STOWARZYSZENIE ŚPIEWACZE
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Kniewel Theodor Friedrichl.JPG|thumb|Theodor Friedrich Kniewel, założyciel Stowarzyszenia Śpiewaczego]] | [[File:Kniewel Theodor Friedrichl.JPG|thumb|Theodor Friedrich Kniewel, założyciel Stowarzyszenia Śpiewaczego]] | ||
− | [[File:Georg_Friedrich_Brandstater.jpg|thumb|Książeczka programowa koncertu Stowarzyszenia Śpiewaczego pod dyrekcją Georga Schumanna, Friedrich-Wilhelm-Schützenhaus 4 IV 1890 | + | [[File:Georg_Friedrich_Brandstater.jpg|thumb|Książeczka programowa koncertu Stowarzyszenia Śpiewaczego pod dyrekcją Georga Schumanna, Friedrich-Wilhelm-Schützenhaus 4 IV 1890]] |
− | '''STOWARZYSZENIE ŚPIEWACZE''' ( | + | '''STOWARZYSZENIE ŚPIEWACZE W GDAŃSKU''' (Gesangverein zu Danzig, Danziger Gesangverein), od 21 IX 1899 Gdańska Akademia Śpiewu (Danziger Singakademie). Stowarzyszenie Śpiewacze (Danziger Gesangverein), amatorski chór mieszany, powstały 18 I 1818 z inicjatywy [[KNIEWEL THEODOR FRIEDRICH, archidiakon kościoła NMP, kompozytor, dyrygent | Theodora Friedricha Kniewela]], działający z przerwami do 1945. Celem było wykonywanie oratoriów religijnych i świeckich oraz utworów chóralnych z udziałem solistów i towarzyszeniem orkiestry. Pierwszy koncert odbył się 4 III 1819 w sali balowej hotelu Russisches Haus przy Holzgasse 25 (ul. Kładki; zob. [[HOTELE | hotele. Tabela: Hotele do 1945]]), wykonano oratorium Georga F. Händla ''Mesjasz''. W kolejnych wykonywano m.in. utwory pasyjne w okresie Wielkiego Postu i adwentu. Taki repertuar przeważał do końca istnienia stowarzyszenia. <br/><br/> |
− | Główną rolę w organizacji odgrywał kierownik muzyczny, jednocześnie dyrygent zespołu, który ustalał jego repertuar. Często zmieniający się prezesi zajmowali się sprawami administracyjnymi. Utwory prezentowano w gdańskich kościołach, a także w większych salach, na przykład hotelu „De Berlin” ([[HOTELE | hotele. Tabela: Hotele do 1945 | + | Główną rolę w organizacji odgrywał kierownik muzyczny, jednocześnie dyrygent zespołu, który ustalał jego repertuar. Często zmieniający się prezesi zajmowali się sprawami administracyjnymi. Utwory prezentowano w gdańskich kościołach, a także w większych salach, na przykład hotelu „De Berlin” ([[HOTELE | hotele. Tabela: Hotele do 1945]]) przy Vorstädtischer Graben 18 (ul. Podwale Przedmiejskie) czy [[BRACTWA STRZELECKIE | Bractwa Strzeleckiego Fryderyka Wilhelma]] przy obecnej ul. 3 Maja ([[OGRÓD STRZELECKI I DOM STRZELECKI IM. FRYDERYKA WILHELMA | Ogród Strzelecki i Dom Strzelecki]]), gdzie 4 IV 1890 pod dyrekcją Georga Schumanna po raz pierwszy w Gdańsku wykonano kantatę na święto Reformacji ''Eine feste Burg ist unser Gott'' Johanna Sebastiana Bacha oraz zbiór pieśni żałobnych ''Ein deutsches Requiem'' (''Niemieckie requiem'') Johannesa Brahmsa (partie solowe śpiewali: sopranistka Katharina Brandstäter, siostra [[BRANDSTÄTER GEORG FRIEDRICH, pedagog, kompozytor | Georga Brandstätera]], i Hermann Gausche, baryton z Frankfurtu nad Menem). W 1916 koncert charytatywny na rzecz pomocy ofiarom wojny odbył się w [[SPORTHALLE (Opera Bałtycka) | sali sportowej]] przy obecnej al. Zwycięstwa 15 (zob. też [[OPERA BAŁTYCKA | Opera Bałtycka]]). Ostatnie koncerty oratoryjne dano w adwencie 1944 oraz 7 I 1945 w Gdyni.<br/><br/> |
