SCHÖNAU WALTER, burmistrz Młodego Miasta
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu {{author: PS}}”) |
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę SCHÖNAU WALTER na SCHÖNAU WALTER, burmistrz Młodego Miasta, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
||
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[ | + | '''WALTER SCHÖNAU''' (zm. po 6 XII 1453), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] [[MŁODE MIASTO (Jungstadt) | Młodego Miasta Gdańska]]. Pochodził prawdopodobnie z gdańskiej rodziny o tym nazwisku (ojciec Nicolaus?). Jej genealogia nie jest znana wystarczająco, by stwierdzić, czy był spokrewniony z Ambrosiusem Schönauem, [[ŁAWA MIEJSKA | ławnikiem]] [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]], pochodzącym najprawdopodobniej z Królewca. <br/><br/> |
| − | {{author: PS}} | + | [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | Obywatelstwo miejskie]] Młodego Miasta Gdańska przyjął w 1414. W 1416 był wzmiankowany jako właściciel ogrodu. Nie później niż w 1420 został [[RADA MIEJSKA | rajcą]], ponieważ w roku następnym (1421) był już drugim burmistrzem, pierwszym zaś w 1422. Prawdopodobnie funkcję burmistrza pełnił również w latach 1423–1433, jednak dla tego okresu nie zachowały się przekazy źródłowe. Godność pierwszego burmistrza piastował także w latach 1436, 1444 i 1447, drugiego – 1434, 1438, 1439, 1443 i 1450. Był najdłużej urzędującym burmistrzem Młodego Miasta. <br/><br/> |
| + | W trakcie jego rządów Młode Miasto przeżyło najazd husytów na Pomorze Gdańskie (1433), podczas którego spłonęły osłaniający miasto od południowego zachodu klasztor [[KARMELICI | karmelitów]] oraz położony tuż przy granicy ze [[STARE MIASTO | Starym Miastem]] [[SZPITAL ŚW. JAKUBA | szpital św. Jakuba]]. Jednak władze miasta odniosły także spektakularny sukces, jakim było uzyskanie od wielkiego mistrza Konrada von Erlichshausena przywileju zezwalającego na organizowanie w niedzielę przed św. Bartłomiejem (24 sierpnia) jarmarku będącego konkurencją dla lipcowego [[JARMARK ŚW. DOMINIKA | Jarmarku św. Dominika]] na Głównym Mieście. Także w okresie jego rządów poszerzone zostało – zgodnie z postanowieniami przywileju lokacyjnego – patrymonium Młodego Miasta w wyniku przeprowadzonego wykupu dóbr [[RUTKI | Rutki]]. Mimo opuszczenia urzędu burmistrza w 1450 roku w latach 1451–1453 nadal zasiadał w Radzie Miejskiej i odgrywał ważną rolę w kontaktach miasta z nowo obranym wielkim mistrzem Ludwikiem von Erlichshausenem. W kwietniu 1451 wraz z władzami miasta na zamku w Malborku popierał prośby o przeniesienie sprawy sądowej Johana von Meldingena (byłego sekretarza Młodego Miasta) sprzed westfalskiego sądu z powrotem na grunt pruski. <br/><br/> | ||
| + | Był być może spokrewniony z Andreasem Schönauem, kupcem z Głównego Miasta, który już po [[WOJNA TRZYNASTOLETNIA | wojnie trzynastoletniej]], w 1472, za pożyczki wyłożone w czasie jej trwania przejął między innymi należące wcześniej do patrymonium Młodego Miasta wsie [[SUCHANINO | Suchanino]] i Rutki. {{author: PS}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 17:11, 24 sie 2022
WALTER SCHÖNAU (zm. po 6 XII 1453), burmistrz Młodego Miasta Gdańska. Pochodził prawdopodobnie z gdańskiej rodziny o tym nazwisku (ojciec Nicolaus?). Jej genealogia nie jest znana wystarczająco, by stwierdzić, czy był spokrewniony z Ambrosiusem Schönauem, ławnikiem Głównego Miasta, pochodzącym najprawdopodobniej z Królewca.
Obywatelstwo miejskie Młodego Miasta Gdańska przyjął w 1414. W 1416 był wzmiankowany jako właściciel ogrodu. Nie później niż w 1420 został rajcą, ponieważ w roku następnym (1421) był już drugim burmistrzem, pierwszym zaś w 1422. Prawdopodobnie funkcję burmistrza pełnił również w latach 1423–1433, jednak dla tego okresu nie zachowały się przekazy źródłowe. Godność pierwszego burmistrza piastował także w latach 1436, 1444 i 1447, drugiego – 1434, 1438, 1439, 1443 i 1450. Był najdłużej urzędującym burmistrzem Młodego Miasta.
W trakcie jego rządów Młode Miasto przeżyło najazd husytów na Pomorze Gdańskie (1433), podczas którego spłonęły osłaniający miasto od południowego zachodu klasztor karmelitów oraz położony tuż przy granicy ze Starym Miastem szpital św. Jakuba. Jednak władze miasta odniosły także spektakularny sukces, jakim było uzyskanie od wielkiego mistrza Konrada von Erlichshausena przywileju zezwalającego na organizowanie w niedzielę przed św. Bartłomiejem (24 sierpnia) jarmarku będącego konkurencją dla lipcowego Jarmarku św. Dominika na Głównym Mieście. Także w okresie jego rządów poszerzone zostało – zgodnie z postanowieniami przywileju lokacyjnego – patrymonium Młodego Miasta w wyniku przeprowadzonego wykupu dóbr Rutki. Mimo opuszczenia urzędu burmistrza w 1450 roku w latach 1451–1453 nadal zasiadał w Radzie Miejskiej i odgrywał ważną rolę w kontaktach miasta z nowo obranym wielkim mistrzem Ludwikiem von Erlichshausenem. W kwietniu 1451 wraz z władzami miasta na zamku w Malborku popierał prośby o przeniesienie sprawy sądowej Johana von Meldingena (byłego sekretarza Młodego Miasta) sprzed westfalskiego sądu z powrotem na grunt pruski.
Był być może spokrewniony z Andreasem Schönauem, kupcem z Głównego Miasta, który już po wojnie trzynastoletniej, w 1472, za pożyczki wyłożone w czasie jej trwania przejął między innymi należące wcześniej do patrymonium Młodego Miasta wsie Suchanino i Rutki.
