MICHAEL von AUGSBURG, malarz, rzeźbiarz
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę MICHAEL von AUGSBURG na MICHAEL von AUGSBURG, malarz, rzeźbiarz, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
|||
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''MICHAEL''' (Michel) '''von AUGSBURG''' (według przekazów z XVII wieku nazwisko Glantz lub Schwartz), artysta malarz. Notowany w Gdańsku w latach 1510–1526. W 1511 roku władze gdańskie spisały z nim umowę na wykonanie ołtarza głównego w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP; [[OŁTARZE | ołtarze]]). Kontrakt należy do najwyższych odnotowanych w tym okresie (początkowo na kwotę 2886 grzywien, w 1512 wzrósł do 3386 grzywien, następnie do ponad 7000, wreszcie 13 550 grzywien i 15 groszy). Dzieło zostało ukończone w roku 1517. Nie wiadomo, jaki był osobisty udział Michaela w powstaniu dzieła. Ogromna skala i wielość zastosowanych technik artystycznych pozwalają sądzić, iż przy realizacji pracowało wielu rzeźbiarzy, malarzy i złotników. W roku 1511 otrzymał zlecenie na ołtarz (?) od klasztoru św. Brygidy w | + | [[File:Michael_(Michel)_von_Augsburg.jpg|thumb|Michael (Michel) von Augsburg, ołtarz główny w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY| kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, predella (podstawa) z 1870]]]] |
+ | [[File:2_Michael_von_Augsburg.jpg|thumb|Szafa główna ołtarza w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY| kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]]: na trójdzielnym tronie, rozdzielonym filarkami, ponadnaturalnej wielkości postacie (od prawej) Boga Ojca, Marii, Chrystusa; nad głową Marii Gołębica (Duch Święty) i aniołowie trzymający koronę]] | ||
+ | [[File:3__Michael_von_Augsburg.JPG|thumb|Figura Boga Ojca (fragment)]] | ||
+ | [[File:4__Michael_von_Augsburg.JPG|thumb|Figura Marii (fragment)]] | ||
+ | [[File:5_Michael_von_Augsburg.JPG|thumb|Figura Chrystusa (fragment)]] | ||
+ | |||
+ | '''MICHAEL''' (Michel) '''von AUGSBURG''' (według przekazów z XVII wieku nazwisko Glantz lub Schwartz), artysta malarz. Notowany w Gdańsku w latach 1510–1526. W 1511 roku władze gdańskie spisały z nim umowę na wykonanie ołtarza głównego w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP; [[OŁTARZE | ołtarze]]). Kontrakt należy do najwyższych odnotowanych w tym okresie (początkowo na kwotę 2886 grzywien, w 1512 wzrósł do 3386 grzywien, następnie do ponad 7000, wreszcie 13 550 grzywien i 15 groszy). Dzieło zostało ukończone w roku 1517. Nie wiadomo, jaki był osobisty udział Michaela w powstaniu dzieła. Ogromna skala i wielość zastosowanych technik artystycznych pozwalają sądzić, iż przy realizacji pracowało wielu rzeźbiarzy, malarzy i złotników.<br/><br/> | ||
+ | W roku 1511 otrzymał zlecenie na ołtarz (?) od klasztoru św. Brygidy w Nådendal (obecnie Naantali) koło Åbo (obecnie Turku, Finlandia), lecz nie wywiązał się z zamówienia. W 1512 przedstawiciele kościoła i władz miejskich w Lęborku powierzyli mu wykonanie rzeźbionego i malowanego tryptyku (nie wiadomo, jakie było miejsce przeznaczenia i czy w ogóle wykonano zamówienie). Od roku 1518 należał do gdańskiego bractwa św. Reinholda. W 1. połowie lat 20. XVI wieku, będąc zwolennikiem nauk Marcina Lutra, odegrał istotną rolę w rewolcie społeczno-religijnej skierowanej przeciwko władzom Gdańska i Kościołowi, za co w roku 1526 został skazany na banicję.<br/><br/> | ||
+ | Przebywał w Krakowie w otoczeniu bp. Piotra Tomickiego i kanclerza Krzysztofa Szydłowieckiego. Dzięki wstawiennictwu króla w 1527 Rada Gdańska uchyliła wyrok. Warsztatowi, który pod kierownictwem Michaela wykonał ołtarz w kościele NMP w Gdańsku, można przypisać między innymi relief z Ogrójcem na tylnej ściance mensy tego ołtarza, figurę Archanioła i Pasję z belki tęczowej z [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]] (obecnie w [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowym]]) oraz wiele prac malarskich, m.in. skrzydła: ołtarzy św. Franciszka i Trójcy św. w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]], Boga Ojca z kościoła św. Katarzyny (obecnie w Muzeum Narodowym), w kościele norbertanek w Żukowie z 1515 roku, ołtarza głównego w kościele Najświętszej Marii Panny w Elblągu oraz ołtarza słodowników z tej samej świątyni (obecnie oba w kościele św. Mikołaja w Elblągu) oraz dyptyk wotywny z roku 1518 (obecnie Germanisches Nationalmuseum w Norymberdze).<br/><br/> | ||