− | W 1917 | + | W 1917, w stulecie działalności, sekretarz organizacji [[SIEBENFREUND KURT EDUARD RICHARD, radny, poseł, senator | Kurt Eduard Siebenfreund]], opracował jej dotychczasową historię ''Hundert Jahre Danziger Singakademie 1818-1917. Denkschrift zur Feier des 100 jährigen Bestehens der Danziger Singakademie (E.V.) am 15./16. Dezember 1917'', tym cenniejszą, iż materiały źródłowe, z których korzystał, uległy zniszczeniu w marcu 1945. {{author: MrGl}} <br/><br/> |
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
|- | |- | ||
Linia 51: | Linia 51: | ||
|- | |- | ||
| 1818–1836 | | 1818–1836 | ||
− | | [[KNIEWEL THEODOR FRIEDRICH | Theodor Friedrich Kniewel]] | + | | [[KNIEWEL THEODOR FRIEDRICH, archidiakon kościoła NMP, kompozytor, dyrygent | Theodor Friedrich Kniewel]] |
| 1783–1859 | | 1783–1859 | ||
|- | |- | ||
Linia 59: | Linia 59: | ||
|- | |- | ||
| 1843–1858 | | 1843–1858 | ||
− | | [[MARKULL FRIEDRICH WILHELM | Friedrich Wilhelm Markull]] | + | | [[MARKULL FRIEDRICH WILHELM, organista, kompozytor | Friedrich Wilhelm Markull]] |
| 1816–1887 | | 1816–1887 | ||
|- | |- | ||
Linia 75: | Linia 75: | ||
|- | |- | ||
| 1880–1881 | | 1880–1881 | ||
− | | [[FUCHS CARL DORIUS JOHANNES | Carl Dorius Fuchs]] | + | | [[FUCHS CARL DORIUS JOHANNES, pianista, organista, kompozytor | Carl Dorius Fuchs]] |
| 1838–1922 | | 1838–1922 | ||
|- | |- | ||
| 1881–1890 | | 1881–1890 | ||
− | | [[JOETZE FRANZ JOHANN CARL | Franz Johann Joetze]] | + | | [[JOETZE FRANZ JOHANN CARL, organista, dyrygent, kompozytor | Franz Johann Joetze]] |
| 1838–1914 | | 1838–1914 | ||
|- | |- | ||
Linia 87: | Linia 87: | ||
|- | |- | ||
| 1896–1900 | | 1896–1900 | ||
− | | [[HEIDINGSFELD LUDWIG | Ludwig Heidingsfeld]] | + | | [[HEIDINGSFELD LUDWIG, dyrygent, kompozytor | Ludwig Heidingsfeld]] |
| 1854–1920 | | 1854–1920 | ||
|- | |- | ||
Linia 95: | Linia 95: | ||
|- | |- | ||
| 1901–1925 | | 1901–1925 | ||
− | | [[BINDER FRITZ CARL | Fritz Binder]] | + | | [[BINDER FRITZ CARL, pianista, dyrygent | Fritz Binder]] |
| 1873–1945 | | 1873–1945 | ||
|- | |- | ||
| 1925–1945 | | 1925–1945 | ||
− | | [[KOENENKAMP REINHOLD ADOLF OSCAR | Reinhold Koenenkamp]] | + | | [[KOENENKAMP REINHOLD ADOLF OSCAR, śpiewak, kompozytor | Reinhold Koenenkamp]] |
| 1883–1962 | | 1883–1962 | ||
|- | |- |
Aktualna wersja na dzień 07:44, 29 lip 2024
STOWARZYSZENIE ŚPIEWACZE W GDAŃSKU (Gesangverein zu Danzig, Danziger Gesangverein), od 21 IX 1899 Gdańska Akademia Śpiewu (Danziger Singakademie). Stowarzyszenie Śpiewacze (Danziger Gesangverein), amatorski chór mieszany, powstały 18 I 1818 z inicjatywy Theodora Friedricha Kniewela, działający z przerwami do 1945. Celem było wykonywanie oratoriów religijnych i świeckich oraz utworów chóralnych z udziałem solistów i towarzyszeniem orkiestry. Pierwszy koncert odbył się 4 III 1819 w sali balowej hotelu Russisches Haus przy Holzgasse 25 (ul. Kładki; zob. hotele. Tabela: Hotele do 1945), wykonano oratorium Georga F. Händla Mesjasz. W kolejnych wykonywano m.in. utwory pasyjne w okresie Wielkiego Postu i adwentu. Taki repertuar przeważał do końca istnienia stowarzyszenia.
