SZCZEPUŁA STANISŁAWA WANDA, profesor Politechniki Gdańskiej

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
{{web}}
 
{{web}}
'''STANISŁAWA WANDA SZCZEPUŁA''' z domu Okienko (17 VII 1916 Wolfsberg, Austria – 10 IV 2014 Gdańsk), profesor  [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG) – pierwsza kobieta z tytułem profesorskim w historii PG), chemiczka specjalizująca się w technologii żywności i mikrobiologii technicznej. Córka Adama, naczelnika Izby Skarbowej, prezesa oddziału Stronnictwa Narodowego w Tarnopolu, oraz Anny z domu Hawranek. W 1935 roku uzyskała maturę w Prywatnym Gimnazjum Żeńskim Zofii Lenkiewiczowej im. Marii Konopnickiej w Tarnopolu, od 1937 studiowała na Wydziale Rolnym Politechniki Lwowskiej, na którym w 1941 uzyskała stopień inżyniera rolnictwa. Od 1944 w Krakowie, 24 VIII 1945 roku ukończyła Wydział Rolniczo-Leśny Uniwersytetu Jagiellońskiego jako inżynier rolnictwa i magister nauk rolniczych. <br/><br/>
+
[[File: Stanisława_Wanda_Szczepuła.jpg | thumb|  Stanisława Wanda Szczepuła]]
Od kwietnia 1945 do lutego 1946 roku pracowała w Cukrowni „Janikowo” w Janikowie. W Gdańsku od września 1946, do 1976 zatrudniona na PG. W latach 1974–1976 pracowała jednocześnie jako ekspert w zakresie mikrobiologii żywności w Food and Agriculture Organisation oraz United Nations Industrial Development Organization, agendzie Organizacji Narodów Zjednoczonych. Była profesorem w Państwowym Uniwersytecie w Ułan Bator w Mongolii. Od 1 X 1976 roku na emeryturze. <br/><br/>
+
[[File: Tramwaj_im._Wandy_Szczepuły.jpg |thumb| Tramwaj im. Wandy Szczepuły na pętli w Siedlcach]]
Od 19 VI 1951 roku doktor (na Wydziale Rolnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie), od 26 V 1962 doktor habilitowany (w Wyższej Szkole Rolniczej we Wrocławiu). Od 8 VIII 1963 docent na PG, od 12 I 1972 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 1975 profesor zwyczajny. W latach 1965–1969 była kierowniczką Katedry Mikrobiologii Technicznej, a w okresie 1966–1967 prodziekanem do spraw studenckich na Wydziale Chemicznym. Od 1948 do 1950 pełniła funkcję kierowniczki laboratorium w Spółdzielni Jajczarsko-Drobiarskiej w Gdyni. W latach 1971–1973 pracowała jednocześnie w Instytucie Biologii [[UNIWERSYTET GDAŃSKI| Uniwersytetu Gdańskiego]]. <br/><br/>
+
'''STANISŁAWA WANDA SZCZEPUŁA''' z domu Okienko (17 VII 1916 Wolfsberg, Austria – 10 IV 2014 Gdańsk), profesor  [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG) – pierwsza kobieta z tytułem profesorskim w historii PG), chemiczka specjalizująca się w technologii żywności i mikrobiologii technicznej. Córka Adama, naczelnika Izby Skarbowej, prezesa oddziału Stronnictwa Narodowego w Tarnopolu, oraz Anny z domu Hawranek. W 1935 uzyskała maturę w Prywatnym Gimnazjum Żeńskim Zofii Lenkiewiczowej im. Marii Konopnickiej w Tarnopolu, od 1937 studiowała na Wydziale Rolnym Politechniki Lwowskiej, na którym w 1941 uzyskała stopień inżyniera rolnictwa. Od 1944 w Krakowie, 24 VIII 1945 ukończyła Wydział Rolniczo-Leśny Uniwersytetu Jagiellońskiego jako inżynier rolnictwa i magister nauk rolniczych. <br/><br/>
Autorka i współautorka prac na temat mikrobiologii, technologii żywności, współtwórczyni sześciu patentów; opracowała między innymi technologię produkcji lodów Calypso, produkowanych od 1960 roku w Państwowej Chłodni Składowej „Lodmor” w Gdańsku. <br/><br/>
+
Od kwietnia 1945 do lutego 1946 pracowała w Cukrowni „Janikowo” w Janikowie. W Gdańsku od września 1946, do 1976 zatrudniona na PG. W latach 1974–1976 pracowała jednocześnie jako ekspert w zakresie mikrobiologii żywności w Food and Agriculture Organisation oraz United Nations Industrial Development Organization, agendzie Organizacji Narodów Zjednoczonych. Była profesorem w Państwowym Uniwersytecie w Ułan Bator w Mongolii. Od 1 X 1976 na emeryturze. <br/><br/>
 +
Od 19 VI 1951 doktor (na Wydziale Rolnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie), od 26 V 1962 doktor habilitowany (w Wyższej Szkole Rolniczej we Wrocławiu). Od 8 VIII 1963 docent na PG, od 12 I 1972 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 1975 profesor zwyczajny. W latach 1965–1969 była kierowniczką Katedry Mikrobiologii Technicznej, a w okresie 1966–1967 prodziekanem do spraw studenckich na Wydziale Chemicznym. Od 1948 do 1950 pełniła funkcję kierowniczki laboratorium w Spółdzielni Jajczarsko-Drobiarskiej w Gdyni. W latach 1971–1973 pracowała jednocześnie w Instytucie Biologii [[UNIWERSYTET GDAŃSKI| Uniwersytetu Gdańskiego]]. Autorka i współautorka prac na temat mikrobiologii, technologii żywności, współtwórczyni sześciu patentów; opracowała m.in. technologię produkcji lodów Calypso, produkowanych od 1960 w Państwowej Chłodni Składowej „Lodmor” w Gdańsku. <br/><br/>
 
