JANICKI ARKADIUSZ KRZYSZTOF, profesor Uniwersytetu Gdańskiego

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(wstawienie ilustracji (e-mail z 23.04.2018))
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
 
[[File:Arkadiusz_Janicki.jpg|thumb|Arkadiusz Krzysztof Janicki]]
 
[[File:Arkadiusz_Janicki.jpg|thumb|Arkadiusz Krzysztof Janicki]]
  
'''ARKADIUSZ KRZYSZTOF JANICKI''' (ur. 19 IV 1972, Elbląg), naukowiec, historyk, profesor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). Syn podpułkownika Wojska Polskiego Henryka Janickiego (22 VI 1940 – 22 VII 2000) i Stanisławy Danieli z domu Strzałkowskiej (ur. 20. XI 1946). W 1987 roku absolwent Szkoły Podstawowej nr 15 w Koszalinie, w 1991 tamże Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Dubois. W latach 1991–1996 studiował na Wydziale Filologiczno-Historycznym UG, uzyskując tytuł magistra historii. Jednocześnie od 1994 do 1999 roku kształcił się na Wydziale Prawa i Administracji UG i ukończył studia jako magister prawa. W latach 1996–2001 był słuchaczem Studium Doktoranckiego Historii UG. <br/><br/>
+
'''ARKADIUSZ KRZYSZTOF JANICKI''' (ur. 19 IV 1972, Elbląg), naukowiec, historyk, profesor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). Syn podpułkownika Wojska Polskiego Henryka Janickiego (22 VI 1940 – 22 VII 2000) i Stanisławy Danieli z domu Strzałkowskiej (ur. 20. XI 1946). W 1987 absolwent Szkoły Podstawowej nr 15 w Koszalinie, w 1991 tamże Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Dubois. W latach 1991–1996 studiował na Wydziale Filologiczno-Historycznym UG, uzyskując tytuł magistra historii. Jednocześnie od 1994 do 1999 kształcił się na Wydziale Prawa i Administracji UG i ukończył studia jako magister prawa. W latach 1996–2001 był słuchaczem Studium Doktoranckiego Historii UG. <br/><br/>
Po uzyskaniu doktoratu od 1 X 2001 roku pracował jako adiunkt w Instytucie Historii UG, w Zakładzie Historii Kultury i Myśli Politycznej XIX i XX Wieku. Od 2012 roku jest dyrektorem Instytutu Historii Wydziału Historycznego UG. Od 2012 roku doktor habilitowany, od 2013 profesor nadzwyczajny UG. <br/><br/>
+
Po uzyskaniu doktoratu od 1 X 2001 pracował jako adiunkt w Instytucie Historii UG, w Zakładzie Historii Kultury i Myśli Politycznej XIX i XX Wieku. Od 2012 doktor habilitowany, od 2013 profesor nadzwyczajny UG. W latach 2012–2020 dyrektor Instytutu Historii Wydziału Historycznego UG, od 1 IX 2020 dziekan Wydziału Historycznego. <br/><br/>
 
Specjalizuje się w badaniach nad historią guberni bałtyckich w Imperium Rosyjskim w XIX i początkach XX wieku, historią mniejszości polskiej na terenie guberni bałtyckich, rolą i znaczeniem Niemców bałtyckich w dziejach Rosji i Polski, historią studentów polskich na Uniwersytecie w Dorpacie i Politechnice Ryskiej, dziejami rodów polsko-inflanckich w XIX i na początku XX wieku, dziejami szkolnictwa w Imperium Rosyjskim, powstaniem kościuszkowskim. Autor między innymi monografii ''Studenci polscy na Politechnice Ryskiej w latach 1862–1918'' (t. 1: ''Rys historyczny'', t. 2: ''Album Academicum Polonorum (aneks)'', 2005) oraz ''Kurlandia w latach 1795–1915. Z dziejów guberni i jej polskiej mniejszości'' (2011), współautor (z Michałem Laszczkowskim) monografii ''Polskie korporacje bałtyckie przed 1918 r.'' (2011, publikacja także w języku angielskim, niemieckim, estońskim, łotewskim) oraz części monografii ''Polentechnikum'' (z Michałem Laszczkowskim i Ēriksem Jēkabsonsem), zatytułowanej ''Alma Mater Rigensis 1862–1918'' (2012, publikacja dwujęzyczna polsko-łotewska). Autor skryptu ''Zarys historii cywilizacji europejskiej XIX i początku XX wieku. Skrypt dla studentów krajoznawstwa i turystyki historycznej'' (2013), współautor ośmiu podręczników szkolnych z wiedzy o społeczeństwie. <br/><br/>
 
Specjalizuje się w badaniach nad historią guberni bałtyckich w Imperium Rosyjskim w XIX i początkach XX wieku, historią mniejszości polskiej na terenie guberni bałtyckich, rolą i znaczeniem Niemców bałtyckich w dziejach Rosji i Polski, historią studentów polskich na Uniwersytecie w Dorpacie i Politechnice Ryskiej, dziejami rodów polsko-inflanckich w XIX i na początku XX wieku, dziejami szkolnictwa w Imperium Rosyjskim, powstaniem kościuszkowskim. Autor między innymi monografii ''Studenci polscy na Politechnice Ryskiej w latach 1862–1918'' (t. 1: ''Rys historyczny'', t. 2: ''Album Academicum Polonorum (aneks)'', 2005) oraz ''Kurlandia w latach 1795–1915. Z dziejów guberni i jej polskiej mniejszości'' (2011), współautor (z Michałem Laszczkowskim) monografii ''Polskie korporacje bałtyckie przed 1918 r.'' (2011, publikacja także w języku angielskim, niemieckim, estońskim, łotewskim) oraz części monografii ''Polentechnikum'' (z Michałem Laszczkowskim i Ēriksem Jēkabsonsem), zatytułowanej ''Alma Mater Rigensis 1862–1918'' (2012, publikacja dwujęzyczna polsko-łotewska). Autor skryptu ''Zarys historii cywilizacji europejskiej XIX i początku XX wieku. Skrypt dla studentów krajoznawstwa i turystyki historycznej'' (2013), współautor ośmiu podręczników szkolnych z wiedzy o społeczeństwie. <br/><br/>
 
Członek Polskiego Towarzystwa Historycznego (w latach 2009–2012 skarbnik oddziału gdańskiego), [[INSTYTUT BAŁTYCKI | Instytutu Bałtyckiego]], Korporacji Akademickiej Welecja (polskiej organizacji studenckiej powstałej w 1883 roku w Rydze, obecnie działającej na terenie Warszawy: 2007–2011 członek, od 2011 filister i członek Stowarzyszenia Filistrów Welecja). Od 2009 roku członek Rady Naukowej pisma „Historia Academica. Studia i Materiały”. <br/><br/>
 
Członek Polskiego Towarzystwa Historycznego (w latach 2009–2012 skarbnik oddziału gdańskiego), [[INSTYTUT BAŁTYCKI | Instytutu Bałtyckiego]], Korporacji Akademickiej Welecja (polskiej organizacji studenckiej powstałej w 1883 roku w Rydze, obecnie działającej na terenie Warszawy: 2007–2011 członek, od 2011 filister i członek Stowarzyszenia Filistrów Welecja). Od 2009 roku członek Rady Naukowej pisma „Historia Academica. Studia i Materiały”. <br/><br/>
W 2013 roku otrzymał przyznawaną przez UG Nagrodę „Nauczyciel Roku” im. Krzysztofa Celestyna Mrongowiusza. <br/><br/>
+
W 2013 otrzymał przyznawaną przez UG Nagrodę „Nauczyciel Roku” im. [[MRONGOWIUSZ KRZYSZTOF CELESTYN, kaznodzieja, językoznawca, patron ulicy | Krzysztofa Celestyna Mrongowiusza]]. <br/><br/>
 
Żonaty z Iwoną z domu Radlak (ur. 22 VII 1973), doktorem historii, pracownikiem Instytutu Historii UG; ojciec Oskara (ur. 19 III 1994). {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
 
