OCHOTNICZA REZERWA MILICJI OBYWATELSKIEJ
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | [[File: | + | [[File: 1_ORMO.jpg |thumb| Uroczystości przy [[POMNIK-CZOŁG | pomniku-czołgu]] w trzecią rocznicę powstania ORMO, 1949]] |
− | '''OCHOTNICZA REZERWA MILICJI OBYWATELSKIEJ''' (ORMO). Powołana 17 IX 1946, rozkazem na wzór wojskowy. Była to społeczna organizacja pomocnicza | + | [[File: 2_ORMO.jpg |thumb| Uroczystości przy [[POMNIK-CZOŁG | pomniku-czołgu]] w trzecią rocznicę powstania ORMO, 1949]] |
+ | '''OCHOTNICZA REZERWA MILICJI OBYWATELSKIEJ''' (ORMO). Powołana 17 IX 1946, rozkazem na wzór wojskowy. Była to społeczna organizacja pomocnicza [[MILICJA OBYWATELSKA | Milicji Obywatelskiej]] (MO), tworzona głównie przy komisariatach i posterunkach. Posiadała wydzielony pion Społecznych Inspektorów Ruchu Drogowego. Wszystkie funkcje pełnione były społecznie, toteż skład osobowy ulegał ciągłym rotacjom. W latach 40. i 50. XX wieku liczba etatów w mieście wahała się między 400 a 700.<br/><br/> | ||
+ | W Gdańsku w 1969 organizacja ORMO liczyła prawie 4400 członków i była najliczniejszą w województwie. Od 1962 ORMO posiadało własne umundurowanie, ale funkcjonariusze, w odróżnieniu od MO, nie byli uzbrojeni i pełnili głównie służbę patrolową. W 1969 komendantem wojewódzkim ORMO był Antoni Juriew.<br/><br/> | ||
+ | Po wydarzeniach [[SIERPIEŃ 1980 | sierpnia 1980]] i [[STAN WOJENNY | stanie wojennym]] ORMO w Gdańsku przeżywało głęboki kryzys z powodu braku kadr. Jako jedyna kontynuowała działalność jednostka przy Wydziale Ruchu Drogowego. ORMO rozwiązane zostało w 1989. {{author: MB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Aktualna wersja na dzień 17:01, 19 kwi 2024
OCHOTNICZA REZERWA MILICJI OBYWATELSKIEJ (ORMO). Powołana 17 IX 1946, rozkazem na wzór wojskowy. Była to społeczna organizacja pomocnicza Milicji Obywatelskiej (MO), tworzona głównie przy komisariatach i posterunkach. Posiadała wydzielony pion Społecznych Inspektorów Ruchu Drogowego. Wszystkie funkcje pełnione były społecznie, toteż skład osobowy ulegał ciągłym rotacjom. W latach 40. i 50. XX wieku liczba etatów w mieście wahała się między 400 a 700.
W Gdańsku w 1969 organizacja ORMO liczyła prawie 4400 członków i była najliczniejszą w województwie. Od 1962 ORMO posiadało własne umundurowanie, ale funkcjonariusze, w odróżnieniu od MO, nie byli uzbrojeni i pełnili głównie służbę patrolową. W 1969 komendantem wojewódzkim ORMO był Antoni Juriew.
Po wydarzeniach sierpnia 1980 i stanie wojennym ORMO w Gdańsku przeżywało głęboki kryzys z powodu braku kadr. Jako jedyna kontynuowała działalność jednostka przy Wydziale Ruchu Drogowego. ORMO rozwiązane zostało w 1989.