PAŃSTWOWY URZĄD POLICJI BUDOWLANEJ W GDAŃSKU
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''PAŃSTWOWY URZĄD POLICJI BUDOWLANEJ W GDAŃSKU''' (Staatliches Baupolizeiamt zu Danzig), instytucja nadzorująca przestrzeganie prawa budowlanego, powołana 6 V 1814 na wzór policji w Berlinie i Królewcu, z uwzględnieniem lokalnych stosunków, istniała do roku 1945. Po 1850 | + | '''PAŃSTWOWY URZĄD POLICJI BUDOWLANEJ W GDAŃSKU''' (Staatliches Baupolizeiamt zu Danzig), instytucja nadzorująca przestrzeganie prawa budowlanego, powołana 6 V 1814 na wzór policji w Berlinie i Królewcu, z uwzględnieniem lokalnych stosunków, istniała do roku 1945. Po 1850 wyodrębniona z Prezydium Policji jako samodzielny urząd. Policja budowlana wydawała rozporządzenia (''Baupolizeiverordnungen'') określające wspólne dla wszystkich zasady wykorzystywania nieruchomości na cele budowlane oraz decyzje i postanowienia w sprawach indywidualnych, które zatwierdzały projekty budynków lub wzywały do zaprzestania naruszeń prawa pod groźbą kary.<br/><br/> |
+ | Nadzorowała przedsięwzięcia budowlane władz miejskich na cele publiczne (w tym budowę dróg, mostów, [[WODOCIĄGI | wodociągów]] i kanalizacji). Tworzyła plany zabudowy terenu miasta (do 1855 tylko na zlecenie Państwowej Policji Budowlanej z siedzibą w Berlinie), po 1875 zatwierdzała również plany zabudowy tworzone przez gdański magistrat. Do jej kompetencji należała także kontrola drobniejszych elementów infrastruktury technicznej, np. w marcu 1926 wydała rozporządzenie o uzyskiwaniu zezwoleń na lokalizację masztów radiowych i telegraficznych.<br/><br/> | ||
+ | Urząd prowadził dokumentację wszystkich nieruchomości budynkowych na terytorium Gdańska. Na początku XX wieku składał się z dwóch wydziałów. Pracami kierował inspektor budowlany (''Bauinspektor''), mający do pomocy regencyjnego inżyniera budowlanego (''Regierungsbaumeister'') i sekretarza. {{author: JAZ}} {{author: MB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Aktualna wersja na dzień 18:41, 8 mar 2022
PAŃSTWOWY URZĄD POLICJI BUDOWLANEJ W GDAŃSKU (Staatliches Baupolizeiamt zu Danzig), instytucja nadzorująca przestrzeganie prawa budowlanego, powołana 6 V 1814 na wzór policji w Berlinie i Królewcu, z uwzględnieniem lokalnych stosunków, istniała do roku 1945. Po 1850 wyodrębniona z Prezydium Policji jako samodzielny urząd. Policja budowlana wydawała rozporządzenia (Baupolizeiverordnungen) określające wspólne dla wszystkich zasady wykorzystywania nieruchomości na cele budowlane oraz decyzje i postanowienia w sprawach indywidualnych, które zatwierdzały projekty budynków lub wzywały do zaprzestania naruszeń prawa pod groźbą kary.
Nadzorowała przedsięwzięcia budowlane władz miejskich na cele publiczne (w tym budowę dróg, mostów, wodociągów i kanalizacji). Tworzyła plany zabudowy terenu miasta (do 1855 tylko na zlecenie Państwowej Policji Budowlanej z siedzibą w Berlinie), po 1875 zatwierdzała również plany zabudowy tworzone przez gdański magistrat. Do jej kompetencji należała także kontrola drobniejszych elementów infrastruktury technicznej, np. w marcu 1926 wydała rozporządzenie o uzyskiwaniu zezwoleń na lokalizację masztów radiowych i telegraficznych.
Urząd prowadził dokumentację wszystkich nieruchomości budynkowych na terytorium Gdańska. Na początku XX wieku składał się z dwóch wydziałów. Pracami kierował inspektor budowlany (Bauinspektor), mający do pomocy regencyjnego inżyniera budowlanego (Regierungsbaumeister) i sekretarza.