PASANIL, zakład przemysłowy
(uzupełnienia BŚ (e-mail z 11.09.2015)) |
|||
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Maszyna_do_produkcji_siatek_wędliniarskich_w_Pasanilu.JPG|thumb|Maszyna do produkcji siatek wędliniarskich w Pasanilu]] | [[File:Maszyna_do_produkcji_siatek_wędliniarskich_w_Pasanilu.JPG|thumb|Maszyna do produkcji siatek wędliniarskich w Pasanilu]] | ||
| − | '''PASANIL''', zakłady przemysłu pasmanteryjnego, spółka z o.o., [[STOGI | Stogi]], ul. Nowotna 18. Zajmuje część byłego ogrodu kuracyjnego na Stogach z Domem Zdrojowym i Hotelem Kuracyjnym. Nabyta przez Roberta Amslera i Fritza Boppa, którzy w 1921 | + | '''PASANIL''', zakłady przemysłu pasmanteryjnego, spółka z o.o., [[STOGI | Stogi]], ul. Nowotna 18. Zajmuje część byłego ogrodu kuracyjnego na Stogach z Domem Zdrojowym i Hotelem Kuracyjnym. Nabyta przez Roberta Amslera i Fritza Boppa, którzy w 1921, z wykorzystaniem dawnych budynków, założyli fabrykę wyrobów pasmanteryjnych Danziger Heubude Gummiband-Weberei ([[PRZEDSIĘBIORSTWA I ZAKŁADY PRZEMYSŁOWE | przedsiębiorstwa]]). Po bankructwie właścicieli firmę wykupiła spółka akcyjna kierowana przez Richarda Nagiela, od 1934 (po wykupieniu akcji) jedynego jej właściciela, od 1934 działała jako Para-Gummibandwerke AG. Rozbudowana (w 1935 powstała część biurowa) i modernizowana (rozebrano zabudowę zdrojową: Nową Salę i Dom Zdrojowy), zatrudniała 400 pracowników, produkując taśmy dekoracyjne i gumowe, pasy higieniczne i lecznicze, szelki, taśmy nośne, sznury dekoracyjne. <br/><br/> |
| + | W 1945 niewybuch bomby lotniczej zniszczył dach tkalni, ostrzał artylerii uszkodził budynek plecionkarni, zniszczone zostały maszyny. Upaństwowiona 3 I 1946, działała jako Fabryka Taśm Gumowych PARA w Siennej Hucie (Stogi), następnie Fabryka Wstążek i Taśm nr 9 Gdańsk-Sianki pod Zarządem Państwowym. Podlegała Zjednoczeniu Przemysłu Pasmanteryjnego w Łodzi. Po likwidacji Zjednoczenia w 1951 zarządzana przez Ministerstwo Przemysłu Lekkiego jako Państwowe Fabryki Przemysłu Pasmanteryjnego – Gdańsk. Rozbudowana w latach 1951–1952, ze żłobkiem przyzakładowym i domem dla pracowników. W 1973 rozebrano starą zabudowę, w 1998 zmodernizowano uciążliwą dla okolicy kotłownię (z węglowej na gazową). <br/><br/> | ||
| + | 31 VII 2000 sprywatyzowana jako Zakład Przemysłu Pasmanteryjnego Pasanil. Nabywcą była firma Hako sp. z o.o. z Warszawy, która utworzyła nową: Pasanil sp. z o.o. Poddana restrukturyzacji, produkuje i sprzedaje wyroby pasmanteryjne, między innymi taśmy elastyczne, odzieżowe (spodniowe, do zamków błyskawicznych, firankowe, lamówki), szelkowe, obuwnicze, tapicersko-meblowe, ozdobne, frędzle, sznury ozdobne i odzieżowe, siatki wędliniarskie, sprzedaje wyroby włókiennicze, świadczy usługi farbiarskie. Od 2004 zakład produkował także na potrzeby wojska. Ma przyzakładową przychodnię zdrowia. W czerwcu 2015 sprzedano jedną trzecią dzierżawionych gruntów (na których stał niegdyś Dom Zdrojowy); rozebrane zostały znajdujące się tam i nieużywane od października 2014: budynek biurowo-administracyjny, warsztat, kotłowania, portiernia i szwalnia. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 07:49, 17 paź 2022
PASANIL, zakłady przemysłu pasmanteryjnego, spółka z o.o., Stogi, ul. Nowotna 18. Zajmuje część byłego ogrodu kuracyjnego na Stogach z Domem Zdrojowym i Hotelem Kuracyjnym. Nabyta przez Roberta Amslera i Fritza Boppa, którzy w 1921, z wykorzystaniem dawnych budynków, założyli fabrykę wyrobów pasmanteryjnych Danziger Heubude Gummiband-Weberei ( przedsiębiorstwa). Po bankructwie właścicieli firmę wykupiła spółka akcyjna kierowana przez Richarda Nagiela, od 1934 (po wykupieniu akcji) jedynego jej właściciela, od 1934 działała jako Para-Gummibandwerke AG. Rozbudowana (w 1935 powstała część biurowa) i modernizowana (rozebrano zabudowę zdrojową: Nową Salę i Dom Zdrojowy), zatrudniała 400 pracowników, produkując taśmy dekoracyjne i gumowe, pasy higieniczne i lecznicze, szelki, taśmy nośne, sznury dekoracyjne.
W 1945 niewybuch bomby lotniczej zniszczył dach tkalni, ostrzał artylerii uszkodził budynek plecionkarni, zniszczone zostały maszyny. Upaństwowiona 3 I 1946, działała jako Fabryka Taśm Gumowych PARA w Siennej Hucie (Stogi), następnie Fabryka Wstążek i Taśm nr 9 Gdańsk-Sianki pod Zarządem Państwowym. Podlegała Zjednoczeniu Przemysłu Pasmanteryjnego w Łodzi. Po likwidacji Zjednoczenia w 1951 zarządzana przez Ministerstwo Przemysłu Lekkiego jako Państwowe Fabryki Przemysłu Pasmanteryjnego – Gdańsk. Rozbudowana w latach 1951–1952, ze żłobkiem przyzakładowym i domem dla pracowników. W 1973 rozebrano starą zabudowę, w 1998 zmodernizowano uciążliwą dla okolicy kotłownię (z węglowej na gazową).
31 VII 2000 sprywatyzowana jako Zakład Przemysłu Pasmanteryjnego Pasanil. Nabywcą była firma Hako sp. z o.o. z Warszawy, która utworzyła nową: Pasanil sp. z o.o. Poddana restrukturyzacji, produkuje i sprzedaje wyroby pasmanteryjne, między innymi taśmy elastyczne, odzieżowe (spodniowe, do zamków błyskawicznych, firankowe, lamówki), szelkowe, obuwnicze, tapicersko-meblowe, ozdobne, frędzle, sznury ozdobne i odzieżowe, siatki wędliniarskie, sprzedaje wyroby włókiennicze, świadczy usługi farbiarskie. Od 2004 zakład produkował także na potrzeby wojska. Ma przyzakładową przychodnię zdrowia. W czerwcu 2015 sprzedano jedną trzecią dzierżawionych gruntów (na których stał niegdyś Dom Zdrojowy); rozebrane zostały znajdujące się tam i nieużywane od października 2014: budynek biurowo-administracyjny, warsztat, kotłowania, portiernia i szwalnia.
