DZIADOŃ STANISŁAW, dziennikarz

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{web}}
 
{{web}}
'''STANISŁAW DZIADOŃ''' (1 X 1930 Posądza, powiat Proszowice – 25 IV 1990 Gdańsk), dziennikarz. W 1953 roku absolwent dziennikarstwa na Wydziale Filozoficzno-Społecznym Uniwersytetu Jagiellońskiego; studiów historycznych na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu nie ukończył. Od 1953 dziennikarz w „Gazecie Zielonogórskiej”. W latach 1956–1957 był sekretarzem redakcji w tygodniku studenckim „Wyboje” w Poznaniu. W 1958 pracował w tygodniku społeczno-kulturalnym „Uwaga” w Gdańsku, 1958–1960 publicysta w q „Dzienniku Bałtyckim”, 1960–1962 w dwutygodniku q „Kaszëbe”, 1962–1968 w miesięczniku q „Litery”. W okresie 1968–1971 sekretarz redakcji i kierownik działu kulturalnego w q „Głosie Wybrzeża”, 1971–1973 sekretarz redakcji i zastępca redaktora naczelnego w q „Tygodniku Morskim”. Od 1973 roku ponownie w „Głosie Wybrzeża”, początkowo sekretarz redakcji, w latach 1982–1990 zastępca redaktora naczelnego. W publicystyce zajmował się przede wszystkim historią Pomorza. Współautor wydawnictwa ''75 lat „Gazety Gdańskiej” '' (1968) oraz zbeletryzowanego szkicu biograficznego ''Kawaler Virtuti Militari'' (1974). Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1978), odznakami (1966) q „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” oraz „Za Zasługi dla Województwa Elbląskiego”. {{author: JRD}} [[Category: Encyklopedia]]
+
[[File: Stanisław_Dziadoń.jpg |thumb| Stanisław Dziadoń]]
 +
[[File: Kolegium_redakcyjne_Liter_1967.jpeg |thumb| Kolegium redakcyjne „Liter”, od lewej: [[CYBULSKI ANDRZEJ, animator kultury, redaktor | Andrzej Cybulski]], Stanisław Dziadoń, [[MILEWSKI EDGAR, dziennikarz | Edgar Milewski]], [[BOLDUAN TADEUSZ, dziennikarz | Tadeusz Bolduan]], 1967]]
 +
'''STANISŁAW PIOTR DZIADOŃ''' (1 X 1930 Posądza, powiat Proszowice – 25 IV 1990 Gdańsk), dziennikarz; pseudonimy literackie: Aleksander Proszowski, Karol Rozbicki. W 1953 absolwent dziennikarstwa na Wydziale Filozoficzno-Społecznym Uniwersytetu Jagiellońskiego; studiów historycznych na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu nie ukończył. Od 1953 dziennikarz w „Gazecie Zielonogórskiej”. W latach 1956–1957 był sekretarzem redakcji w tygodniku studenckim „Wyboje” w Poznaniu.<br/><br/>
 +
W 1958 pracował w tygodniku społeczno-kulturalnym „Uwaga” w Gdańsku, w 1959 należał do [[GDAŃSKA GRUPA MŁODYCH |Gdańskiej Grupy Młodych]], w 1958–1960 publicysta w [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dzienniku Bałtyckim”]], 1960–1962 w dwutygodniku [[KASZËBE, pismo | „Kaszëbe”]], 1962–1968 w miesięczniku [[LITERY, pismo | „Litery”]]. W 1963 był jednym z trzech reprezentantów (obok Marii Pruszkowskiej-Karbowskiej i Jerzego Kiedrowskiego) środowiska gdańskiego w VI Zjezdzie Pisarzy Ziem Zachodnich i Północnych w Zielonej Górze. W okresie 1968–1971 sekretarz redakcji i kierownik działu kulturalnego w [[GŁOS WYBRZEŻA, gazeta | „Głosie Wybrzeża”]], 1971–1973 sekretarz redakcji i zastępca redaktora naczelnego w [[TYGODNIK MORSKI | „Tygodniku Morskim”]]. Od 1973 ponownie w „Głosie Wybrzeża”, początkowo sekretarz redakcji, w latach 1982–1990 zastępca redaktora naczelnego. Wraz z [[MODEL JERZY, dziennikarz, redaktor | Jerzym Modelem]] autor tekstu ''Obraz wydarzeń. Gdańsk. Gdynia. Elbląg'', który ukazał się w „Głosie Wybrzeża” 28 XII 1970, opisującego zajścia między 14 a 20 [[GRUDZIEŃ 1970 | Grudnia’ 70]].<br/><br/>
 +
Współzałożyciel na przełomie 1974 i 1975 Klub Hartowania i Kąpieli Zimowych, z którego rozwinął się [[GDAŃSKI KLUB MORSÓW | Gdański Klub Morsów]]. W latach 1970–1982 członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (SDP), od 1982 – Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczpospolitej Polskiej (SDRP).<br/><br/>
 +
W publicystyce zajmował się przede wszystkim historią Pomorza. Współautor wydawnictwa ''75 lat „Gazety Gdańskiej” '' (1968) oraz zbeletryzowanego szkicu biograficznego ''Kawaler Virtuti Militari'' (1974). Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1978), odznakami (1966) [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] oraz „Za Zasługi dla Województwa Elbląskiego”. <br/><br/>
 +
Żonaty był z Wandą (4 XI 1929 – 11 IV 1999 Gdańsk). Pochowani na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: JRD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Aktualna wersja na dzień 07:22, 15 maj 2024