+ | Rzeźby, które powstały w jego warsztacie, charakteryzują się masywną formą, powtarzającym się typem okrągłej twarzy o drobnych ustach, nosie i oczach, ciężkimi szatami o niezbyt urozmaiconym dukcie fałdów, często przybierających kształt równolegle biegnących wałków; sceny malowane rozgrywają się we wnętrzach lub na tle pejzażu, widać w nich większą dbałość o detale i indywidualizację postaci, zamiłowanie do elementów dekoracyjnych (kolumny i arkady z motywami figuralnymi), kontrastowych zestawień barwnych i rozwiązań tonalnych utrzymanych w różnych odcieniach szarości. Wiele scen rzeźbionych i malowanych nawiązuje do prac graficznych między innymi Albrechta Dürera, Hansa Schäufeleina i Hansa Burgkmaira. Warsztat Michaela przybył wraz z nim do Gdańska niewątpliwie z Niemiec Południowych (Szwabia, Bawaria), o czym świadczą jego dzieła, mające wyraźną analogię w tamtym środowisku. {{author: AW}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 17:59, 26 gru 2022
MICHAEL (Michel) von AUGSBURG (według przekazów z XVII wieku nazwisko Glantz lub Schwartz), artysta malarz. Notowany w Gdańsku w latach 1510–1526. W 1511 roku władze gdańskie spisały z nim umowę na wykonanie ołtarza głównego w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP; ołtarze). Kontrakt należy do najwyższych odnotowanych w tym okresie (początkowo na kwotę 2886 grzywien, w 1512 wzrósł do 3386 grzywien, następnie do ponad 7000, wreszcie 13 550 grzywien i 15 groszy). Dzieło zostało ukończone w roku 1517. Nie wiadomo, jaki był osobisty udział Michaela w powstaniu dzieła. Ogromna skala i wielość zastosowanych technik artystycznych pozwalają sądzić, iż przy realizacji pracowało wielu rzeźbiarzy, malarzy i złotników.
W roku 1511 otrzymał zlecenie na ołtarz (?) od klasztoru św. Brygidy w Nådendal (obecnie Naantali) koło Åbo (obecnie Turku, Finlandia), lecz nie wywiązał się z zamówienia. W 1512 przedstawiciele kościoła i władz miejskich w Lęborku powierzyli mu wykonanie rzeźbionego i malowanego tryptyku (nie wiadomo, jakie było miejsce przeznaczenia i czy w ogóle wykonano zamówienie). Od roku 1518 należał do gdańskiego bractwa św. Reinholda. W 1. połowie lat 20. XVI wieku, będąc zwolennikiem nauk Marcina Lutra, odegrał istotną rolę w rewolcie społeczno-religijnej skierowanej przeciwko władzom Gdańska i Kościołowi, za co w roku 1526 został skazany na banicję.
Przebywał w Krakowie w otoczeniu bp. Piotra Tomickiego i kanclerza Krzysztofa Szydłowieckiego. Dzięki wstawiennictwu króla w 1527 Rada Gdańska uchyliła wyrok. Warsztatowi, który pod kierownictwem Michaela wykonał ołtarz w kościele NMP w Gdańsku, można przypisać między innymi relief z Ogrójcem na tylnej ściance mensy tego ołtarza, figurę Archanioła i Pasję z belki tęczowej z kościoła św. Katarzyny (obecnie w Muzeum Narodowym) oraz wiele prac malarskich, m.in. skrzydła: ołtarzy św. Franciszka i Trójcy św. w kościele św. Trójcy, Boga Ojca z kościoła św. Katarzyny (obecnie w Muzeum Narodowym), w kościele norbertanek w Żukowie z 1515 roku, ołtarza głównego w kościele Najświętszej Marii Panny w Elblągu oraz ołtarza słodowników z tej samej świątyni (obecnie oba w kościele św. Mikołaja w Elblągu) oraz dyptyk wotywny z roku 1518 (obecnie Germanisches Nationalmuseum w Norymberdze).
Rzeźby, które powstały w jego warsztacie, charakteryzują się masywną formą, powtarzającym się typem okrągłej twarzy o drobnych ustach, nosie i oczach, ciężkimi szatami o niezbyt urozmaiconym dukcie fałdów, często przybierających kształt równolegle biegnących wałków; sceny malowane rozgrywają się we wnętrzach lub na tle pejzażu, widać w nich większą dbałość o detale i indywidualizację postaci, zamiłowanie do elementów dekoracyjnych (kolumny i arkady z motywami figuralnymi), kontrastowych zestawień barwnych i rozwiązań tonalnych utrzymanych w różnych odcieniach szarości. Wiele scen rzeźbionych i malowanych nawiązuje do prac graficznych między innymi Albrechta Dürera, Hansa Schäufeleina i Hansa Burgkmaira. Warsztat Michaela przybył wraz z nim do Gdańska niewątpliwie z Niemiec Południowych (Szwabia, Bawaria), o czym świadczą jego dzieła, mające wyraźną analogię w tamtym środowisku.