BAPTYŚCI
(Utworzył nową stronę „{{paper}} BAPTYŚCI, nurt chrześcijaństwa należący do protestantyzmu, akcentujący indywidualizm w relacji z Bogiem i nadrzędną rolę Pisma Świętego. Zbawien...”) |
|||
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | BAPTYŚCI, nurt chrześcijaństwa należący do protestantyzmu, akcentujący indywidualizm w relacji z Bogiem i nadrzędną rolę Pisma Świętego. Zbawienie jest osiągalne na podstawie łaski przez wiarę osobistą, istnieje autonomia poszczególnych zborów i rozdział Kościoła od państwa. Na Pomorzu pojawili się w 1. | + | '''BAPTYŚCI''', Kościół Chrześcijan Baptystów, nurt chrześcijaństwa należący do protestantyzmu, akcentujący indywidualizm w relacji z Bogiem i nadrzędną rolę Pisma Świętego. Zbawienie jest osiągalne na podstawie łaski przez wiarę osobistą, istnieje autonomia poszczególnych zborów i rozdział Kościoła od państwa.<br/><br/> |
| + | Na Pomorzu pojawili się w 1. połowie XIX wieku. Pierwszym zamieszkałym w Gdańsku baptystą był Johann Guttmann, ochrzczony w Tczewie w 1860. Pierwszy chrzest w Gdańsku odbył się 2 X 1864. Zbór przy Jopengasse 16 (ul. Piwna) erygowano 12 XII 1875. Pierwszym kaznodzieją został Wilhelm Schulz, społeczność baptystów liczyła 116 osób. W 1881 otwarto nowo wybudowaną kaplicę z baptysterium przy Schießstange 17/18 (ul. Kurkowa). Dług zaciągnięty na jej budowę spłacono dzięki kweście kaznodziei Augusta Penskiego wśród baptystów amerykańskich w latach 1884–1885. W 1882 miał miejsce najliczniejszy chrzest w dziejach gdańskich baptystów, przyjęły go 82 osoby. Był to rezultat działalności przybyłego z Teksasu ewangelisty Kyfera. 25 V 1898 zbór w Gdańsku uzyskał osobowość prawną, w latach 1904–1911 otwarto kaplice w Sopocie, Sztutowie i [[ŚWIBNO | Świbnie]]. Liczba członków przekraczała wówczas 400 osób i w ciągu kolejnych 30 lat podwoiła się.<br/><br/> | ||
| + | Podczas II wojny światowej z mniejszych wspólnot ewangelicznych jedynie baptyści mieli prawo do zgromadzeń religijnych. Spowodowało to, że do gdańskiego zboru przyłączyły się między innymi wspólnoty Kościoła Chrystusowego i Kościoła Wiary Ewangelicznej (tzw. [[ZIELONOŚWIĄTKOWCY | zielonoświątkowcy]]). Na skutek działań wojennych i powojennej migracji praktycznie cała niemiecka wspólnota baptystów w Gdańsku rozproszyła się, zniszczona została kaplica przy ul. Kurkowej. Działalność zboru podjęli polscy baptyści, którzy osiedlili się w Gdańsku, około 30 osób. Siedzibą zboru, inaugurującego działalność 3 II 1946, był dawny Jakob-Hegge-Kirche ([[HEGGE JACOB, kaznodzieja reformacyjny | Jacob Hegge]]), wybudowana w 1934 kaplica ewangelicka przy ul. Dąbrowskiego 11. Pierwszym powojennym kaznodzieją został Paweł Bajeński. Po jego odejściu ze wspólnoty wraz z grupą wyznawców Kościoła Chrystusowego obowiązki duszpasterskie podzielono między Piotra Żółtko oraz [[DZIEKUĆ-MALEJ ŁUKASZ, działacz białoruski, patron gdańskiej ulicy | Łukasza Dziekucia-Maleja]].<br/><br/> | ||
| + | W czerwcu 1946 zbór zorganizował zlot młodzieży baptystycznej, 6 X 1946 na plaży w [[BRZEŹNO | Brzeźnie]] odbył się pierwszy powojenny chrzest. W tym czasie utworzono chór, przez wiele lat uchodzący za najlepszy chór zborowy we wszystkich polskich kościołach ewangelicznych. W 1979 wystąpił, jako jedyny chór protestancki, z koncertem w katedrze w Kolonii. W styczniu 1951 na kaznodzieję powołany został Adam Piasecki, który funkcję tę pełnił do 1975. W latach 1980–1985 w miejscu starej zrujnowanej kaplicy przy ul. Dąbrowskiego postawiono nowy budynek. W 1985 z gdańskiego wyodrębnił się samodzielny zbór w Gdyni. W 1998 utworzono drugi zbór w Gdańsku, początkowo przy ul. Waryńskiego, obecnie przy ul. Leczkowa, 2001 – zbór w Sopocie. Zbór pierwszy liczył w 2014 około 200 dorosłych osób, zbór drugi – 60. {{author:DSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 20:37, 4 sty 2023
BAPTYŚCI, Kościół Chrześcijan Baptystów, nurt chrześcijaństwa należący do protestantyzmu, akcentujący indywidualizm w relacji z Bogiem i nadrzędną rolę Pisma Świętego. Zbawienie jest osiągalne na podstawie łaski przez wiarę osobistą, istnieje autonomia poszczególnych zborów i rozdział Kościoła od państwa.
Na Pomorzu pojawili się w 1. połowie XIX wieku. Pierwszym zamieszkałym w Gdańsku baptystą był Johann Guttmann, ochrzczony w Tczewie w 1860. Pierwszy chrzest w Gdańsku odbył się 2 X 1864. Zbór przy Jopengasse 16 (ul. Piwna) erygowano 12 XII 1875. Pierwszym kaznodzieją został Wilhelm Schulz, społeczność baptystów liczyła 116 osób. W 1881 otwarto nowo wybudowaną kaplicę z baptysterium przy Schießstange 17/18 (ul. Kurkowa). Dług zaciągnięty na jej budowę spłacono dzięki kweście kaznodziei Augusta Penskiego wśród baptystów amerykańskich w latach 1884–1885. W 1882 miał miejsce najliczniejszy chrzest w dziejach gdańskich baptystów, przyjęły go 82 osoby. Był to rezultat działalności przybyłego z Teksasu ewangelisty Kyfera. 25 V 1898 zbór w Gdańsku uzyskał osobowość prawną, w latach 1904–1911 otwarto kaplice w Sopocie, Sztutowie i Świbnie. Liczba członków przekraczała wówczas 400 osób i w ciągu kolejnych 30 lat podwoiła się.
Podczas II wojny światowej z mniejszych wspólnot ewangelicznych jedynie baptyści mieli prawo do zgromadzeń religijnych. Spowodowało to, że do gdańskiego zboru przyłączyły się między innymi wspólnoty Kościoła Chrystusowego i Kościoła Wiary Ewangelicznej (tzw. zielonoświątkowcy). Na skutek działań wojennych i powojennej migracji praktycznie cała niemiecka wspólnota baptystów w Gdańsku rozproszyła się, zniszczona została kaplica przy ul. Kurkowej. Działalność zboru podjęli polscy baptyści, którzy osiedlili się w Gdańsku, około 30 osób. Siedzibą zboru, inaugurującego działalność 3 II 1946, był dawny Jakob-Hegge-Kirche ( Jacob Hegge), wybudowana w 1934 kaplica ewangelicka przy ul. Dąbrowskiego 11. Pierwszym powojennym kaznodzieją został Paweł Bajeński. Po jego odejściu ze wspólnoty wraz z grupą wyznawców Kościoła Chrystusowego obowiązki duszpasterskie podzielono między Piotra Żółtko oraz Łukasza Dziekucia-Maleja.
W czerwcu 1946 zbór zorganizował zlot młodzieży baptystycznej, 6 X 1946 na plaży w Brzeźnie odbył się pierwszy powojenny chrzest. W tym czasie utworzono chór, przez wiele lat uchodzący za najlepszy chór zborowy we wszystkich polskich kościołach ewangelicznych. W 1979 wystąpił, jako jedyny chór protestancki, z koncertem w katedrze w Kolonii. W styczniu 1951 na kaznodzieję powołany został Adam Piasecki, który funkcję tę pełnił do 1975. W latach 1980–1985 w miejscu starej zrujnowanej kaplicy przy ul. Dąbrowskiego postawiono nowy budynek. W 1985 z gdańskiego wyodrębnił się samodzielny zbór w Gdyni. W 1998 utworzono drugi zbór w Gdańsku, początkowo przy ul. Waryńskiego, obecnie przy ul. Leczkowa, 2001 – zbór w Sopocie. Zbór pierwszy liczył w 2014 około 200 dorosłych osób, zbór drugi – 60.
