KOŚCIAŃSKA-SZCZEPIŃSKA CZESŁAWA HELENA, wioślarka, olimpijczyk
m |
|||
| (Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''CZESŁAWA HELENA KOŚCIAŃSKA-SZCZEPIŃSKA''' (ur. 22 V 1959 Tczew), wioślarka, medalistka olimpijska. Absolwentka gdańskiego Technikum Mechaniczno-Elektrycznego. Zawodniczka Unii Tczew, od 1978 | + | '''CZESŁAWA HELENA KOŚCIAŃSKA-SZCZEPIŃSKA''' (ur. 22 V 1959 Tczew), wioślarka, medalistka olimpijska. Córka Bogumiła i Ireny z domu Frohlke. Absolwentka gdańskiego [[CENTRUM KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO I USTAWICZNEGO NR 1 W GDAŃSKU | Technikum Mechaniczno-Elektrycznego]]. Zawodniczka Unii Tczew, od 1978 [[GEDANIA, klub sportowy | Gedanii]]. |
| + | Podczas igrzysk olimpijskich w Moskwie w 1980 w dwójce bez sternika wraz z [[DŁUŻEWSKA-WIELICZKO MAŁGORZATA, wioślarka, olimpijczyk | Małgorzatą Dłużewską-Wieliczko]] zdobyła srebrny medal. Uczestniczyła także w igrzyskach w Seulu w 1988 (czwórka ze sternikiem – ósme miejsce).<br/><br/> | ||
| + | Wraz z Małgorzatą Dłużewską-Wieliczko brązowa medalistka mistrzostw świata w Bled w 1979, srebrna medalistka w Lucernie w 1982, w 1981 na piątym miejscu, w 1989 w Bled (z Elwirą Lorenz) na ósmym miejscu. W latach 1978–1989 piętnastokrotna mistrzyni Polski w dwójce bez sternika, czwórce ze sternikiem i w ósemce. W 1989 zakończyła karierę.<br/><br/> | ||
| + | W plebiscycie na najlepszego wioślarza w 80-leciu PZTW zajęła siódme miejsce. Odznaczona między innymi złotym, srebrnym i brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe, w 2018 odznaczony medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu”. Od 1985 żona Lechosława Szczepińskiego, matka Roberta i Joanny. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 21:16, 19 gru 2022
CZESŁAWA HELENA KOŚCIAŃSKA-SZCZEPIŃSKA (ur. 22 V 1959 Tczew), wioślarka, medalistka olimpijska. Córka Bogumiła i Ireny z domu Frohlke. Absolwentka gdańskiego Technikum Mechaniczno-Elektrycznego. Zawodniczka Unii Tczew, od 1978 Gedanii.
Podczas igrzysk olimpijskich w Moskwie w 1980 w dwójce bez sternika wraz z Małgorzatą Dłużewską-Wieliczko zdobyła srebrny medal. Uczestniczyła także w igrzyskach w Seulu w 1988 (czwórka ze sternikiem – ósme miejsce).
Wraz z Małgorzatą Dłużewską-Wieliczko brązowa medalistka mistrzostw świata w Bled w 1979, srebrna medalistka w Lucernie w 1982, w 1981 na piątym miejscu, w 1989 w Bled (z Elwirą Lorenz) na ósmym miejscu. W latach 1978–1989 piętnastokrotna mistrzyni Polski w dwójce bez sternika, czwórce ze sternikiem i w ósemce. W 1989 zakończyła karierę.
W plebiscycie na najlepszego wioślarza w 80-leciu PZTW zajęła siódme miejsce. Odznaczona między innymi złotym, srebrnym i brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe, w 2018 odznaczony medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu”. Od 1985 żona Lechosława Szczepińskiego, matka Roberta i Joanny.
