GRABIŃSKI ALEKSANDER, opat oliwski
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Grabiński Aleksander.JPG|thumb|Aleksander Grabiński]] | [[File:Grabiński Aleksander.JPG|thumb|Aleksander Grabiński]] | ||
| − | '''ALEKSANDER GRABIŃSKI''' (1602 – 1 VI 1639 Oliwa), opat | + | '''ALEKSANDER GRABIŃSKI''' (1602 – 1 VI 1639 Oliwa), opat [[KLASZTOR CYSTERSÓW W OLIWIE | klasztoru cystersów w Oliwie]]. Brat [[GRABIŃSKI JAN, opat oliwski | Jana Grabińskiego]]. Wstąpił do nowicjatu w klasztorze w Oliwie 19 II 1633, profesję złożył 25 V 1634 na ręce swego brata, opata Jana, z jego rąk 10 VI 1634 przyjął święcenia subdiakonatu. Święcenia diakonatu przyjął 28 X 1634 we Włocławku, tam też 9 IX 1636 otrzymał święcenia kapłańskie. Prymicję odprawił 28 XII 1636. Wcześniej, 5 XI 1636, otrzymał od brata administrację majątku opackiego. <br/><br/> |
| + | 14 IV 1637 biskup włocławski Maciej Łubieński zażądał, aby konwent wybrał Aleksandra na koadiutora (pomocnika) opata. Mimo buntu starszych zakonników 5 III 1638 uzyskał akceptację. Po śmierci opata Jana, 11 IX 1638 objął administrację opactwa. 3 XII 1638 wikariusz generalny ogłosił oficjalnie jego nominację na opata. Bardzo wcześnie zaczął zapadać na zdrowiu, wystąpiły u niego te same symptomy choroby co u Jana. Pochowany w kościele klasztornym. {{author: MAB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 20:09, 24 wrz 2022
ALEKSANDER GRABIŃSKI (1602 – 1 VI 1639 Oliwa), opat klasztoru cystersów w Oliwie. Brat Jana Grabińskiego. Wstąpił do nowicjatu w klasztorze w Oliwie 19 II 1633, profesję złożył 25 V 1634 na ręce swego brata, opata Jana, z jego rąk 10 VI 1634 przyjął święcenia subdiakonatu. Święcenia diakonatu przyjął 28 X 1634 we Włocławku, tam też 9 IX 1636 otrzymał święcenia kapłańskie. Prymicję odprawił 28 XII 1636. Wcześniej, 5 XI 1636, otrzymał od brata administrację majątku opackiego.
14 IV 1637 biskup włocławski Maciej Łubieński zażądał, aby konwent wybrał Aleksandra na koadiutora (pomocnika) opata. Mimo buntu starszych zakonników 5 III 1638 uzyskał akceptację. Po śmierci opata Jana, 11 IX 1638 objął administrację opactwa. 3 XII 1638 wikariusz generalny ogłosił oficjalnie jego nominację na opata. Bardzo wcześnie zaczął zapadać na zdrowiu, wystąpiły u niego te same symptomy choroby co u Jana. Pochowany w kościele klasztornym.