Członkini Komitetu Mikrobiologii Polskiej Akademii Nauk, Towarzystwa Mikrobiologii Stosowanej w Wielkiej Brytanii, Stowarzyszenia Naukowo-Technicznego Inżynierów i Techników Przemysłu Spożywczego, Rady Naukowej Instytutu Mleczarstwa w Warszawie. Należała również do [[NIEZALEŻNY SAMORZĄDNY ZWIĄZEK ZAWODOWY „SOLIDARNOŚĆ” REGION GDAŃSKI | Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”]] <br/><br/>
 
Członkini Komitetu Mikrobiologii Polskiej Akademii Nauk, Towarzystwa Mikrobiologii Stosowanej w Wielkiej Brytanii, Stowarzyszenia Naukowo-Technicznego Inżynierów i Techników Przemysłu Spożywczego, Rady Naukowej Instytutu Mleczarstwa w Warszawie. Należała również do [[NIEZALEŻNY SAMORZĄDNY ZWIĄZEK ZAWODOWY „SOLIDARNOŚĆ” REGION GDAŃSKI | Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”]] <br/><br/>
Odznaczona między innymi Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1972), Odznaką Racjonalizatora Produkcji (1957), Medalem Pamiątkowym Politechniki Gdańskiej (1999).
+
Odznaczona m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1972), Odznaką Racjonalizatora Produkcji (1957), Medalem Pamiątkowym Politechniki Gdańskiej (1999). Żona Jana (26 I 1914 Lwów – 21 IX 1990 Sopot), inżyniera chemika, matka Barbary Szczepuły-Ponikowskiej (ur. 1943 Kraków), magistra inżyniera architekta, dziennikarki, oraz Anny Górowskiej (ur. 1948 Gdańsk), magistra inżyniera chemika, menadżerki. Pochowana na cmentarzu komunalnym w Sopocie. Od 9 IV 2021 jej imię nosi gdański tramwaj Pesa Jazz Duo 128NG nr 1072. {{author: WP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
Żona Jana (26 I 1914 Lwów – 21 IX 1990 Sopot), inżyniera chemika, matka Barbary Szczepuły-Ponikowskiej (ur. 1943 Kraków), magistra inżyniera architekta, dziennikarki, oraz Anny Górowskiej (ur. 1948 Gdańsk), magistra inżyniera chemika, menadżerki. Pochowana na cmentarzu komunalnym w Sopocie. {{author: WP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
'''Bibliografia''': <br/>
 +
Dział Obiegu i Archiwizacji Dokumentów Politechniki Gdańskiej. <br/>
 +
''Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej 1945–2017'', red. Wojciech Chrzanowski, Gdańsk 2017, s. 142-143.

Aktualna wersja na dzień 13:04, 2 lip 2024

Stanisława Wanda Szczepuła
Tramwaj im. Wandy Szczepuły na pętli w Siedlcach

STANISŁAWA WANDA SZCZEPUŁA z domu Okienko (17 VII 1916 Wolfsberg, Austria – 10 IV 2014 Gdańsk), profesor Politechniki Gdańskiej (PG) – pierwsza kobieta z tytułem profesorskim w historii PG), chemiczka specjalizująca się w technologii żywności i mikrobiologii technicznej. Córka Adama, naczelnika Izby Skarbowej, prezesa oddziału Stronnictwa Narodowego w Tarnopolu, oraz Anny z domu Hawranek. W 1935 uzyskała maturę w Prywatnym Gimnazjum Żeńskim Zofii Lenkiewiczowej im. Marii Konopnickiej w Tarnopolu, od 1937 studiowała na Wydziale Rolnym Politechniki Lwowskiej, na którym w 1941 uzyskała stopień inżyniera rolnictwa. Od 1944 w Krakowie, 24 VIII 1945 ukończyła Wydział Rolniczo-Leśny Uniwersytetu Jagiellońskiego jako inżynier rolnictwa i magister nauk rolniczych.

Od kwietnia 1945 do lutego 1946 pracowała w Cukrowni „Janikowo” w Janikowie. W Gdańsku od września 1946, do 1976 zatrudniona na PG. W latach 1974–1976 pracowała jednocześnie jako ekspert w zakresie mikrobiologii żywności w Food and Agriculture Organisation oraz United Nations Industrial Development Organization, agendzie Organizacji Narodów Zjednoczonych. Była profesorem w Państwowym Uniwersytecie w Ułan Bator w Mongolii. Od 1 X 1976 na emeryturze.

Od 19 VI 1951 doktor (na Wydziale Rolnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie), od 26 V 1962 doktor habilitowany (w Wyższej Szkole Rolniczej we Wrocławiu). Od 8 VIII 1963 docent na PG, od 12 I 1972 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 1975 profesor zwyczajny. W latach 1965–1969 była kierowniczką Katedry Mikrobiologii Technicznej, a w okresie 1966–1967 prodziekanem do spraw studenckich na Wydziale Chemicznym. Od 1948 do 1950 pełniła funkcję kierowniczki laboratorium w Spółdzielni Jajczarsko-Drobiarskiej w Gdyni. W latach 1971–1973 pracowała jednocześnie w Instytucie Biologii Uniwersytetu Gdańskiego. Autorka i współautorka prac na temat mikrobiologii, technologii żywności, współtwórczyni sześciu patentów; opracowała m.in. technologię produkcji lodów Calypso, produkowanych od 1960 w Państwowej Chłodni Składowej „Lodmor” w Gdańsku.

Członkini Komitetu Mikrobiologii Polskiej Akademii Nauk, Towarzystwa Mikrobiologii Stosowanej w Wielkiej Brytanii, Stowarzyszenia Naukowo-Technicznego Inżynierów i Techników Przemysłu Spożywczego, Rady Naukowej Instytutu Mleczarstwa w Warszawie. Należała również do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”

Odznaczona m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1972), Odznaką Racjonalizatora Produkcji (1957), Medalem Pamiątkowym Politechniki Gdańskiej (1999). Żona Jana (26 I 1914 Lwów – 21 IX 1990 Sopot), inżyniera chemika, matka Barbary Szczepuły-Ponikowskiej (ur. 1943 Kraków), magistra inżyniera architekta, dziennikarki, oraz Anny Górowskiej (ur. 1948 Gdańsk), magistra inżyniera chemika, menadżerki. Pochowana na cmentarzu komunalnym w Sopocie. Od 9 IV 2021 jej imię nosi gdański tramwaj Pesa Jazz Duo 128NG nr 1072. WP







Bibliografia:
Dział Obiegu i Archiwizacji Dokumentów Politechniki Gdańskiej.
Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej 1945–2017, red. Wojciech Chrzanowski, Gdańsk 2017, s. 142-143.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania