OBÓZ KARNY SS I POLICJI GDAŃSK-MAĆKOWY

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(Utworzył nową stronę „{{paper}} OBÓZ KARNY SS iPOLICJI GDAŃSK-MAĆKOWY (Strafvollzugslager der SS und Polizei Danzig-Matzkau), przy ob. ul. Starogardzkiej. Pierwotnie obóz o przeznacze...”)
 
 
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
OBÓZ KARNY SS iPOLICJI GDAŃSK-MAĆKOWY (Strafvollzugslager der SS und Polizei Danzig-Matzkau), przy ob. ul. Starogardzkiej. Pierwotnie obóz o przeznaczeniu koszarowym (SS-Kaserne Danzig-Matzkau) dla q Heimwehr-Danzig. Zbudowany w lipcu–listopadzie 1939 (już w sierpniu częściowo funkcjonujący, z wykorzystaniem namiotów); od września 1939 przy pracach nad budową drewnianych koszar dla jednostki SS wykorzystywano zatrzymanych w Gd. i na Pomorzu Polaków (q obóz Stutthof, podobozy w Gd.), Koszary składały się z 45 baraków, z czego 25 przeznaczonych na funkcje koszarowe, pozostałe zajmowała: administracja, kantyna z kuchnią, lazaret, rozbudowany węzeł sanitarny, hala sport. z własnym basenem, magazyny, warsztaty i zbrojownia. Obóz miał rozbudowane zaplecze dla taboru samochodowego (miejsce dla 100 pojazdów oraz stacja benzynowa), ogrzewanie, strzelnicę. Funkcję koszar pełnił do października 1940, nast. obóz przejściowy dla tzw. Litauendeutsche (uchodźców niem. z Litwy), podlegał administracyjnie lokalnemu ośrodkowi dyspozycyjnemu dla osób pochodzenia niem. z zagranicy: Volksdeutsche Mittelstelle. Przejęty nast. przez gł. urząd sądowy SS (Hauptamt SS-Gericht). We wrześniu 1941 zadecydowano o przeniesieniu tu z KL Dachau części obozu karnego SS i policji (dla okręgów SS w środkowej i płd. Europy). Trafiali do niego skazani za kradzieże, dezercję, niedopełnienie obowiązku, sprzeciw wobec przełożonych, homoseksualizm itp. członkowie struktur SS i policji. W obozie wykonywano także wyroki śmierci.Przebudowany do marca 1942 (nowe pomieszczenia dla personelu obozowego i obiekty szpitalne, wieżyczki strażnicze, ogrodzenie pod napięciem), do końca 1942 było w nim 1858 więźniów. Liczba skazanych oscyluje wokół 2000 (maks. 2500) przy dużej rotacji, szczególnie 1943 i 1944. Średnio więźniowie przebywali tu 6–9 miesięcy, miesięcznie zwalniano do 500 skazanych, mających odbyć resztę kary w wojsk. jednostkach karnych (z obozu pochodzili m.in. członkowie specjalnej jednostki karnej SS Dirlewanger). Na terenie obozu działały warsztaty rzem., skazanych wykorzystywano do prac w gd. zakładach pracy oraz fabrykach w innych miastach. Ciężkie warunki (także znęcanie się załogi nad osadzonymi) wywołały 1943 interwencję najwyższych władz SS. Załogę (pocz. ok. 240 osób, nast. blisko połowa mniej) sta- nowiły jednostki Waffen-SS (Niemcy, Estończycy, Łotysze, Belgowie i Holendrzy) oraz policji. W lutym 1945 więźniów ewakuowano pod Norymbergę oraz do Mosbach. W 1945 obóz zbiorczy dla zatrzymanych i sprawdzanych przez NKWD, nast. m.in. magazyny wojsk Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i jednostek milicji,hotel pracowniczy Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacji. Na terenie dawnego obozu kilka budynków użytkuje Gd. Zarząd Nieruchomości Komunalnych, prawdopodobnie zostaną rozebrane w związku z budową Obwodnicy Płd. (q obwodnice) {{author: JDan}} [[Category: Encyklopedia]]
+
