GELHORN ALBERT CHRISTIAN, bankowiec
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ALBERT CHRISTIAN GELHORN''' (29 VII 1834 Kalbe, Niemcy – 26 V 1910 Sopot) | + | '''ALBERT CHRISTIAN GELHORN''' (29 VII 1834 Kalbe, Niemcy – 26 V 1910 Sopot), bankowiec. Syn kupca Christiana Friedricha (1807 Kalbe – 5 XI 1887 Gdańsk), działającego w Gdańsku od około 1833, właściciela sklepu przy Fischmarkt 1581 ([[TARG RYBNY | Targ Rybny]] 21). Brat kupca i bankowca Hermanna (3 XI 1835 Gdańsk – 2 II 1909 Sopot), od 1880 właściciela kamienicy przy Langer Markt 1 (Długi Targ), która później należała do wdowy po nim Emilii Laury (1844 – po 1923 Sopot) i do 1945 do dalszych spadkobierców. <br/><br/> |
| + | |||
| + | Początkowo zajmował się handlem zbożem. W 1865 został członkiem [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. W 1867 wraz z Aronem Simonem Meyerem założył firmę bankową [[BANKHAUS MEYER UND GELHORN | Bankhaus Meyer und Gelhorn]], działającą przez kilkadziesiąt lat przy Langer Markt 39, następnie 40 (Długi Targ). Był członkiem zarządu gminy [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]]. Od 1874 członek loży masońskiej Einigkeit ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]). <br/><br/> | ||
| + | |||
| + | Był żonaty z Klarą Emilią (1845 powiat kościerski – 8 II 1911 Gdańsk), córką Friedricha Hoppego. Synem i spadkobiercą był Erich Hermann (28 I 1876 Gdańsk – 24 VII 1930 Gdańsk), uczeń gdańskiego [[GIMNAZJUM KRÓLEWSKIE REALNE (Długie Ogrody) | Gimnazjum Królewskiego]] i [[AKADEMIA HANDLOWA | Akademii Handlowej]], od 1896 praktykujący w firmach handlowych w Bordeaux i w Dreźnie, od 1900 w rodzinnej firmie bankowej, jej współwłaściciel. Był gdańskim przedstawicielem wielu firm amerykańskich, od 1905 konsulem Austrii w Gdańsku (od 3 X 1929 był to konsulat generalny). W 1907 mieszkał przy Stadtgraben 17 (ul. Podwale Grodzkie), następnie w Sopocie. Żonaty był z Agnes Karoliną Theresą von der Tann. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Urząd Stanu Cywilnego Sopot, nr 87/10 (akt zgonu); Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, nr 329/11 (akt zgonu żony).<br/> | ||
| + | „Danziger Neueste Nachrichten”, 8 I 1911 (nekrolog żony). <br/> | ||
| + | „Danziger Zeitung”, 27 V 1910 (nekrolog). <br/> | ||
| + | Domańska Hanna, ''Żydzi znad Zatoki Gdańskiej'', Warszawa 1997, s. 7. | ||
Aktualna wersja na dzień 16:25, 16 lip 2024
ALBERT CHRISTIAN GELHORN (29 VII 1834 Kalbe, Niemcy – 26 V 1910 Sopot), bankowiec. Syn kupca Christiana Friedricha (1807 Kalbe – 5 XI 1887 Gdańsk), działającego w Gdańsku od około 1833, właściciela sklepu przy Fischmarkt 1581 ( Targ Rybny 21). Brat kupca i bankowca Hermanna (3 XI 1835 Gdańsk – 2 II 1909 Sopot), od 1880 właściciela kamienicy przy Langer Markt 1 (Długi Targ), która później należała do wdowy po nim Emilii Laury (1844 – po 1923 Sopot) i do 1945 do dalszych spadkobierców.
Początkowo zajmował się handlem zbożem. W 1865 został członkiem Korporacji Kupców. W 1867 wraz z Aronem Simonem Meyerem założył firmę bankową Bankhaus Meyer und Gelhorn, działającą przez kilkadziesiąt lat przy Langer Markt 39, następnie 40 (Długi Targ). Był członkiem zarządu gminy kościoła Najświętszej Marii Panny. Od 1874 członek loży masońskiej Einigkeit ( wolnomularstwo).
Był żonaty z Klarą Emilią (1845 powiat kościerski – 8 II 1911 Gdańsk), córką Friedricha Hoppego. Synem i spadkobiercą był Erich Hermann (28 I 1876 Gdańsk – 24 VII 1930 Gdańsk), uczeń gdańskiego Gimnazjum Królewskiego i Akademii Handlowej, od 1896 praktykujący w firmach handlowych w Bordeaux i w Dreźnie, od 1900 w rodzinnej firmie bankowej, jej współwłaściciel. Był gdańskim przedstawicielem wielu firm amerykańskich, od 1905 konsulem Austrii w Gdańsku (od 3 X 1929 był to konsulat generalny). W 1907 mieszkał przy Stadtgraben 17 (ul. Podwale Grodzkie), następnie w Sopocie. Żonaty był z Agnes Karoliną Theresą von der Tann.
Bibliografia:
Urząd Stanu Cywilnego Sopot, nr 87/10 (akt zgonu); Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, nr 329/11 (akt zgonu żony).
„Danziger Neueste Nachrichten”, 8 I 1911 (nekrolog żony).
„Danziger Zeitung”, 27 V 1910 (nekrolog).
Domańska Hanna, Żydzi znad Zatoki Gdańskiej, Warszawa 1997, s. 7.