Żonaty z Iwoną z domu Radlak (ur. 22 VII 1973), doktorem historii, pracownikiem Instytutu Historii UG; ojciec Oskara (ur. 19 III 1994). {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Aktualna wersja na dzień 11:16, 14 sty 2023

Arkadiusz Krzysztof Janicki

ARKADIUSZ KRZYSZTOF JANICKI (ur. 19 IV 1972, Elbląg), naukowiec, historyk, profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Syn podpułkownika Wojska Polskiego Henryka Janickiego (22 VI 1940 – 22 VII 2000) i Stanisławy Danieli z domu Strzałkowskiej (ur. 20. XI 1946). W 1987 absolwent Szkoły Podstawowej nr 15 w Koszalinie, w 1991 tamże Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Dubois. W latach 1991–1996 studiował na Wydziale Filologiczno-Historycznym UG, uzyskując tytuł magistra historii. Jednocześnie od 1994 do 1999 kształcił się na Wydziale Prawa i Administracji UG i ukończył studia jako magister prawa. W latach 1996–2001 był słuchaczem Studium Doktoranckiego Historii UG.

Po uzyskaniu doktoratu od 1 X 2001 pracował jako adiunkt w Instytucie Historii UG, w Zakładzie Historii Kultury i Myśli Politycznej XIX i XX Wieku. Od 2012 doktor habilitowany, od 2013 profesor nadzwyczajny UG. W latach 2012–2020 dyrektor Instytutu Historii Wydziału Historycznego UG, od 1 IX 2020 dziekan Wydziału Historycznego.

Specjalizuje się w badaniach nad historią guberni bałtyckich w Imperium Rosyjskim w XIX i początkach XX wieku, historią mniejszości polskiej na terenie guberni bałtyckich, rolą i znaczeniem Niemców bałtyckich w dziejach Rosji i Polski, historią studentów polskich na Uniwersytecie w Dorpacie i Politechnice Ryskiej, dziejami rodów polsko-inflanckich w XIX i na początku XX wieku, dziejami szkolnictwa w Imperium Rosyjskim, powstaniem kościuszkowskim. Autor między innymi monografii Studenci polscy na Politechnice Ryskiej w latach 1862–1918 (t. 1: Rys historyczny, t. 2: Album Academicum Polonorum (aneks), 2005) oraz Kurlandia w latach 1795–1915. Z dziejów guberni i jej polskiej mniejszości (2011), współautor (z Michałem Laszczkowskim) monografii Polskie korporacje bałtyckie przed 1918 r. (2011, publikacja także w języku angielskim, niemieckim, estońskim, łotewskim) oraz części monografii Polentechnikum (z Michałem Laszczkowskim i Ēriksem Jēkabsonsem), zatytułowanej Alma Mater Rigensis 1862–1918 (2012, publikacja dwujęzyczna polsko-łotewska). Autor skryptu Zarys historii cywilizacji europejskiej XIX i początku XX wieku. Skrypt dla studentów krajoznawstwa i turystyki historycznej (2013), współautor ośmiu podręczników szkolnych z wiedzy o społeczeństwie.

Członek Polskiego Towarzystwa Historycznego (w latach 2009–2012 skarbnik oddziału gdańskiego), Instytutu Bałtyckiego, Korporacji Akademickiej Welecja (polskiej organizacji studenckiej powstałej w 1883 roku w Rydze, obecnie działającej na terenie Warszawy: 2007–2011 członek, od 2011 filister i członek Stowarzyszenia Filistrów Welecja). Od 2009 roku członek Rady Naukowej pisma „Historia Academica. Studia i Materiały”.

W 2013 otrzymał przyznawaną przez UG Nagrodę „Nauczyciel Roku” im. Krzysztofa Celestyna Mrongowiusza.

Żonaty z Iwoną z domu Radlak (ur. 22 VII 1973), doktorem historii, pracownikiem Instytutu Historii UG; ojciec Oskara (ur. 19 III 1994).

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania