PISTORIUS WILHELM, kupiec, były patron ulicy
(Utworzył nową stronę „{{paper}} PISTORIUS WILHELM (1791 Gdańsk-Nowy Port – 22 VIII 1865 Gdańsk-Brzeźno), kupiec, szynkarz. W grudniu 1829 właściciel gospody w rejonie ob. ul. Wiśl...”) |
|||
(Nie pokazano 16 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | + | [[File:Wilhelm_Pistorius.jpg|thumb|Reklama połączenia omnibusami kąpieliska Brzeźno z Gdańskiem, zamieszczana w prasie gdańskiej przez spadkobierców Wilhelma Pistoriusa, 1877]] | |
+ | '''WILHELM PISTORIUS''' (1791 Gdańsk-Nowy Port – 22 VIII 1865 Gdańsk-Brzeźno), kupiec, szynkarz. W grudniu 1829 właściciel gospody w rejonie obecnej ul. Wiślnej (Legan). Organizował dla gdańszczan przejażdżki saniami i zabawy w swoim lokalu. Właściciel posesji w Gdańsku przy Schwarzes Meer 369 (ul. Stawki 3). W 1833 kupił w [[BRZEŹNO | Brzeźnie]] dawny zakład kąpielowy murarza Friedricha Bladaua i majątek należący niegdyś do mjr. Hansa Ernsta von Zieten. 1 VI 1833 otworzył w nabytych obiektach restaurację oraz zakład kąpielowy z łazienkami z podgrzaną wodą morską, uruchomił do niego komunikację powozami z Gdańska. W 1838 wybudował pawilon wypoczynkowy dla gości, tzw. Belveder, a w latach 1840–1842 dom zdrojowy z werandami i 40 pokojami dla gości oraz nowe łazienki.<br/><br/> | ||
+ | Żonaty z Auguste Wilhelmine z domu Deffert (1800 – 13 XII 1859 Gdańsk-Brzeźno). Córka Mathilde Amalia (1823 Gdańsk – 1893 Gdańsk) była żoną mistrza murarskiego Carla Christopha Beckmanna (1812–1871), właściciela kamienicy przy Heilige-Geist-Gasse 34 (ul. św. Ducha 44/46). W kamienicy tej mieszkała z młodszą siostrą Valeską (1836 Gdańsk-Brzeźno – 10 I 1912 Gdańsk), która pozostała panną. Trzecia córka, Rosalia, była żoną Wilhelma Ledata, który po śmierci teścia w imieniu jego spadkobierczyń kierował do 10 I 1889 zakładem kąpielowym w Brzeźnie, sprzedając go [[KULLING HERMANN, przedsiębiorca, radny, były patron ulicy | Hermannowi Kullingowi]]. <br/><br/> | ||
+ | Od 1915 do 1945 patron ulicy, Pistoriusstraße, w Brzeźnie, po 1945 ul. Miła. Pochowany na cmentarzu Bożego Ciała w Gdańsku ([[CMENTARZE NA TERENIE ŚRÓDMIEŚCIA. ZESPÓŁ U PODNÓŻA GRODZISKA | cmentarze na terenie Śródmieścia. Zespół u podnóża Grodziska]]). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 11:07, 28 maj 2024
WILHELM PISTORIUS (1791 Gdańsk-Nowy Port – 22 VIII 1865 Gdańsk-Brzeźno), kupiec, szynkarz. W grudniu 1829 właściciel gospody w rejonie obecnej ul. Wiślnej (Legan). Organizował dla gdańszczan przejażdżki saniami i zabawy w swoim lokalu. Właściciel posesji w Gdańsku przy Schwarzes Meer 369 (ul. Stawki 3). W 1833 kupił w Brzeźnie dawny zakład kąpielowy murarza Friedricha Bladaua i majątek należący niegdyś do mjr. Hansa Ernsta von Zieten. 1 VI 1833 otworzył w nabytych obiektach restaurację oraz zakład kąpielowy z łazienkami z podgrzaną wodą morską, uruchomił do niego komunikację powozami z Gdańska. W 1838 wybudował pawilon wypoczynkowy dla gości, tzw. Belveder, a w latach 1840–1842 dom zdrojowy z werandami i 40 pokojami dla gości oraz nowe łazienki.
Żonaty z Auguste Wilhelmine z domu Deffert (1800 – 13 XII 1859 Gdańsk-Brzeźno). Córka Mathilde Amalia (1823 Gdańsk – 1893 Gdańsk) była żoną mistrza murarskiego Carla Christopha Beckmanna (1812–1871), właściciela kamienicy przy Heilige-Geist-Gasse 34 (ul. św. Ducha 44/46). W kamienicy tej mieszkała z młodszą siostrą Valeską (1836 Gdańsk-Brzeźno – 10 I 1912 Gdańsk), która pozostała panną. Trzecia córka, Rosalia, była żoną Wilhelma Ledata, który po śmierci teścia w imieniu jego spadkobierczyń kierował do 10 I 1889 zakładem kąpielowym w Brzeźnie, sprzedając go Hermannowi Kullingowi.
Od 1915 do 1945 patron ulicy, Pistoriusstraße, w Brzeźnie, po 1945 ul. Miła. Pochowany na cmentarzu Bożego Ciała w Gdańsku ( cmentarze na terenie Śródmieścia. Zespół u podnóża Grodziska).