LINTZ JOHANN HEINRICH, burmistrz Gdańska
m |
|||
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | {{ | + | {{web}} |
| − | '''JOHANN HEINRICH LINTZ''' (około 1805 Niemcy – 30 IV 1876 poza Gdańskiem), | + | [[File:Johann_Lintz.jpg |thumb| Medalion z wizerunkiem Johanna Heinricha Lintza na trzonie [[FONTANNA WINTERA | fontanny Wintera]]]] |
| + | '''JOHANN HEINRICH LINTZ''' (około 1805 Niemcy – 30 IV 1876 poza Gdańskiem), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] Gdańska. Z wykształcenia prawnik, przed podjęciem pracy w Gdańsku był sędzią. Powołany przez [[RADA MIEJSKA | Radę Miejską]] 1 I 1863 na dwunastoletnią kadencję, jako burmistrz Gdańska urzędował od 7 II 1863. Jednocześnie od jesieni 1864 był przewodniczącym kolegium prowizorskiego [[SZPITAL MIEJSKI (Lazaret przy Bramie Oliwskiej) | Szpitala Miejskiego (Lazaretu przy Bramie Oliwskiej)]], pierwszym urzędnikiem miejskim w tym gronie. Zgodnie z planami władz miejskich miał ograniczyć nieskrepowane do tego czasu działania prowizorów, wobec ich ostrego sprzeciwu odwołany został w styczniu 1866 (jego miejsce zajął urzędnik [[REJENCJA GDAŃSKA| rejencji gdańskiej]], szpital w 1874 i tak przeszedł w posiadanie Magistratu). <br/><br/> | ||
| + | Współpracował z nadburmistrzem [[WINTER LEOPOLD von, nadburmistrz Gdańska | Leopoldem von Winterem]], którego był zastępcą, przy realizacji kluczowych dla miasta inwestycji. Na co dzień kierował pracą Zarządu Miasta (Magistrat), odpowiadał za działalność miejskich służb komunalnych. W latach 1865–1875 z ramienia Zarządu Miasta wraz z architektem miejskim [[LICHT JULIUS ALBERT, inżynier, architekt, honorowy obywatel Gdańska | Juliusem Lichtem]] nadzorował prace przy doprowadzeniu do miasta źródlanej wody pitnej z [[UJĘCIE WODY PRĘGOWO | ujęcia wody]] w Pręgowie i założeniu centralnej kanalizacji ([[WODOCIĄGI | wodociągi]]) wraz z polami irygacyjnymi (oczyszczalnią ścieków) w [[SĄCZKI | Sączkach]] na Stogach. Były to najważniejsze gdańskie inwestycje XIX wieku. Jego rolę doceniono, umieszczając jego medalion na [[FONTANNA WINTERA | fontannie Wintera]] (zbudowanej w 1875) pośród innych żeliwnych medalionów przedstawiających osoby zasłużone dla tego przedsięwzięcia.<br/><br/> | ||
| + | Pod koniec jego kadencji rozpoczęły się w Gdańsku prace przy kolejnej dużej, rozłożonej na lata inwestycji: brukowaniu ulic granitową kostką oraz układaniu chodników z granitowej małej kostki i z płyt z kamienia gotlandzkiego. <br/><br/> | ||
| + | W 1867 mieszkał przy Steindamm 12 (ul. Kamienna Grobla), w 1874 przy Krebsmarkt 4/5 ([[TARG RAKOWY| Targ Rakowy]]). W końcu grudnia 1875, po zakończeniu kadencji, przeszedł na emeryturę i wyjechał z Gdańska. Jego sprawy rodzinne nie są znane. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 11:54, 25 gru 2022
JOHANN HEINRICH LINTZ (około 1805 Niemcy – 30 IV 1876 poza Gdańskiem), burmistrz Gdańska. Z wykształcenia prawnik, przed podjęciem pracy w Gdańsku był sędzią. Powołany przez Radę Miejską 1 I 1863 na dwunastoletnią kadencję, jako burmistrz Gdańska urzędował od 7 II 1863. Jednocześnie od jesieni 1864 był przewodniczącym kolegium prowizorskiego Szpitala Miejskiego (Lazaretu przy Bramie Oliwskiej), pierwszym urzędnikiem miejskim w tym gronie. Zgodnie z planami władz miejskich miał ograniczyć nieskrepowane do tego czasu działania prowizorów, wobec ich ostrego sprzeciwu odwołany został w styczniu 1866 (jego miejsce zajął urzędnik rejencji gdańskiej, szpital w 1874 i tak przeszedł w posiadanie Magistratu).
Współpracował z nadburmistrzem Leopoldem von Winterem, którego był zastępcą, przy realizacji kluczowych dla miasta inwestycji. Na co dzień kierował pracą Zarządu Miasta (Magistrat), odpowiadał za działalność miejskich służb komunalnych. W latach 1865–1875 z ramienia Zarządu Miasta wraz z architektem miejskim Juliusem Lichtem nadzorował prace przy doprowadzeniu do miasta źródlanej wody pitnej z ujęcia wody w Pręgowie i założeniu centralnej kanalizacji ( wodociągi) wraz z polami irygacyjnymi (oczyszczalnią ścieków) w Sączkach na Stogach. Były to najważniejsze gdańskie inwestycje XIX wieku. Jego rolę doceniono, umieszczając jego medalion na fontannie Wintera (zbudowanej w 1875) pośród innych żeliwnych medalionów przedstawiających osoby zasłużone dla tego przedsięwzięcia.
Pod koniec jego kadencji rozpoczęły się w Gdańsku prace przy kolejnej dużej, rozłożonej na lata inwestycji: brukowaniu ulic granitową kostką oraz układaniu chodników z granitowej małej kostki i z płyt z kamienia gotlandzkiego.
W 1867 mieszkał przy Steindamm 12 (ul. Kamienna Grobla), w 1874 przy Krebsmarkt 4/5 ( Targ Rakowy). W końcu grudnia 1875, po zakończeniu kadencji, przeszedł na emeryturę i wyjechał z Gdańska. Jego sprawy rodzinne nie są znane.