'''OBÓZ KARNY SS i POLICJI GDAŃSK-MAĆKOWY''' (Strafvollzugslager der SS und Polizei Danzig-Matzkau), przy obecnej ul. Starogardzkiej. Wybudowany na terenie zakupionym w maju 1939 przez [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senatu II Wolnego Miasta Gdańska]] z myślą o założeniu na nim ośrodka turystycznego. Plany zmieniono już czerwcu tego roku, podejmując decyzję o budowie obozu o przeznaczeniu koszarowym (SS-Kaserne Danzig-Matzkau). Zbudowany w lipcu–listopadzie 1939 (już w sierpniu częściowo zajęty, z wykorzystaniem namiotów, przez [[HEIMWEHR DANZIG | SS-Heimwehr Danzig]]). Od września 1939 przy pracach nad budową drewnianych koszar dla jednostki SS wykorzystywano zatrzymanych w Gdańsku i na Pomorzu Polaków, osadzonych w [[OBÓZ DLA POLAKÓW W NOWYM PORCIE | obozie w Nowym Porcie]], następnie w [[OBÓZ STUTTHOF, PODOBOZY W GDAŃSKU | obozie Stutthof]].<br/><br/>
 +
Koszary składały się z 45 baraków, z czego 25 przeznaczonych na funkcje koszarowe, pozostałe zajmowała: administracja, kantyna z kuchnią, lazaret, rozbudowany węzeł sanitarny, hala sportowa z własnym basenem, magazyny, warsztaty i zbrojownia. Obóz miał rozbudowane zaplecze dla taboru samochodowego (miejsce dla 100 pojazdów oraz stacja benzynowa), ogrzewanie, strzelnicę. <br/><br/>
 +
Funkcję koszar pełnił do października 1940, następnie obóz przejściowy dla tzw. Litauendeutsche (uchodźców niemieckich z Litwy), podlegał administracyjnie lokalnemu ośrodkowi dyspozycyjnemu dla osób pochodzenia niemieckiego z zagranicy: Volksdeutsche Mittelstelle. Przejęty następnie przez główny urząd sądowy SS (Hauptamt SS-Gericht). We wrześniu 1941 zadecydowano o przeniesieniu tu z KL Dachau części obozu karnego SS i policji (dla okręgów SS środkowej i południowej Europy). Trafiali do niego skazani za kradzieże, dezercję, niedopełnienie obowiązku, sprzeciw wobec przełożonych, homoseksualizm itp. członkowie struktur SS i policji. W obozie wykonywano także wyroki śmierci.<br/><br/>
 +
Przebudowany do marca 1942 (nowe pomieszczenia dla personelu obozowego i obiekty szpitalne, wieżyczki strażnicze, ogrodzenie pod napięciem), do końca 1942 było w nim 1858 więźniów. Liczba skazanych oscyluje wokół 2000 (maksymalnie 2500) przy dużej rotacji, szczególnie w latach 1943 i 1944. Średnio więźniowie przebywali tu 6–9 miesięcy, miesięcznie zwalniano do 500 skazanych, mających odbyć resztę kary w wojskowych jednostkach karnych (z obozu pochodzili między innymi członkowie specjalnej jednostki karnej SS Dirlewanger). Na terenie obozu działały warsztaty rzemieślnicze, skazanych wykorzystywano do prac w gdańskich zakładach pracy oraz fabrykach w innych miastach.<br/><br/>
 +
Ciężkie warunki (także znęcanie się załogi nad osadzonymi) wywołały w 1943 interwencję najwyższych władz SS. Załogę (początkowo około 240 osób, następnie blisko połowa mniej) stanowiły jednostki Waffen-SS (Niemcy, Estończycy, Łotysze, Belgowie i Holendrzy) oraz policji. W lutym 1945 więźniów ewakuowano pod Norymbergę oraz do Mosbach.<br/><br/>
 +
W 1945 obóz zbiorczy dla zatrzymanych i sprawdzanych przez NKWD, następnie między innymi magazyny amunicyjne i materiałów wybuchowych wojsk Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i jednostek milicji, hotel pracowniczy Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacji. Na terenie dawnego obozu kilka budynków (okolice posesji przy ul. Starogardzkiej 21–25) użytkował Gdański Zarząd Nieruchomości Komunalnych, rozebrane zostały w związku z budową Obwodnicy Południowej ([[OBWODNICE | obwodnice]]). {{author: JDan}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]

