HOLL JOHANN GOTTFRIED, złotnik
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File:1_Johann_Gottfreid_Holl.jpg|thumb|Johann Gottfried Holl, kufel z emblematyką pszczelą, srebro, częściowo złocone]] | ||
| + | [[File:2_Johann_Gottfreid_Holl.jpg|thumb|Johann Gottfried Holl, kufel z emblematyką pszczelą, srebro, częściowo złocone]] | ||
[[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | [[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
| − | '''JOHANN GOTTFRIED HOLL''' (zm. 1689 Gdańsk), złotnik. Syn [[HOLL HIERONYMUS I | Hieronymusa Holla I]]. W latach 1665–1671 uczył się w warsztacie ojca. Pracę mistrzowską wykonał u Gregora Zobela w 1678 roku. Sam kształcił [[MYLIUS DANIEL FRIEDRICH | Daniela Friedricha Myliusa]], a także swoich dwóch synów – Amandusa Gottfrieda i [[HOLL JOHANN CHRISTIAN I | Johanna Christiana]] (drugi z nich uzyskał tytuł mistrzowski). W latach 1689–1701 pracownię prowadziła wdowa Hollin. <br/><br/> | + | '''JOHANN GOTTFRIED HOLL''' (zm. 1689 Gdańsk), złotnik. Syn [[HOLL HIERONYMUS I, złotnik | Hieronymusa Holla I]]. W latach 1665–1671 uczył się w warsztacie ojca. Pracę mistrzowską wykonał u Gregora Zobela w 1678 i 15 marca tego roku otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). Sam kształcił w warsztacie przy Breitgasse (ul. Szeroka) |
| − | Używał znaku warsztatowego z monogramem J/GH w trójliściu. W jego produkcji dominują przedmioty świeckie. Wykonywał przede wszystkim luksusowe naczynia z dekoracją reliefową, | + | [[MYLIUS DANIEL FRIEDRICH, złotnik | Daniela Friedricha Myliusa]], a także swoich dwóch synów – Amandusa Gottfrieda i [[HOLL JOHANN CHRISTIAN I, złotnik | Johanna Christiana]] (drugi z nich uzyskał tytuł mistrzowski). W latach 1689–1701 pracownię prowadziła wdowa Hollin. <br/><br/> |
| + | Używał znaku warsztatowego z monogramem J/GH w trójliściu. W jego produkcji dominują przedmioty świeckie. Wykonywał przede wszystkim luksusowe naczynia z dekoracją reliefową, m.in. liczne kufle z akantami i puttami. Wiele jego wyrobów (kufle, kubki, tace) jest zdobionych wizerunkiem Jana III Sobieskiego – w formie repusowanego portretu lub dodanego medalu. Znaną pracą jest taca ukazująca triumfalny wjazd Jana III z królową Marią Kazimierą do Krakowa po zwycięstwie pod Wiedniem (Muzeum Pałac w Wilanowie). Zachowały się również mniej liczne sprzęty kościelne, na przykład kielichy (Gdańsk, Chełmno, Orneta), puszka eucharystyczna (Włocławek), łódka na kadzidło (Piaseczno). <br/><br/> | ||
Zob. też [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] [[Category: Złotnicy]] | Zob. też [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] [[Category: Złotnicy]] | ||
Aktualna wersja na dzień 16:25, 21 wrz 2023
JOHANN GOTTFRIED HOLL (zm. 1689 Gdańsk), złotnik. Syn Hieronymusa Holla I. W latach 1665–1671 uczył się w warsztacie ojca. Pracę mistrzowską wykonał u Gregora Zobela w 1678 i 15 marca tego roku otrzymał obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). Sam kształcił w warsztacie przy Breitgasse (ul. Szeroka)
Daniela Friedricha Myliusa, a także swoich dwóch synów – Amandusa Gottfrieda i Johanna Christiana (drugi z nich uzyskał tytuł mistrzowski). W latach 1689–1701 pracownię prowadziła wdowa Hollin.
Używał znaku warsztatowego z monogramem J/GH w trójliściu. W jego produkcji dominują przedmioty świeckie. Wykonywał przede wszystkim luksusowe naczynia z dekoracją reliefową, m.in. liczne kufle z akantami i puttami. Wiele jego wyrobów (kufle, kubki, tace) jest zdobionych wizerunkiem Jana III Sobieskiego – w formie repusowanego portretu lub dodanego medalu. Znaną pracą jest taca ukazująca triumfalny wjazd Jana III z królową Marią Kazimierą do Krakowa po zwycięstwie pod Wiedniem (Muzeum Pałac w Wilanowie). Zachowały się również mniej liczne sprzęty kościelne, na przykład kielichy (Gdańsk, Chełmno, Orneta), puszka eucharystyczna (Włocławek), łódka na kadzidło (Piaseczno).
Zob. też złotnictwo.
