BUNT CECHÓW GŁÓWNEGO MIASTA GDAŃSKA 19–21 VI 1378
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''BUNT CECHÓW GŁÓWNEGO MIASTA GDAŃSKA 19–21 VI 1378.''' | + | '''BUNT CECHÓW GŁÓWNEGO MIASTA GDAŃSKA 19–21 VI 1378.''' Przyczyną buntu było stopniowe odsuwanie przez patrycjat kupiecki od władzy w [[GŁÓWNE MIASTO | Głównym Mieście]] rzemieślników, średnich i drobnych kupców, rozbieżne interesy patrycjatu kupieckiego (popierał import towarów, z których sprzedaży czerpał korzyści) i rzemieślników (widzących w imporcie konkurencję).<br/><br/> |
| + | Bunt wybuchł z inspiracji najbogatszego cechu browarników (pod przywództwem Hermana von Rudena i Petera Moldenhauera; [[BROWARY| browary]]) po wydaniu przez wielkiego mistrza [[WINRICH von KNIPRODE, komtur gdański, wielki mistrz krzyżacki | Winricha von Kniprode]] i następnie przez [[RADA MIEJSKA | Radę Miejską]] zezwolenia na sprowadzanie piwa z Wismaru (Meklemburgia) i przybyciu pierwszych jego transportów. Browarników wsparł związany bezpośrednio z produkcją piwa cech bednarzy; przyłączyły się cechy rzeźników (z Tilem Schultem na czele) i szewców (z Tiedemanem Echardesem na czele), szczególnie odczuwające napływ towarów importowanych. Rozmowom z Radą Miejską w [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratuszu Głównego Miasta]] towarzyszyły wystąpienia uliczne i rozbijanie beczek z piwem wismarskim. Ekscesy skłoniły Radę Miejską do oskarżenia uczestników rewolty o zamiar przejęcia władzy i wymordowania rajców.<br/><br/> | ||
| + | Po stronie Rady opowiedział się [[KOMTURSTWO GDAŃSKIE | komtur gdański]], nie dopuszczając delegatów cechów do rozmów z wielkim mistrzem. Skłoniło to Radę do zastosowania represji. Część przywódców buntu aresztowano i powieszono, innych osadzono w więzieniu. Herman Ruden, Tiedeman Echardes i kilku innych osób uciekło z Gdańska. 2 lipca gdański komtur domowy wysłał za nimi list gończy, podając także dalsze nazwiska zbiegów (a wcześniej uczestników wydarzeń): Wedege Begker, Heirnrich von Drewern, Volmar Anckersmodt, Hincze Berindes, Peter Stavenner.<br/><br/> | ||
| + | Efektem buntu było cofnięcie przez wielkiego mistrza 5 VII 1378 zgody na import piwa wismarskiego (co oznaczało zwycięstwo gdańskich browarników, ale nie wspierających ich cechów), cechom zezwolono na cztery zebrania w roku, lecz zakazano zwoływania nadzwyczajnych. Stłumienie buntu umocniło w mieście władzę patrycjatu. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 10:04, 19 lis 2024
BUNT CECHÓW GŁÓWNEGO MIASTA GDAŃSKA 19–21 VI 1378. Przyczyną buntu było stopniowe odsuwanie przez patrycjat kupiecki od władzy w Głównym Mieście rzemieślników, średnich i drobnych kupców, rozbieżne interesy patrycjatu kupieckiego (popierał import towarów, z których sprzedaży czerpał korzyści) i rzemieślników (widzących w imporcie konkurencję).
Bunt wybuchł z inspiracji najbogatszego cechu browarników (pod przywództwem Hermana von Rudena i Petera Moldenhauera; browary) po wydaniu przez wielkiego mistrza Winricha von Kniprode i następnie przez Radę Miejską zezwolenia na sprowadzanie piwa z Wismaru (Meklemburgia) i przybyciu pierwszych jego transportów. Browarników wsparł związany bezpośrednio z produkcją piwa cech bednarzy; przyłączyły się cechy rzeźników (z Tilem Schultem na czele) i szewców (z Tiedemanem Echardesem na czele), szczególnie odczuwające napływ towarów importowanych. Rozmowom z Radą Miejską w Ratuszu Głównego Miasta towarzyszyły wystąpienia uliczne i rozbijanie beczek z piwem wismarskim. Ekscesy skłoniły Radę Miejską do oskarżenia uczestników rewolty o zamiar przejęcia władzy i wymordowania rajców.
Po stronie Rady opowiedział się komtur gdański, nie dopuszczając delegatów cechów do rozmów z wielkim mistrzem. Skłoniło to Radę do zastosowania represji. Część przywódców buntu aresztowano i powieszono, innych osadzono w więzieniu. Herman Ruden, Tiedeman Echardes i kilku innych osób uciekło z Gdańska. 2 lipca gdański komtur domowy wysłał za nimi list gończy, podając także dalsze nazwiska zbiegów (a wcześniej uczestników wydarzeń): Wedege Begker, Heirnrich von Drewern, Volmar Anckersmodt, Hincze Berindes, Peter Stavenner.
Efektem buntu było cofnięcie przez wielkiego mistrza 5 VII 1378 zgody na import piwa wismarskiego (co oznaczało zwycięstwo gdańskich browarników, ale nie wspierających ich cechów), cechom zezwolono na cztery zebrania w roku, lecz zakazano zwoływania nadzwyczajnych. Stłumienie buntu umocniło w mieście władzę patrycjatu.
