1922 zakupiony przez Towarzystwo Żeglugi Morskiej „Sarmacja” (będące spółką polsko-norweską, w której 40% udziałów miało Det Bergenske Dampskibsselskab) i jako „Warta” zarejestrowany z portem macierzystym w Gdańsku. Pod polską banderą zajmował się głównie przewozem drewna do Skandynawii. Kapitanem był Friedrich von Poten (Austriak, były kmdr ppor. cesarsko-królewskiej marynarki), starszym oficerem Karol Ryncki. Odstawiony ze służby jesienią 1923, na początku 1927 oddany na złom.
Kadłub żelazny; pojemność: w 1876: 614 BRT, 477 NRT; w 1903: 619 BRT, 379 NRT; w 1919: 626 BRT, 348 NRT; nośność 600 DWT; wymiary: długość 50,74 m; szerokość 7,52 m; zanurzenie 4 m; wysokość 6,15 m; napęd: maszyna parowa dwustopniowego rozprężania (produkcji własnej stoczni), dwucylindrowa, o mocy indykowanej 375 KM (nominalnej 78 KM); jeden kocioł (ciśnienie robocze 9,8 kg/cm²); jedna śruba; 39 miejsc pasażerskich (do 1915).
Bibliografia:
Albert Hans-Jürgen, Die deutsche Handelsmarine 1870-2000, Ratzeburg 2000.
Fornaçon Siegfried, Die Danziger Seeschiffe 1815-1945, „Strandgut” 1991-93, nr 25-32.
„Lloyd's Register of British & Foreign Shipping” 1878/79, 1901/02, 1907/08.
„Lloyd's Universal Register” 1889/90.
„Lloyd's Register of Shipping” 1919/20.
Miciński Jerzy, Księga statków polskich 1918-1945, t. 1, Gdańsk 1996.
www.sjohistorie.no/no/skip/15825.
