NICKEL WALTER, bankowiec, radny
(Utworzył nową stronę „{{web}} {{author: MrGl}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | {{author: MrGl}} [[Category: | + | '''WALTER NICKEL''' (6 III 1902 Wermersdorf (Pogorzała Wieś), Żuławy Malborskie – 12 IX 1973 Hanover), bankowiec, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Maturę zdał w 1920 w Berlinie, studiował prawo i ekonomię na uniwersytetach w Tybindze i Greifswaldzie, w 1925 uzyskał doktorat.<br/><br/> |
| + | W Gdańsku od 1926, w 1927 był referendarzem sądowym, w 1931 – asesorem sądowym (Landgericht der Freien Stadt Danzig). Z poparciem NSDAP został radcą rejencyjnym. W 1933 był organizatorem nowo powołanej instytucji finansowej Staatsbank der Freien Stadt Danzig (Bank Państwowy Wolnego Miasta Gdańska) i do 1939 jego dyrektorem naczelnym, a od września tegoż roku jego likwidatorem. Od września 1939 był również państwowym komisarzem do spraw mienia skonfiskowanego w Gdańsku prywatnym firmom żydowskim i polskim. Od lipca 1940 do marca 1945 był członkiem Rady Miejskiej i skarbnikiem miasta Gdańska (Stadtkämmerer).<br/><br/> | ||
| + | Mieszkał w latach 1928–1935 przy Althofweg 8 (ul. Fiszera), w 1939 przy Uphagenweg 25 (ul. Uphagena), w 1942 przy Jäschkentaler Weg 20 A (ul. Jaśkowa Dolina). Od 1945 w Niemczech. Pracował w bankowości, w latach 1953–1967 był prezesem banku w Brunszwiku (Braunschweig) w RFN. Żonaty z Leonie Wiebe (zm. po 1973). Jego nekrolog podpisały córki Ewa Maria (panna), Ruth Enss i syn Wolfgang. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 19:05, 12 paź 2022
WALTER NICKEL (6 III 1902 Wermersdorf (Pogorzała Wieś), Żuławy Malborskie – 12 IX 1973 Hanover), bankowiec, radny Gdańska. Maturę zdał w 1920 w Berlinie, studiował prawo i ekonomię na uniwersytetach w Tybindze i Greifswaldzie, w 1925 uzyskał doktorat.
W Gdańsku od 1926, w 1927 był referendarzem sądowym, w 1931 – asesorem sądowym (Landgericht der Freien Stadt Danzig). Z poparciem NSDAP został radcą rejencyjnym. W 1933 był organizatorem nowo powołanej instytucji finansowej Staatsbank der Freien Stadt Danzig (Bank Państwowy Wolnego Miasta Gdańska) i do 1939 jego dyrektorem naczelnym, a od września tegoż roku jego likwidatorem. Od września 1939 był również państwowym komisarzem do spraw mienia skonfiskowanego w Gdańsku prywatnym firmom żydowskim i polskim. Od lipca 1940 do marca 1945 był członkiem Rady Miejskiej i skarbnikiem miasta Gdańska (Stadtkämmerer).
Mieszkał w latach 1928–1935 przy Althofweg 8 (ul. Fiszera), w 1939 przy Uphagenweg 25 (ul. Uphagena), w 1942 przy Jäschkentaler Weg 20 A (ul. Jaśkowa Dolina). Od 1945 w Niemczech. Pracował w bankowości, w latach 1953–1967 był prezesem banku w Brunszwiku (Braunschweig) w RFN. Żonaty z Leonie Wiebe (zm. po 1973). Jego nekrolog podpisały córki Ewa Maria (panna), Ruth Enss i syn Wolfgang.
