BERTRAM FERDINAND WILHELM, właściciel ziemski
(Utworzył nową stronę „{{web}} {{author: MrGl}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| (Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | {{author: MrGl}} | + | [[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] |
| − | [[Category: | + | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] |
| + | '''FERDINAND WILHELM BERTRAM''' (9 VI 1794 Gdańsk – 1 VII 1872 Rekcin), właściciel ziemski, zapewne brat Franza Jacoba Bertrama (1783–1838), kupca mieszkającego przy Hundegasse 324 (ul. Ogarna 100). Po 1825 żonaty z Katheriną Mathildą Emilią Behrend (8 I 1804 Gdańsk – 11 XII 1878 Gdańsk), córką [[BEHREND MICHAEL GERHARD, kupiec| Michaela Gerharda Behrenda]]. Był początkowo dzierżawcą należącego do starszego brata żony [[BEHREND WILHELM MICHAEL THEODOR, kupiec| Wilhelma Michaela Theodora Behrenda]] majątku w Rekcinie pod Gdańskiem, po 1830 jego właścicielem. W 1880 folwark liczył 288 ha ziemi, w tym 266 ha pól uprawnych. Nastawiony był na uprawę zboża, ziemniaków oraz hodowlę trzody chlewnej i bydła. W 1880 należała do niego też gorzelnia z wyposażeniem napędzanym parą za pomocą tzw. lokomobili. <BR/><BR/> | ||
| + | Pochowany 5 VII 1872 na [[CMENTARZE| starym cmentarzu Zbawiciela]]. Wdowa po nim zamieszkała 8 IX 1874 w Gdańsku. Córka Mathilda Adelaida (ur. 29 III 1832 Rekcin) wyszła 28 IX 1858 za mąż za Heinricha Augusta Freuda (ur. 1824 Brandenburg), pastora kościoła w Starogardzie Gdańskim; Emilia Mathilda (ur. 8 VII 1830 Rekcin) i Clara Elisabeth (ur. 23 V 1845 Rekcin) pozostały pannami. Brak informacji o losach syna Paula Gerharda (ur. 21 XII 1841 Rekcin). Syn Walter Gerhard żył krótko (13 II 1839 – 22 VII 1841). Spadkobiercą majątku został najstarszy syn Maximilian (ur. 9 XI 1833 Rekcin), który zarządzał nim jeszcze w 1896. Żonaty był od 1863 z Marią Babette Henriette (5 I 1845 Gdańsk – po 1896), córką gdańskiego kupca [[FRANTZIUS FRIEDRICH WILHELM, kupiec, radny| Friedricha Wilhelma von Frantziusa]]. Doczekali się oni siedmiorga dzieci, syn Wilhelm Bertram (ur. 27 VII 1869) w 1890 mieszkał w Żuławie (Groß Saalau) koło Pruszcza Gdańskiego. W latach 1896–1904 nowym właścicielem majątku w Rekcinie był Max Jonas (1872 Berlin – 1939 Słupsk). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 10:56, 10 cze 2023
FERDINAND WILHELM BERTRAM (9 VI 1794 Gdańsk – 1 VII 1872 Rekcin), właściciel ziemski, zapewne brat Franza Jacoba Bertrama (1783–1838), kupca mieszkającego przy Hundegasse 324 (ul. Ogarna 100). Po 1825 żonaty z Katheriną Mathildą Emilią Behrend (8 I 1804 Gdańsk – 11 XII 1878 Gdańsk), córką Michaela Gerharda Behrenda. Był początkowo dzierżawcą należącego do starszego brata żony Wilhelma Michaela Theodora Behrenda majątku w Rekcinie pod Gdańskiem, po 1830 jego właścicielem. W 1880 folwark liczył 288 ha ziemi, w tym 266 ha pól uprawnych. Nastawiony był na uprawę zboża, ziemniaków oraz hodowlę trzody chlewnej i bydła. W 1880 należała do niego też gorzelnia z wyposażeniem napędzanym parą za pomocą tzw. lokomobili.
Pochowany 5 VII 1872 na starym cmentarzu Zbawiciela. Wdowa po nim zamieszkała 8 IX 1874 w Gdańsku. Córka Mathilda Adelaida (ur. 29 III 1832 Rekcin) wyszła 28 IX 1858 za mąż za Heinricha Augusta Freuda (ur. 1824 Brandenburg), pastora kościoła w Starogardzie Gdańskim; Emilia Mathilda (ur. 8 VII 1830 Rekcin) i Clara Elisabeth (ur. 23 V 1845 Rekcin) pozostały pannami. Brak informacji o losach syna Paula Gerharda (ur. 21 XII 1841 Rekcin). Syn Walter Gerhard żył krótko (13 II 1839 – 22 VII 1841). Spadkobiercą majątku został najstarszy syn Maximilian (ur. 9 XI 1833 Rekcin), który zarządzał nim jeszcze w 1896. Żonaty był od 1863 z Marią Babette Henriette (5 I 1845 Gdańsk – po 1896), córką gdańskiego kupca Friedricha Wilhelma von Frantziusa. Doczekali się oni siedmiorga dzieci, syn Wilhelm Bertram (ur. 27 VII 1869) w 1890 mieszkał w Żuławie (Groß Saalau) koło Pruszcza Gdańskiego. W latach 1896–1904 nowym właścicielem majątku w Rekcinie był Max Jonas (1872 Berlin – 1939 Słupsk).
