BRANDT HANS, architekt, rzeźbiarz
(Utworzył nową stronę „{{paper}} BRANDT HANS (XV w.), architekt i rzeźbiarz. W 1476 zatrudniony przez abp. gnieźnieńskiego Jakuba z Sienna do wykonania jego nagrobka w katedrze w Gnieź...”) |
|||
| (Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | + | [[File:Hans_Brandt.jpg|thumb|Hans Brandt, ''Święty Jerzy'', 1481-1487 w Dworze Artusa]] | |
| + | |||
| + | '''HANS BRANDT''' (XV wiek), architekt i rzeźbiarz. W 1476 zatrudniony przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Jakuba z Sienna do wykonania jego nagrobka w katedrze w Gnieźnie (zachowała się jedynie tarcza herbowa z parą trzymających ją aniołów), około lat 1478–1486 wykonał dla tej katedry nagrobek św. Wojciecha (zachowana płyta wierzchnia, dwa reliefy z boków tumby oraz para tablic inskrypcyjnych).<br/><br/> | ||
| + | Pracował równolegle w Toruniu (przy wznoszeniu ratusza staromiejskiego, 1481; budowie kruchty południowej i wykonaniu dekoracji przyziemia wieży kościoła św. Jana, 1484, rzeźni, 1491) oraz w Gdańsku. W 1485 zawarł umowę na prace budowlane w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]. Pokrewieństwo stylistyczno-warsztatowe pozwala także wiązać z nim rzeźbę [[ŚWIĘTY JERZY, rzeźba | Święty Jerzy]] z lat 1481–1487 w [[DWÓR ARTUSA | Dworze Artusa]]. Posługiwał się delikatnym detalem, być może o południowoniemieckim rodowodzie. Bardzo wysokim poziomem artystycznym i perfekcją techniczną odznaczają się jego prace rzeźbiarskie, zdradzające dobrą znajomość sztuki niderlandzkiej, górnoreńskiej, włoskiej. Po raz ostatni notowany w Poznaniu w latach 1504–1505. {{author:AW}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 13:00, 30 maj 2024
HANS BRANDT (XV wiek), architekt i rzeźbiarz. W 1476 zatrudniony przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Jakuba z Sienna do wykonania jego nagrobka w katedrze w Gnieźnie (zachowała się jedynie tarcza herbowa z parą trzymających ją aniołów), około lat 1478–1486 wykonał dla tej katedry nagrobek św. Wojciecha (zachowana płyta wierzchnia, dwa reliefy z boków tumby oraz para tablic inskrypcyjnych).
Pracował równolegle w Toruniu (przy wznoszeniu ratusza staromiejskiego, 1481; budowie kruchty południowej i wykonaniu dekoracji przyziemia wieży kościoła św. Jana, 1484, rzeźni, 1491) oraz w Gdańsku. W 1485 zawarł umowę na prace budowlane w kościele Najświętszej Marii Panny. Pokrewieństwo stylistyczno-warsztatowe pozwala także wiązać z nim rzeźbę Święty Jerzy z lat 1481–1487 w Dworze Artusa. Posługiwał się delikatnym detalem, być może o południowoniemieckim rodowodzie. Bardzo wysokim poziomem artystycznym i perfekcją techniczną odznaczają się jego prace rzeźbiarskie, zdradzające dobrą znajomość sztuki niderlandzkiej, górnoreńskiej, włoskiej. Po raz ostatni notowany w Poznaniu w latach 1504–1505.
