SCHLIEFF LAMBERT, opat oliwski
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''LAMBERT SCHLIEFF''' (Schleff; XVI wiek Kołobrzeg – 12 I 1559 Gdańsk?), opat oliwski ([[OPACTWO CYSTERSÓW W OLIWIE | opactwo cystersów w Oliwie]]). Syn Walentina, burmistrza Kołobrzegu. Prawdopodobnie już przed | + | '''LAMBERT SCHLIEFF''' (Schleff; XVI wiek Kołobrzeg – 12 I 1559 Gdańsk?), opat oliwski ([[OPACTWO CYSTERSÓW W OLIWIE | opactwo cystersów w Oliwie]]). Syn Walentina, burmistrza Kołobrzegu. Prawdopodobnie już przed 1545 był zakonnikiem w [[KLASZTOR CYSTERSÓW W OLIWIE | klasztorze cysterskim w Oliwie]], przed 1549 był przeorem. Pod naciskiem wpływowych gdańszczan (miał wśród nich krewnych, między innymi rodzinę bankierów Loitzów; [[BANKOWOŚĆ | bankowość]]). 9 VII 1549 został opatem. Niezadowolenie z wyboru wyrażali bp włocławski Andrzej Zebrzydowski i inni biskupi, odmawiając elektowi udzielenia benedykcji. Otrzymał ją z rąk pochodzącego z Gdańska biskupa warmińskiego [[GIESE TIEDEMANN, biskup chełmiński i warmiński | Tiedemanna Giesego]] (1480–1550). W 1555 król polski Zygmunt August nadał mu indygenat i zapewnił dożywotnie sprawowanie urzędu opata w Oliwie.<br/><br/> |
| + | Dokonywał darowizn na rzecz Gdańska, kiedy jednak majątki klasztorne w Grabinach Duchownych i Mostach (na Kępie Oksywskiej) sprezentował siostrze Urszuli w charakterze posagu, oskarżony został przez zakonników przed cysterską kapitułą generalną (zbierającą się corocznie w klasztorze w Citeaux, Francja) o trwonienie majątku kościelnego. Doszło także oskarżenie o propozycję sprzedaży opactwa oliwskiego gdańskiej [[RADA MIEJSKA | Radzie Miejskiej]] za 30 000 guldenów węgierskich. Cysterska kapituła generalna 1 XII 1557 pozbawiła go urzędu, tego dnia [[GESCHKAU (Geschaw, Jeschke) KASPAR, opat oliwski | Kasper Geschkau]] usunął go z opactwa. <br/><br/> | ||
| + | Na podstawie orzeczenia specjalnie powołanej przez króla polskiego Zygmunta Augusta komisji do zbadania tej sprawy pod przewodnictwem biskupa chełmińskiego Jana Lubodzieckiego, władca 25 IV 1558 ogłosił na sejmiku stanów pruskich usunięcie go z urzędu i wydał nakaz jego aresztowania. Protestowała przeciwko temu na sejmiku w Grudziądzu pruska szlachta, władze Gdańska 16 XI 1558 wysłały do kardynała Lotaryngii specjalną misję z prośbą, by ten zapewnił opata generalnego cystersów, że dał Radzie Miejskiej gwarancję nienaruszania praw konwentu. Mimo to 20 XI 1558 cysterska kapituła generalna orzekła, że powinien zostać ujęty i przebywać dożywotnio w więzieniu o chlebie i wodzie, anulowała także wszelkie jego darowizny. Król Zygmunt August 13 V 1559 potwierdził to orzeczenie.<br/><br/> | ||
| + | Według [[LENGNICH GOTTFRIED, prawnik, historyk, patron gdańskiej ulicy | Gottfrieda Lengnicha]] i biografów, zmarł 12 I 1559, według nekrologu oliwskiego 16 IV 1559. Pochowany w kościele w [[MATARNIA | Matarni]], decyzją Kaspra Geschkaua zwłoki zostały usunięte z kościoła i pochowane poza cmentarzem (jak w wypadku każdego opata ekskomunikowanego). {{author: MAB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 07:23, 19 paź 2022
LAMBERT SCHLIEFF (Schleff; XVI wiek Kołobrzeg – 12 I 1559 Gdańsk?), opat oliwski ( opactwo cystersów w Oliwie). Syn Walentina, burmistrza Kołobrzegu. Prawdopodobnie już przed 1545 był zakonnikiem w klasztorze cysterskim w Oliwie, przed 1549 był przeorem. Pod naciskiem wpływowych gdańszczan (miał wśród nich krewnych, między innymi rodzinę bankierów Loitzów; bankowość). 9 VII 1549 został opatem. Niezadowolenie z wyboru wyrażali bp włocławski Andrzej Zebrzydowski i inni biskupi, odmawiając elektowi udzielenia benedykcji. Otrzymał ją z rąk pochodzącego z Gdańska biskupa warmińskiego Tiedemanna Giesego (1480–1550). W 1555 król polski Zygmunt August nadał mu indygenat i zapewnił dożywotnie sprawowanie urzędu opata w Oliwie.
Dokonywał darowizn na rzecz Gdańska, kiedy jednak majątki klasztorne w Grabinach Duchownych i Mostach (na Kępie Oksywskiej) sprezentował siostrze Urszuli w charakterze posagu, oskarżony został przez zakonników przed cysterską kapitułą generalną (zbierającą się corocznie w klasztorze w Citeaux, Francja) o trwonienie majątku kościelnego. Doszło także oskarżenie o propozycję sprzedaży opactwa oliwskiego gdańskiej Radzie Miejskiej za 30 000 guldenów węgierskich. Cysterska kapituła generalna 1 XII 1557 pozbawiła go urzędu, tego dnia Kasper Geschkau usunął go z opactwa.
Na podstawie orzeczenia specjalnie powołanej przez króla polskiego Zygmunta Augusta komisji do zbadania tej sprawy pod przewodnictwem biskupa chełmińskiego Jana Lubodzieckiego, władca 25 IV 1558 ogłosił na sejmiku stanów pruskich usunięcie go z urzędu i wydał nakaz jego aresztowania. Protestowała przeciwko temu na sejmiku w Grudziądzu pruska szlachta, władze Gdańska 16 XI 1558 wysłały do kardynała Lotaryngii specjalną misję z prośbą, by ten zapewnił opata generalnego cystersów, że dał Radzie Miejskiej gwarancję nienaruszania praw konwentu. Mimo to 20 XI 1558 cysterska kapituła generalna orzekła, że powinien zostać ujęty i przebywać dożywotnio w więzieniu o chlebie i wodzie, anulowała także wszelkie jego darowizny. Król Zygmunt August 13 V 1559 potwierdził to orzeczenie.
Według Gottfrieda Lengnicha i biografów, zmarł 12 I 1559, według nekrologu oliwskiego 16 IV 1559. Pochowany w kościele w Matarni, decyzją Kaspra Geschkaua zwłoki zostały usunięte z kościoła i pochowane poza cmentarzem (jak w wypadku każdego opata ekskomunikowanego).