Aktualna wersja na dzień 14:18, 8 kwi 2022

OBÓZ KARNY SS i POLICJI GDAŃSK-MAĆKOWY (Strafvollzugslager der SS und Polizei Danzig-Matzkau), przy obecnej ul. Starogardzkiej. Wybudowany na terenie zakupionym w maju 1939 przez Senatu II Wolnego Miasta Gdańska z myślą o założeniu na nim ośrodka turystycznego. Plany zmieniono już czerwcu tego roku, podejmując decyzję o budowie obozu o przeznaczeniu koszarowym (SS-Kaserne Danzig-Matzkau). Zbudowany w lipcu–listopadzie 1939 (już w sierpniu częściowo zajęty, z wykorzystaniem namiotów, przez SS-Heimwehr Danzig). Od września 1939 przy pracach nad budową drewnianych koszar dla jednostki SS wykorzystywano zatrzymanych w Gdańsku i na Pomorzu Polaków, osadzonych w obozie w Nowym Porcie, następnie w obozie Stutthof.

Koszary składały się z 45 baraków, z czego 25 przeznaczonych na funkcje koszarowe, pozostałe zajmowała: administracja, kantyna z kuchnią, lazaret, rozbudowany węzeł sanitarny, hala sportowa z własnym basenem, magazyny, warsztaty i zbrojownia. Obóz miał rozbudowane zaplecze dla taboru samochodowego (miejsce dla 100 pojazdów oraz stacja benzynowa), ogrzewanie, strzelnicę.

Funkcję koszar pełnił do października 1940, następnie obóz przejściowy dla tzw. Litauendeutsche (uchodźców niemieckich z Litwy), podlegał administracyjnie lokalnemu ośrodkowi dyspozycyjnemu dla osób pochodzenia niemieckiego z zagranicy: Volksdeutsche Mittelstelle. Przejęty następnie przez główny urząd sądowy SS (Hauptamt SS-Gericht). We wrześniu 1941 zadecydowano o przeniesieniu tu z KL Dachau części obozu karnego SS i policji (dla okręgów SS środkowej i południowej Europy). Trafiali do niego skazani za kradzieże, dezercję, niedopełnienie obowiązku, sprzeciw wobec przełożonych, homoseksualizm itp. członkowie struktur SS i policji. W obozie wykonywano także wyroki śmierci.

Przebudowany do marca 1942 (nowe pomieszczenia dla personelu obozowego i obiekty szpitalne, wieżyczki strażnicze, ogrodzenie pod napięciem), do końca 1942 było w nim 1858 więźniów. Liczba skazanych oscyluje wokół 2000 (maksymalnie 2500) przy dużej rotacji, szczególnie w latach 1943 i 1944. Średnio więźniowie przebywali tu 6–9 miesięcy, miesięcznie zwalniano do 500 skazanych, mających odbyć resztę kary w wojskowych jednostkach karnych (z obozu pochodzili między innymi członkowie specjalnej jednostki karnej SS Dirlewanger). Na terenie obozu działały warsztaty rzemieślnicze, skazanych wykorzystywano do prac w gdańskich zakładach pracy oraz fabrykach w innych miastach.

Ciężkie warunki (także znęcanie się załogi nad osadzonymi) wywołały w 1943 interwencję najwyższych władz SS. Załogę (początkowo około 240 osób, następnie blisko połowa mniej) stanowiły jednostki Waffen-SS (Niemcy, Estończycy, Łotysze, Belgowie i Holendrzy) oraz policji. W lutym 1945 więźniów ewakuowano pod Norymbergę oraz do Mosbach.

W 1945 obóz zbiorczy dla zatrzymanych i sprawdzanych przez NKWD, następnie między innymi magazyny amunicyjne i materiałów wybuchowych wojsk Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i jednostek milicji, hotel pracowniczy Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacji. Na terenie dawnego obozu kilka budynków (okolice posesji przy ul. Starogardzkiej 21–25) użytkował Gdański Zarząd Nieruchomości Komunalnych, rozebrane zostały w związku z budową Obwodnicy Południowej ( obwodnice). JDan

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania