FOSS HERMANN RUDOLF ALEXANDER, pedagog, historyk
(Utworzył nową stronę „{{web}} {{author: MrGl}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| (Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | {{author: MrGl}} | + | [[File: Rudolf_Foss.jpeg |thumb| Hermann Rudolf Alexander Foss]] |
| − | [[Category: | + | [[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] |
| + | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
| + | |||
| + | '''HERMANN RUDOLF ALEXANDER FOSS''' (18 XII 1822 Gdańsk – 4 I 1904 Berlin-Lichterfelde), pedagog, historyk. Syn mieszkającego w Gdańsku od 1822 urzędnika sądowego Johanna Gottlieba Fossa (1793 Elbląg – 7 VIII 1842 Gdańsk) i Caroliny Friederiki Karger (lipiec 1799 Kwidzyn – 26 IX 1831 Gdańsk). Po śmierci matki, od 13 VIII 1833 wychowywany był z bratem Carlem Friedrichem (ur. 12 III 1825 Gdańsk) i siostrą Malwiną Friederiką (ur. 20 IX 1826 Gdańsk) przez macochę Emilię Anettę Ulrich (24 XI 1809 Gdańsk – po 1853 poza Gdańskiem), córkę złotnika [[ULRICH JOHANN GOTTLIEB, jubiler | Johanna Gottlieba Ulricha]].<br/><br/> | ||
| + | W latach 1831–1841 mieszkał wraz z ojcem w należącym do niego domu przy Große Gerbergasse 64 (ul. Garbary 3). Pierwsze nauki pobierał w [[SZKOŁA ŚW. PIOTRA I PAWŁA | szkole św. Piotra i Pawła]], następnie w [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]], gdzie wiosną 1841 zdał egzamin maturalny. Od kwietnia 1841 studiował historię, początkowo na uniwersytecie w Halle, następnie w Berlinie, w 1844 uzyskał tam doktorat. Spadek po ojcu (otrzymany po sprzedaży kamienicy) pozwolił mu na kontynuowanie nauki po 1842. Po studiach pracował jako pedagog w Berlinie, kolejno w Friedrich-Wilhelms-Gymnasium i w Victoriaschule, od 1873 był dyrektorem gimnazjum realnego w berlińskiej dzielnicy Louisenstadt. Od 1889 emeryt. <br/><br/> | ||
| + | Autor wielu prac z historii średniowiecznych Niemiec oraz podręczników szkolnych. Katalog Biblioteki Państwowej w Berlinie zawiera prawie trzydzieści pozycji jego autorstwa, w tym: ''Die Geschichte des deutschen Volkes in fünfzehn Bildern'' (''Historia narodu niemieckiego w 15 obrazach''; 1852), ''Beiträge zur alt-attischen Geschichte'' (''Przyczynki do historii staro-attyckiej''; 1876), ''Leitfaden der Geschichte'' (''Podręcznik historii''; 1883), ''Bilder aus der Karolingerzeit'' (''Obrazy z epoki Karolingów''; 1883). W 1902 wydał w Gdańsku wspomnienia z lat szkolnych ''Erinnerungen eines Schulmannes. Aus dem alten Danzig'' (''Wspomnienia pedagoga. Ze starego Gdańska''; 1822–1841). <br/><br/> | ||
| + | Po wyjeździe z Gdańska w 1841 nigdy już nie odwiedził rodzinnego miasta, chociaż jako emeryt bywał w Elblągu i w Krynicy Morskiej. Był to zapewne efekt wspomnień o złych stosunkach z macochą w okresie dzieciństwa. Macocha, po owdowieniu i sprzedaży kamienicy przy Große Gerbergasse, mieszkała w wynajętych lokalach w [[NOWY PORT | Nowym Porcie]], w 1853 na [[STARE PRZEDMIEŚCIE | Starym Przedmieściu]]; 6 VII 1853 wyjechała do podkwidzyńskiej miejscowości Königsfelde (Trzciano). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 17:08, 29 cze 2024
HERMANN RUDOLF ALEXANDER FOSS (18 XII 1822 Gdańsk – 4 I 1904 Berlin-Lichterfelde), pedagog, historyk. Syn mieszkającego w Gdańsku od 1822 urzędnika sądowego Johanna Gottlieba Fossa (1793 Elbląg – 7 VIII 1842 Gdańsk) i Caroliny Friederiki Karger (lipiec 1799 Kwidzyn – 26 IX 1831 Gdańsk). Po śmierci matki, od 13 VIII 1833 wychowywany był z bratem Carlem Friedrichem (ur. 12 III 1825 Gdańsk) i siostrą Malwiną Friederiką (ur. 20 IX 1826 Gdańsk) przez macochę Emilię Anettę Ulrich (24 XI 1809 Gdańsk – po 1853 poza Gdańskiem), córkę złotnika Johanna Gottlieba Ulricha.
W latach 1831–1841 mieszkał wraz z ojcem w należącym do niego domu przy Große Gerbergasse 64 (ul. Garbary 3). Pierwsze nauki pobierał w szkole św. Piotra i Pawła, następnie w Gimnazjum Miejskim, gdzie wiosną 1841 zdał egzamin maturalny. Od kwietnia 1841 studiował historię, początkowo na uniwersytecie w Halle, następnie w Berlinie, w 1844 uzyskał tam doktorat. Spadek po ojcu (otrzymany po sprzedaży kamienicy) pozwolił mu na kontynuowanie nauki po 1842. Po studiach pracował jako pedagog w Berlinie, kolejno w Friedrich-Wilhelms-Gymnasium i w Victoriaschule, od 1873 był dyrektorem gimnazjum realnego w berlińskiej dzielnicy Louisenstadt. Od 1889 emeryt.
Autor wielu prac z historii średniowiecznych Niemiec oraz podręczników szkolnych. Katalog Biblioteki Państwowej w Berlinie zawiera prawie trzydzieści pozycji jego autorstwa, w tym: Die Geschichte des deutschen Volkes in fünfzehn Bildern (Historia narodu niemieckiego w 15 obrazach; 1852), Beiträge zur alt-attischen Geschichte (Przyczynki do historii staro-attyckiej; 1876), Leitfaden der Geschichte (Podręcznik historii; 1883), Bilder aus der Karolingerzeit (Obrazy z epoki Karolingów; 1883). W 1902 wydał w Gdańsku wspomnienia z lat szkolnych Erinnerungen eines Schulmannes. Aus dem alten Danzig (Wspomnienia pedagoga. Ze starego Gdańska; 1822–1841).
Po wyjeździe z Gdańska w 1841 nigdy już nie odwiedził rodzinnego miasta, chociaż jako emeryt bywał w Elblągu i w Krynicy Morskiej. Był to zapewne efekt wspomnień o złych stosunkach z macochą w okresie dzieciństwa. Macocha, po owdowieniu i sprzedaży kamienicy przy Große Gerbergasse, mieszkała w wynajętych lokalach w Nowym Porcie, w 1853 na Starym Przedmieściu; 6 VII 1853 wyjechała do podkwidzyńskiej miejscowości Königsfelde (Trzciano).