Stanisław Dziadoń
Kolegium redakcyjne „Liter”, od lewej: Andrzej Cybulski, Stanisław Dziadoń, Edgar Milewski, Tadeusz Bolduan, 1967

STANISŁAW PIOTR DZIADOŃ (1 X 1930 Posądza, powiat Proszowice – 25 IV 1990 Gdańsk), dziennikarz; pseudonimy literackie: Aleksander Proszowski, Karol Rozbicki. W 1953 absolwent dziennikarstwa na Wydziale Filozoficzno-Społecznym Uniwersytetu Jagiellońskiego; studiów historycznych na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu nie ukończył. Od 1953 dziennikarz w „Gazecie Zielonogórskiej”. W latach 1956–1957 był sekretarzem redakcji w tygodniku studenckim „Wyboje” w Poznaniu.

W 1958 pracował w tygodniku społeczno-kulturalnym „Uwaga” w Gdańsku, w 1959 należał do Gdańskiej Grupy Młodych, w 1958–1960 publicysta w „Dzienniku Bałtyckim”, 1960–1962 w dwutygodniku „Kaszëbe”, 1962–1968 w miesięczniku „Litery”. W 1963 był jednym z trzech reprezentantów (obok Marii Pruszkowskiej-Karbowskiej i Jerzego Kiedrowskiego) środowiska gdańskiego w VI Zjezdzie Pisarzy Ziem Zachodnich i Północnych w Zielonej Górze. W okresie 1968–1971 sekretarz redakcji i kierownik działu kulturalnego w „Głosie Wybrzeża”, 1971–1973 sekretarz redakcji i zastępca redaktora naczelnego w „Tygodniku Morskim”. Od 1973 ponownie w „Głosie Wybrzeża”, początkowo sekretarz redakcji, w latach 1982–1990 zastępca redaktora naczelnego. Wraz z Jerzym Modelem autor tekstu Obraz wydarzeń. Gdańsk. Gdynia. Elbląg, który ukazał się w „Głosie Wybrzeża” 28 XII 1970, opisującego zajścia między 14 a 20 Grudnia’ 70.

Współzałożyciel na przełomie 1974 i 1975 Klub Hartowania i Kąpieli Zimowych, z którego rozwinął się Gdański Klub Morsów. W latach 1970–1982 członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (SDP), od 1982 – Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczpospolitej Polskiej (SDRP).

W publicystyce zajmował się przede wszystkim historią Pomorza. Współautor wydawnictwa 75 lat „Gazety Gdańskiej” (1968) oraz zbeletryzowanego szkicu biograficznego Kawaler Virtuti Militari (1974). Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1978), odznakami (1966) „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” oraz „Za Zasługi dla Województwa Elbląskiego”.

Żonaty był z Wandą (4 XI 1929 – 11 IV 1999 Gdańsk). Pochowani na cmentarzu Srebrzysko. JRD

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania