UNRUH EDUARD EMIL, kupiec
| (Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''EDUARD EMIL UNRUH''' (20 X 1851 Tczew – 26 II 1922 Gdańsk), kupiec. Syn Wilhelma Unruha. Od 1866 | + | [[File:1_Eduard_Emil_Unruh12.png|thumb|Księga jubileuszowa 300-lecia wytwórni Der Lachs (Pod Łososiem), 1598-1898]] |
| + | [[File:Eduard_Emil_Unruh.jpg|thumb|Reklama likieru Danziger Lachs]] | ||
| + | |||
| + | '''EDUARD EMIL UNRUH''' (20 X 1851 Tczew – 26 II 1922 Gdańsk), kupiec. Syn Wilhelma Unruha, brat [[UNRUH WILHELM ADOLF, kupiec | Wilhelma Adolfa]]. Od 1866 pracował w branży handlowej. Od 1884 prokurent, dzierżawca i dyrektor wytwórni i probierni likieru Danziger Lachs przy Breitgasse 1145/1146 (ul. Szeroka 51/52; restauracja Pod Łososiem), należącej do firmy Isaac Wed-Ling Wwe und Eydam Dirk Hekker i produkującej słynną wódkę [[GOLDWASSER, wódka gdańska | Goldwasser]]. Następca [[KUPFERSCHMIDT HEINRICH ADOLPH, kupiec, kolekcjoner | Heinricha Adolpha Kupferschmidta]]. W tym czasie firma Isaac-Wed Ling Wwe und Eydam Dirk Hekker należała do Anny Marii Henrichsdorff (1828–1909), córki Gottfrieda Henrichsdorfa, i jej męża Adalberta von der Marwitz (zm. 1904), następnie do marca 1945 do ich spadkobierców, których lista – ustalona sądownie w 1935 – liczyła 47 osób. <br/><br/> | ||
| + | W okresie jego zawiadywania wzrosła produkcja i sprzedaż wyrobów zakładu. Wobec narastającej konkurencji unowocześniono bazę produkcyjną i asortyment wyrobów. Utrzymano zabytkowy wystrój wnętrza winiarni. W 1898 uroczyście obchodzono 300-lecie istnienia firmy. Żonaty był z Franziską Anną Marią Alexandrą Augustą z domu Beyer. W latach 1922–1945 dzierżawcą firmy był jego syn Erich Carl Kurt Unruh (2 IX 1886 Gdańsk – po 1945), wcześniej (1908–1910) właściciel winiarni Zur Hütte (Pod Chatą) przy Jopengasse 51 (ul. Piwna), od 1913 przedstawiciel firm handlowych, od 1920 również towarzystw ubezpieczeniowych: Allgemeinen Versicherungs-Aktien-Gesellschaft we Frankfurcie nad Menem (1920–1931), Lebensversicherungs-Aktien-Gesellschaft we Frankfurcie nad Menem (od 1921), Spiegelglas-Versicherungs-Gesellschaft w Bremie (od 1928). W 1923 obchodzono 325. rocznicę firmy, wydano z tej okazji okolicznościowe druki w językach niemieckim i polskim. W sprawach tej firmy działał także w Berlinie starszy z jego synów, [[UNRUH WILHELM EMIL WALTER, kupiec, aktor amator, historyk teatru | Wilhelm Emil Walter]]. Pozostawił również córkę Elsę Charlottę Gertrudę (ur. 24 X 1884). {{author: JMM}} {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 14:01, 11 lis 2022
EDUARD EMIL UNRUH (20 X 1851 Tczew – 26 II 1922 Gdańsk), kupiec. Syn Wilhelma Unruha, brat Wilhelma Adolfa. Od 1866 pracował w branży handlowej. Od 1884 prokurent, dzierżawca i dyrektor wytwórni i probierni likieru Danziger Lachs przy Breitgasse 1145/1146 (ul. Szeroka 51/52; restauracja Pod Łososiem), należącej do firmy Isaac Wed-Ling Wwe und Eydam Dirk Hekker i produkującej słynną wódkę Goldwasser. Następca Heinricha Adolpha Kupferschmidta. W tym czasie firma Isaac-Wed Ling Wwe und Eydam Dirk Hekker należała do Anny Marii Henrichsdorff (1828–1909), córki Gottfrieda Henrichsdorfa, i jej męża Adalberta von der Marwitz (zm. 1904), następnie do marca 1945 do ich spadkobierców, których lista – ustalona sądownie w 1935 – liczyła 47 osób.
W okresie jego zawiadywania wzrosła produkcja i sprzedaż wyrobów zakładu. Wobec narastającej konkurencji unowocześniono bazę produkcyjną i asortyment wyrobów. Utrzymano zabytkowy wystrój wnętrza winiarni. W 1898 uroczyście obchodzono 300-lecie istnienia firmy. Żonaty był z Franziską Anną Marią Alexandrą Augustą z domu Beyer. W latach 1922–1945 dzierżawcą firmy był jego syn Erich Carl Kurt Unruh (2 IX 1886 Gdańsk – po 1945), wcześniej (1908–1910) właściciel winiarni Zur Hütte (Pod Chatą) przy Jopengasse 51 (ul. Piwna), od 1913 przedstawiciel firm handlowych, od 1920 również towarzystw ubezpieczeniowych: Allgemeinen Versicherungs-Aktien-Gesellschaft we Frankfurcie nad Menem (1920–1931), Lebensversicherungs-Aktien-Gesellschaft we Frankfurcie nad Menem (od 1921), Spiegelglas-Versicherungs-Gesellschaft w Bremie (od 1928). W 1923 obchodzono 325. rocznicę firmy, wydano z tej okazji okolicznościowe druki w językach niemieckim i polskim. W sprawach tej firmy działał także w Berlinie starszy z jego synów, Wilhelm Emil Walter. Pozostawił również córkę Elsę Charlottę Gertrudę (ur. 24 X 1884).