Główną rolę w organizacji odgrywał kierownik muzyczny, jednocześnie dyrygent zespołu, który ustalał jego repertuar. Często zmieniający się prezesi zajmowali się sprawami administracyjnymi. Utwory prezentowano w gdańskich kościołach, a także w większych salach, na przykład hotelu „De Berlin” ( hotele. Tabela: Hotele do 1945) przy Vorstädtischer Graben 18 (ul. Podwale Przedmiejskie) czy Bractwa Strzeleckiego Fryderyka Wilhelma przy obecnej ul. 3 Maja ( Ogród Strzelecki i Dom Strzelecki), gdzie 4 IV 1890 pod dyrekcją Georga Schumanna po raz pierwszy w Gdańsku wykonano kantatę na święto Reformacji Eine feste Burg ist unser Gott Johanna Sebastiana Bacha oraz zbiór pieśni żałobnych Ein deutsches Requiem (Niemieckie requiem) Johannesa Brahmsa (partie solowe śpiewali: sopranistka Katharina Brandstäter, siostra Georga Brandstätera, i Hermann Gausche, baryton z Frankfurtu nad Menem). W 1916 koncert charytatywny na rzecz pomocy ofiarom wojny odbył się w sali sportowej przy obecnej al. Zwycięstwa 15 (zob. też Opera Bałtycka). Ostatnie koncerty oratoryjne dano w adwencie 1944 oraz 7 I 1945 w Gdyni.
W 1917, w stulecie działalności, sekretarz organizacji Kurt Eduard Siebenfreund, opracował jej dotychczasową historię Hundert Jahre Danziger Singakademie 1818-1917. Denkschrift zur Feier des 100 jährigen Bestehens der Danziger Singakademie (E.V.) am 15./16. Dezember 1917, tym cenniejszą, iż materiały źródłowe, z których korzystał, uległy zniszczeniu w marcu 1945.
Rok | Liczba członków |
---|---|
1818 | 30 |
1840 | 53 |
1850 | 46 |
1870 | 126 |
1880 | 318 |
1890 | 290 |
1900 | 451 |
1910 | 409 |
1917 | 304 |
Kadencja | Imię i nazwisko | Lata życia |
---|---|---|
1818–1836 | Theodor Friedrich Kniewel | 1783–1859 |
1837 | Charles Robert Boyd | 1789–1853 |
1843–1858 | Friedrich Wilhelm Markull | 1816–1887 |
1859–1866 | Friedrich Wilhelm Rehfeldt | około 1825 – po 1866 |
1867–1875 | Heinrich Collin | 1838–1906 |
1875–1880 | Heinrich Laudenbach | 1827–1907 |
1880–1881 | Carl Dorius Fuchs | 1838–1922 |
1881–1890 | Franz Johann Joetze | 1838–1914 |
1890–1896 | Georg Schumann | 1866–1952 |
1896–1900 | Ludwig Heidingsfeld | 1854–1920 |
1901–1901 | Karl Frank | 1848–1921 |
1901–1925 | Fritz Binder | 1873–1945 |
1925–1945 | Reinhold Koenenkamp | 1883–1962 |
Data | Wykonywany utwór |
---|---|
4 III 1819 | Mesjasz Georga F. Händla |
24 XI 1821 | Requiem Wolfganga Amadeusa Mozarta |
grudzień 1823 | Msza Josepha Haydna |
9 V 1840 | Paulus Felixa Mendelssohna-Bartholdiego |
12 II 1852 | Sceny z „Fausta” Goethego księcia Antoniego Radziwiłła |
18 IV 1862 | Juda Machabeusz Georga F. Händla |
13 XII 1862 | Pory roku Josepha Haydna |
24 III 1872 | Pasja według św. Mateusza Johanna Sebastiana Bacha |
14 IV 1878 | Requiem Giuseppe Verdiego |
9 XI 1883 | Luter w Wormacji Ludwiga Meinardusa (400-lecie urodzin Marcina Lutra) |
19 IV 1885 | Pasja według św. Mateusza Johanna Sebastiana Bacha (200-lecie urodzin kompozytora) |
4 XII 1892 | Juda Machabeusz Georga F. Händla (75-lecie istnienia stowarzyszenia) |
24 IV 1894 | Schicksalslied Johannesa Brahmsa |
21 IV 1906 | Pasja według św. Mateusza Johanna Sebastiana Bacha |
7 XII 1910 | Quo vadis? Feliksa Nowowiejskiego |
3 II 1922 | Pory roku Josepha Haydna |
3 IV 1942 | Pasja według św. Jana Johanna Sebastiana Bacha |